όπως αναφέρθηκε και σε προηγούμενο ποστ, μου ανατέθηκε ως γ.γ. του πλοκ να ταξιδέψω στο εξωτερικό για διακοπές aka undercover αποστολή δημιουργίας κομμουνιστικού κατασκοπευτικού δικτύου. συγκεκριμένα ο προορισμός μου ήταν το Νιουκάστλ και γύρω περιοχές upon Tyne and Wear. Ανάμεσα σε κατάποση μπύρας, χλαπάκιασμα ινδικών, περσικών και άλλων εδεσμάτων και γενναίων μερίδων fish and chips (να πάτε να φάτε fish and chips στο Tynemouth ή στο South Shields - μετράει) και ξεποδαριάσματος μεταξύ διαφόρων καθεδρικών ναών και νεκροταφείων, ο γ.γ. είχε την "τύχη" να παρευρεθεί στο Durham Miners' Gala, μια συγκέντρωση/παρέλαση/διαδήλωση συνδικάτων και διαφόρων συλλόγων που διεξάγεται ετησίως από to 1871 το δεύτερο σάββατο του Ιουλίου, ως εκδήλωση εργατικής περηφάνιας και κληρονομιάς και πιο συγκεκριμένα των ανθρακωρύχων, καθώς στην περιοχή του Durham και του Northumberland (βορειοανατολική Αγγλία) υπήρχε ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα άνθρακα.
τώρα θα αναρωτηθείτε δικαιώς, "καλά, δεν έκλεισε η θάτσερ όλα τα ανθρακωρυχεία, υπάρχουν ακόμα ανθρακωρύχοι;" Από ότι καταλαβαίνω, το Miners' Gala είναι μάλλον - τουλάχιστον τώρα που ανθρακωρύχοι δεν υπάρχουν πια (νομίζω πρέπει να υπάρχουν το πολύ πέντε ενεργά ορυχεία πλέον στην Βρετανία) ένα πανηγυράκι του Labour Party για να ελέγχουν ψήφους, και φυσικά υπάρχουν οι χρήσιμοι ηλίθιοι αριστεροί - κυρίως πανίβλακες τροτσκιστές - που προσπαθούν να του δώσουν δήθεν έναν πιο μαχητικό χαρακτήρα, διαιωνίζοντας την κυριαρχία του Labour Party. στην παρέλαση γνώρισα έναν πολύ συμπαθή και αρκετά αριστερό για τα αγγλικά δεδομένα δημοτικό υπάλληλο που μου είπε ότι ουσιαστικά αν θες να συνδικαλιστείς πρέπει να γίνεις μέλος του Labour Party, και κατά βάση έβριζε και τους εργατικούς και γενικά την πολιτική κατάσταση του συνδικαλισμού στην βρετανία. άλλωστε, η παρέλαση καταλήγει κάπου σε ένα λιβάδι όπου μιλάνε διάφοροι συνδικαλιστές και πολιτικοί του Labour. με άλλα λόγια κάτι σαν τις συγκεντρώσεις της γσεε που τις ακολουθεί το σεκ, η οκδε και το μ-λ κκε. επίσης, το Miners' Gala είναι από ότι κατάλαβα τουριστική ατραξιόν για το Durham, οπότε όλα τα μαγαζιά είναι ανοιχτά (πολύ εργατική αλληλλεγγύη) και μετά την παρέλαση όλοι καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες μπύρας και λουκάνικου σε παμπ, μπυραρίες, καφέ κλπ. άρα δεν βλέπω και πολλή ταξική συνείδηση στο πανηγυράκι. άσε που συνάθροιση γίνεται μέχρι και στον καθεδρικό ναό του Durham, όπως και κάτι σαν μνημόσυνο για νεκρούς ανθρακωρύχους. (ειρρήσθω εν παρόδω, ο καθεδρικός, ο οποίος χτίστηκε μεταξύ 1093 και 1133 είναι πανέμορφος και πολύ επιβλητικός. αξίζει να τον επισκεφθείτε.
ο τρόπος διεξαγωγής της παρέλασης είναι σχετικά σαν μία διαδήλωση: διάφορα σωματεία ή παραρτήματα σωματείων των ανθρακωρύχων κινούνται με τα λάβαρα τους που είναι κεντημένα από μετάξι και απεικονίζουν συνήθως χριστιανικές εικόνες ή συνδικαλιστές/πολιτικούς. πολλά "μπλοκ" έχουν μπάντα πνευστών που παίζουν κατά βάση γνωστά pop τραγούδια, τύπου "because i'm happy" και τον ύμνο "freed from desire" της Gala. σε κάποιο σημείο στο κέντρο του Durham κάποιοι τύποι τραγουδούσαν την διεθνή. από πίσω ακολουθούσαν άλλα πανό, όπως μια περιβαλλοντική ομάδα, κάτι τύποι ονόματι Wigan True Levellers που παίζανε κρουστά σε φάση samba, παρόμοια με αυτά που παίζουν στο Pride, ένα μπλοκ που είχε σημαία των διεθνών ταξιαρχιών, ένα πανό αλληλεγγύης στην παλαιστίνη, ένα μπλοκ lgbt αλληλέγγυο στους ανθρακωρύχους (μάλλον απομεινάρι του θρυλικού Mark Ashton), ένα μπλοκ του σωματείου εκπαιδευτικών και ένα της βρετανικής αδεδυ (θα αναφερθώ στην συνέχεια σε αυτούς), ένα μπλοκ των εργατικών και ένα των υπαλλήλων των φυλακών, που μου θύμισε μια απεργία περίπου το 2014 στην αθήνα που είχαν κατέβει με πανό οι δημοτόμπατσοι και μόλις τους είδα έφυγα αηδιασμένος από την πορεία. τέλος παντού πηγαινοέρχονταν τα τρότσκια του Socialist Appeal που συνεχίζουν να κάνουν εισοδισμό στο Labour και έχουν το θράσος να μιλάνε για κομμουνισμό. ευτυχώς που δεν είδα πουθενά το swp.
πάμε λοιπόν μέσω φωτογραφιών να δούμε πώς τα ταξικά αιτήματα υφίστανται appropriation από το Labour Party και το κράτος μέσω του παραδείγματος του Durham Miners' Gala, και πιο κάτω θα δούμε και μερικά πραγματάκια ακόμα.
Όταν η ταξική αλληλεγγύη εξισώνεται με τον καλό σαμαρείτη
Και οι μπάτσοι και οι δεσμοφύλακες εργάτες είναι
Εκτός από το Labour δεν υπήρχαν άλλα κόμματα (ένα είναι το κόμμα)
νταξ, μετά από banner με την φάτσα του Harold Wilson (εργατικός πρωθυπουργός του Η.Β. από το 1964 έως το 1970 και από το 1974 έως το 1976) μένει να δούμε εργατικό πανό της αδεδυ με την φάτσα του Μένιου Κουτσόγιωργα
χρήσιμοι ηλίθιοι 1: Wigan True Levellers με σημαία διεθνών ταξιαρχιών
χρήσιμοι ηλίθιοι 2: τύποι με πανό διεθνών ταξιαρχιών, φανέλες παραλλαγή των golden state warriors και δίπλα-δίπλα με τους δεσμοφύλακες
χρήσιμοι ηλίθιοι 3: κάτι σφουγγαράκηδες με πανό wobblies
χρήσιμοι ηλίθιοι 4: τρότσκια του Socialist Appeal. "Είσαι κομμουνιστής; Τότε οργανώσου (στο Labour Party γκουχ γκουχ)
χρήσιμοι ηλίθιοι 5: Lesbians and Gays Support the Miners (η οργάνωση που είχε στηρίξει οικονομικά και πολιτικά την απεργία των ανθρακωρύχων και είναι το θέμα της ταινίας Pride)
και κάποια bonus
βανάκι της αστυνομίας του Newcastle που είδα περιπλανώμενος. "νταξ κάποτε εξορίσαμε τον Oscar Wilde και ευνουχίσαμε χημικά τον Alan Turing, αλλά τώρα είμαστε κομπλέ". επίσης κάπου σε ένα σούπερ μάρκετ Tesco είχε αφίσα Tesco Loves Pride ή κάτι τέτοιο
Λίγες μέρες αφού γύρισα ελλάδα, καλός φίλος και σύντροφος μου έστειλε αυτό το άρθρο, σύμφωνα με το οποίο οι αυξήσεις στους μισθούς των δημόσιων υπαλλήλων που συμφωνήθηκαν μετά από τις απεργίες τους θα προκύψουν από φορολόγηση των μεταναστών. "Όπως δήλωσε ο υφυπουργός Οικονομικών Τζον Γκλεν η κυβέρνηση θα
χρηματοδοτήσει την μισθολογική αύξηση των δημοσίων υπαλλήλων μειώνοντας
άλλους τομείς των δημοσίων δαπανών και αυξάνοντας έναν ειδικό φόρο που
καταβάλλουν οι πρόσφατα αφιχθέντες μετανάστες." Μιλάμε για μεγάλη ταξική νίκη.
διαφήμιση για πρόσληψη στον μισθοφορικό βρετανικό στρατό. άνεργοι όλων των χωρών καταταχθείτε.
τι λες ρε παιδί μου. αυτό το νερό περνάει από ένα μίλι βρετανικού βράχου;
βρετανικά μπισκότα Bronte, βρετανική πουτίγκα david beckham, βρετανικό τίκα μασάλα Adele και δεν συμμαζεύεται
μου θυμίζει πριν κάτι χρόνια που είχα πάει στο Manchester και σε ένα ψιλικατζίδικο είχε σακούλα με 100% british ice. και δίπλα γιαούρτι ΦΑΓΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου