ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ

(Πάνω αριστερα) Η ορθή κομμουνιστική προσέγγιση στο θέμα των εκλογών της δημοκρατίας τους και του κράτους τους

Ας ξεκινήσουμε με κάποιες συστάσεις για τ@ φιλ@ αναγνώστ@ και για το συνδικαλιστικό της ασφάλειας. Με λένε -δ. Είμαι εκπαιδευτικός. Θα ήθελα να λέω ότι είμαι μαρξιστής και κομμουνιστής και υποστηρίζω τον συνδικαλισμό βάσης, τις ανεξαρτητες ταξικές συγκεντρώσεις, τις καταλήψεις και τις συγκρούσεις. Έχω ψηφίσει μόνο μια φορά στην ζωή μου και αυτό μετά από οικογενειακή πίεση όταν ήμουν 18. Τα όνειρα μου είναι να δω τα αφεντικά κρεμασμένα και να μην ξαναχρειαστεί να δουλέψω σε φροντιστήριο.

Με αφορμή τις εκλογές της 21ης Μαίου κάποιες αγαπητές μαθήτριες μου, πιστεύοντας ότι με το να ψηφίσουν συμμετέχουν στα κοινά και βοηθάνε στην κοινωνική αλλαγή με ρώτησαν τι να ψηφίσουν. Αφού τις εξήγησα για ποιο λόγο θεωρώ ότι η μόνη ρεαλιστική προσέγγιση στο θέμα των εκλογών είναι η αποχή, υποσχέθηκα ότι θα γράψω έναν συνοπτικό οδηγό των αριστερών κομμάτων και οργανώσεων που κατεβαίνουν στις εκλογές ώστε να καταλάβουν ότι δεν έχει νόημα να ψηφίσουν. Ιδού το αποτέλεσμα. 

* Όταν λέω αριστερά εννοώ γενικά ότι είναι πέρα από το ΠΑΣΟΚ και αυτοπροσδιορίζεται έστω ως προοδευτικό. 

** Εννοείται ότι ο τόνος και το ύφος του κειμένου απευθύνεται σε έφηβους μαθητές και όχι σε μπαρουτοκαπνισμένους αγωνισταράδες σαν εμένα και τους περισσότερους αναγνώστες.

*** Το αποτέλεσμα του παρόντος οδηγού είναι πλήρως αντικειμενικό, με βαθιά πολιτικά κριτήρια και χωρίς καθόλου προσωπικό φίλτρο και εμπάθειες.

 ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΟΤΙ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ

Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.): Ιδεολογικά υποστηρίζει ότι πρόσκειται στον δημοκρατικό σοσιαλισμό και ότι είναι φιλοευρωπαϊκός, υπέρ του φεμινισμού, των LGBT, των δικαιωμάτων των μεταναστών, της υπεράσπισης της εργασίας, της υγείας, και της παιδείας και του δημόσιου χαρακτήρα της κοινωνικής πρόνοιας. Η εμπειρία της διακυβέρνησης του το 2015-2019 δείχνει ακριβώς το αντίθετο. Ούτε καν βασικά δημοκρατικά μέτρα δεν πήρε ολοκληρωτικά, όπως την κατάργηση των ΜΑΤ, την νομιμοποίηση του γάμου και της τεκνοθεσίας για τους LGBT, τον διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους. Είναι ένα κόμμα που διεκδικεί τη δικιά του θέση στη νομή της εξουσίας, δηλαδή το πλασάρισμα των στελεχών και των μελών του στους κρατικούς μηχανισμούς και το άρμεγμα κρατικών πόρων. Η συνεχής διολίσθηση του προς την κεντροαριστερά και τον πασοκισμό είναι η κύρια απόδειξη ότι σε επίπεδο διαφθοράς και κρατικής διαχείρισης δεν πρόκειται να έχει κάποια ουσιαστική διαφορά από την δεξιά, και επίσης η απουσία αναφορών στα δικαιώματα των εργατών (παρά μόνο σε αντιπολιτευτικό επίπεδο) και η επικέντρωση στην προστασία της μεσαίας τάξης (δηλαδή του κάθε μικρομεσαίου αφεντικού που εκμεταλλεύεται τους υπαλλήλους του το ίδιο ή και χειρότερα από τους μεγαλοκαπιταλιστές) δείχνει τι σκοπεύει να ακολουθήσει σε σχέση με τα εργατικά δικαιώματα. Τέλος, επί ΣΥΡΙΖΑ δημιουργήθηκαν οι δομές αιχμαλώτισης των προσφύγων και ο εγκλωβισμός τους στην Ελλάδα.

Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (K.K.E.): Το μεγαλύτερο οργανωτικά και παλιότερα ιστορικά κόμμα της αριστεράς και γενικά του προοδευτικού χώρου. Αποτελεί ουσιαστικά τον μόνο χώρο που οργανωτικά μπορεί να στηρίξει πολύ κόσμο και να οργανώσει απεργίες. Είναι τελείως γραφειοκρατικό, συντηρητικό και εχθρικό απέναντι σε οποιονδήποτε άλλο αντικαπιταλιστικό σχηματισμό, προσπαθώντας να ελέγξει οργανωτικά σωματεία και συλλόγους, και δεν διστάζει να ρίξει ξύλο σε όποιον διαφοροποιείται ή ακόμα και να βοηθήσει να απολυθεί επειδή δεν είναι ΚΚΕ ώστε να εξασθενήσει η δύναμη άλλων χώρων πέρα από το ίδιο. Υποστηρίζει την λαϊκή συμμαχία της εργατικής τάξης με τα μικρομεσαία στρώματα (δηλαδή τα αφεντικά και τους αγρότες). Πέρα από την μαρξιστική και αριστερή-φιλοεργατική ρητορική, έχει θέσεις τελείως πατριωτικές που φτάνουν στον εθνικισμό, υποστηρίζει την ύπαρξη της αστυνομίας και του στρατού, ενώ είναι υπερβολικά κλειστόμυαλο και συντηρητικό όσον αφορά τα LGBT ζητήματα, έχοντας καταψηφίσει το σύμφωνο συμβίωσης, την τεκνοθεσία από gay ζευγάρια και τον ελεύθερο προσδιορισμό φύλου για τους trans. Υποστηρίζει την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

ΜέΡΑ25 - Συμμαχία για τη Ρήξη: Συνεργασία του κόμματος του Βαρουφάκη ΜέΡΑ25 (Μέτωπο Ευρωπαϊκής Ρεαλιστικής Ανυπακοής) και της Λαϊκής Ενότητας (πρώην μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που έφυγαν μετά την κωλοτούμπα του δημοψηφίσματος και κάποιων οργανώσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που θέλανε μια κάποια πιο ευρεία και λιγότερο «τούμπανο» αριστερή ρητορική. Υποτίθεται ότι υποστηρίζουν την έξοδο από το ευρώ, την διαγραφή του χρέους, τα εργασιακά δικαιώματα τα δημοκρατικά δικαιώματα, τον φεμινισμό. Κάνουν «σκληρή» κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ και παρουσιάζονται ως μια πιο ριζοσπαστική, κινηματική και αριστερή εκδοχή του, χωρίς τα κομμουνιστικά κατάλοιπα του ΚΚΕ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ.
Verdict: Ο Μπαρουφάκης είναι ένα λαμόγιο διεθνούς εμβέλειας λόγω της ακαδημαικής του καριέρας και της αυτάρεσκης αυτοπροβολής του όσο ήταν υπουργός επί ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το δημοψήφισμα του 2015. Αυτός, όσο και όλα τα μέλη της Λαικής Ενότητας που ήταν υπουργοί και στελέχη της πρώτης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ γνώριζαν ακριβώς τι επρόκειτο να γίνει στις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ και την συνέχεια των μνημονίων. Επιπλέον, πρόκειται για ένα κυρίως προσωποπαγές μόρφωμα για την αυτοπροβολή του Μπαρουφάκη και κάποιων άλλων. Λογικά θα μπει στην βουλή.

Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.): Ο μεγαλύτερος σχηματισμός της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, είναι υποτίθεται πιο αριστερά από το ΚΚΕ, αλλά σε πολλές περιπτώσεις έχει κάνει συνδικαλιστικά και πολιτικά πλάτες στον ΣΥΡΙΖΑ. Αποτελεί μετωπική συνεργασία διάφορων οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, όπως το ΝΑΡ (Νέο Αριστερό Ρεύμα – μεταμοντέρνοι κομμουνιστές), ΣΕΚ (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα – σιχαμένοι τροτσκιστές στα όρια του πασοκισμού), ΕΚΚΕ (Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας – μαοϊκοί), ΟΚΔΕ – Σπάρτακος (τροτσκιστές), Οικολόγοι Εναλλακτικοί (ριζοσπάστες οικολόγοι). Με τα χρόνια έχει χάσει της όποια δυναμική παρουσία είχε. Η κυρίως δύναμη της βρίσκεται στα πανεπιστήμια με την παράταξη των ΕΑΑΚ (Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση) που αυτοπαρουσιάζονται ως η πιο ριζοσπαστική και συγκρουσιακή δύναμη των φοιτητών. Υποστηρίζουν την έξοδο από την ΕΕ και την ευρωζώνη, την διαγραφή του χρέους, τα εργατικά δικαιώματα, τον φεμινισμό κλπ. Αλλά προσπαθούν όπως και το ΚΚΕ να ελέγχει σωματεία, παρατάξεις κλπ και γίνονται εξαιρετικα απεχθείς. Σε αυτές τις εκλογές τους στηρίζουν και διάφορες άλλες οργανώσεις που κάποτε ήταν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή είχαν συνεργαστεί αλλά επειδή δεν τους παίζουν ισότιμα αυτοί του ΝΑΡ και του ΣΕΚ απλά ψηφίζουν. Δεν θα μπει βουλή και σίγουρα θα διαλυθεί.

Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό) (Κ.Κ.Ε. (μ-λ): Η πρώτη ιστορικά τάση που διασπάστηκε από το ΚΚΕ μεταπολεμικά ήταν αυτή των μαοικών (μαρξιστών-λενινιστών) που θεωρούσαν-θεωρούν ότι το ΚΚΕ και η Σοβιετική Ένωση σταμάτησαν να είναι επαναστατικές και έγιναν ρεφορμιστικές, επιδιώκοντας το ειρηνικό-εκλογικό πέρασμα στον σοσιαλισμό. Η κύρια οργάνωση αυτό του ρεύματος είναι το ΚΚΕ (μ-λ). Σχετικά μικρό οργανωτικά και με πολύ μικρή επιρροή στο κίνημα, γενικά δεν πολυσυνεργάζεται με άλλες οργανώσεις, γιατί θεωρεί ότι είναι πιο αριστερό και επαναστατικό από τους άλλους (μεταξύ μας, όλοι το ίδιο νομίζουν). Παρόλα αυτά προσπαθούν γενικά να κάνουν θόρυβο γύρω από το όνομα τους. Υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα είναι εξαρτημένη από τις ιμπεριαλιστικές ΗΠΑ και ΕΕ και ότι μόνο η επανάσταση μπορεί να οδηγήσει σε μια Ελλάδα λεύτερη, ανεξάρτητη και ειρηνική. Βέβαια συμμετέχουν στις εκλογές, λίγο αντιφατικό, το ξέρω. Βασικα είναι σαν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ απλά επειδή είναι πιο μικροί σε μέγεθος και κάπως πιο μαλακοκαύληδες είναι πιο προσγειωμένοι ελαφρώς. Ένα καλό στοιχείο που έχουν είναι ότι δεν συμμετέχουν στις ευρωεκλογές και ότι διαφωνούν με τη συμμετοχή των συνδικαλιστών σε διάφορα συμβούλια συνδιοίκησης στην εκπαίδευση και στα πανεπιστήμια.
 

Μαρξιστικό - Λενινιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (Μ-Λ ΚΚΕ): Μικρότερη σε μέγεθος διάσπαση του ΚΚΕ (μ-λ). Για κάποια χρόνια μέχρι το 2019 συνεργάζονταν μεταξύ τους πολιτικά και εκλογικά ως «ΚΚΕ (μ-λ) – Μ-Λ ΚΚΕ» με αποτέλεσμα να τους κοροιδεύουν. Ο μόνος χώρος που έχουν μια κάποια παρέμβαση είναι η δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Υποστηρίζουν περίπου τα ιδια με το ΚΚΕ (μ-λ), όμως είναι πολύ εθνικιστές και αντιτούρκοι και είναι ακόμα πιο μονόχνωτοι και μουντρούχοι από το ΚΚΕ (μ-λ). Θέλουν το ΚΚΕ (μ-λ) να μιλάει μόνο μαζί τους και όταν αυτό έκανε κάποιες κοινές ανακοινώσεις με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ τότε θύμωναν. Ε κάποια στιγμή και το ΚΚΕ (μ-λ) αποφάσισε να σταματήσει να συνεργάζεται με το Μ-Λ ΚΚΕ, σωστά κατά την γνώμη μου, αφού όμως πρώτα διέγραψε σχεδόν τα μισά μέλη του επειδή – επίσης σωστά – υποστήριζαν ότι δεν έπρεπε να συνεργαστούν με το Μ-Λ ΚΚΕ. Τους αποφεύγουμε πάση θυσία.
 

Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (Ο.Κ.Δ.Ε.): Ίσως η μόνη οργάνωση που είναι πιο μονόχνωτη και απομονωτική ακόμα και από το Μ-Λ ΚΚΕ. Δεν συνεργάζονται ποτέ με κανέναν σε εκλογές και συνδικαλιστικά σχήματα, ούτε καν βγάζουν κοινές ανακοινώσεις. Είναι τροτσκιστές (δηλαδή υποστηρίζουν ότι είναι ενάντια στην γραφειοκρατικοποίηση της Σοβιετικής Ένωσης επί Στάλιν), αλλά είναι ένα τελείως κλειστό γραφειοκρατικό μόρφωμα (όπως όλες οι τροτσκιστικές οργανώσεις) που δεν κάνουν τα μέλη τους τίποτα αν δεν πάρουν έγκριση από την ηγεσία. Δεν κατεβαίνουν καν στις απεργίες μαζί με την υπόλοιπη εξωκοινοβουλευτική αριστερά, αλλά πηγαίνουν πίσω από την ΓΣΕΕ. Μόνο μια πολύ συμπαθητική αγωνίστρια νοσοκόμα στην Θεσσαλονίκη έχουν.
 

Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ (Ο.Α.Κ.Κ.Ε.): Ψυχοπαθείς (διάσπαση του Μ-Λ ΚΚΕ) που δηλώνουν μαοϊκοί και κομμουνιστές. Πιστεύουν ότι όλοι οι άλλοι αριστεροί είναι πράκτορες του Πούτιν, πιστεύουν ότι η Ελλάδα κυβερνάται από την Ρωσία και την Κίνα (που πλέον είναι ιμπεριαλιστικές χώρες). Υποστηρίζουν ότι το Ισραήλ διεξάγει δίκαιο αμυντικό πόλεμο ενάντια στους Παλαιστινίους και στους ισλαμιστές και ότι όλες οι απεργίες και καταλήψεις που γίνονται έχουν σκοπό να κλείσουν τα εργοστάσια και να μείνουν όλοι άνεργοι και να μας κυβερνάει ο Πούτιν. Μόνο θετικό τους η σωστή κομμουνιστική θέση ότι οι σλαβομακεδόνες αποτελούν ξεχωριστή εθνικότητα και ότι έχουν το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και να ονομάσουν το κράτος τους Μακεδονία. Δεν είναι απίθανο να είναι πράκτορες – αν δεν είναι απλά τρόφιμοι ψυχιατρείου. Ή ίσως και τα δύο. Ενδεχομένως τα χρήματα τους να προέρχονται από την Ισραηλινή Πρεσβεία από κοινού με επιδόματα για ανίατες ψυχιατρικές περιπτώσεις.
 

Πλεύση Ελευθερίας: Κόμμα που έφτιαξε η Ζωή Κωνσταντοπούλου (κόρη του παλιού προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Κωνσταντοπουλου) αφού αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ μετά το δημοψήφισμα του 2015, καταγγέλλοντας τον για ξεπούλημα στην τρόικα και στην ΕΕ. Ήταν πρόεδρος της βουλής μέχρι τον Ιούλιο του 2015 και έγινε γνωστή για τον τσακωμό με την Σία Κοσιώνη στο δελτίο του ΣΚΑΙ και κάτι άλλα υστερικά μέσα στην βουλή και έξω από την ΕΡΤ. Από τότε ακολουθεί τον δικό τους μοναχικό σχιζοφρενικό δρόμο. Υποστηρίζει την διαγραφή του χρέους, την πληρωμή των γερμανικών οφειλών στην Ελλάδα, την φυλάκιση των υπεύθυνων για τα σκάνδαλα της Siemens κλπ, το κλείσιμο των μεγαλοκαναλιών, την «άμεση δημοκρατία» και τον τραμπουκισμό στην Τουρκία με την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 10 ναυτικά μίλια και την κατάργηση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Ξεκάθαρα εθνικιστικό μόρφωμα με επικάλυψη αριστεράς και με υποψίες ψυχικών ασθενειών.
 

Οικολόγοι Πράσινοι – Πράσινη Ενότητα: το μεγαλύτερο (μάλλον) από τα οικολογικά κόμματα. Υποστηρίζει την αειφόρο ανάπτυξη, την μη βία, την συμμετοχική δημοκρατία, την αποκεντρωμένη διοίκηση, την προστασία του περιβάλλοντος, την προστασία των εθνοτικών μειονοτήτων και των μειονοτικών γλωσσών, τον φεμινισμό, την LGBT κοινότητα, την πολυπολιτισμικότητα.
Verdict: Οι Οικολόγοι Πράσινοι φαίνονται ως ένα πολύ προοδευτικό κόμμα το οποίο θα μπορούσε να ψηφίσει κάποιος ανένταχτος προοδευτικός άνθρωπος. Τα περισσότερα από όσα υποστηρίζει φαίνονται πολύ αξιόλογα. Ωστόσο, αφενός είναι ένα κόμμα που δεν είναι απίθανο να συνεργαστεί πχ με τον ΣΥΡΙΖΑ (ή το ΠΑΣΟΚ) για τον σχηματισμό κυβέρνησης και φυσικά καμία κυβέρνηση δεν πρόκειται να πάρει ουσιαστικά μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος. Η αντίληψη των πράσινων κομμάτων περί αειφόρου ανάπτυξης βασίζεται φυσικά στην ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (φωτοβολταικά, ανεμογεννήτριες), οι οποίες ως γνωστόν για να εγκατασταθούν απαιτούν την καταστροφή των τοπικών περιβάλλοντων, οδηγούν σε πολλά οικολογικά προβλήματα και φυσικά αχρηστεύονται σε μερικά χρόνια και είναι αδύνατον να αποθηκευτούν και να ανακυκλωθούν. Η οικολογία και η προστασία του περιβάλλοντος δεν μπορεί να είναι άσχετη από την λειτουργία της οικονομίας και φυσικά ο καπιταλισμός δεν έχει ως στόχο την προστασία του πλανήτη αλλά το κέρδος. Τέλος, τα στελέχη των Οικολόγων είναι άτομα χωμένα σε επιχειρήσεις, πανεπιστήμια, ΜΚΟ, πρώην υπουργοί, με στόχο την αυτοπροβολή. Με λίγα λόγια είναι άνθρωποι του συστήματος, και πρόκειται για ένα γραφειοκρατικό και προσωποπαγές κόμμα χωρίς καμία διάδραση με τοπικούς αγώνες που γίνονται για την προστασία του περιβάλλοντος και των ελεύθερων δημόσιων χώρων. Στην καλύτερη περίπτωση θα μπορούσε κάποιος να τους χαρακτηρίσει σαν λίγο καλύτερο ΠΑΣΟΚ.
 

Πράσινο & Μωβ: Μετωπικό σχήμα των Πράσινων, των Οικολόγων Πράσινων (δεν έχω καταλάβει αν κατεβαίνουν στο Πράσινο & Μωβ ή στο παραπάνω ψηφοδέλτιο «Πράσινη Ενότητα»), του Κόμματος Πειρατών, του Κόμματος για τα Ζώα και του Βολτ Ελλάδας. Πιο «ριζοσπαστική» εκδοχή των Οικολόγων Πράσινων, υποστηρίζουν την οικολογία, τον φεμινισμό και τους LGBT, την προστασία προσφύγων-μεταναστών, την ομοσπονδιοποίηση της Ευρωπαικής Ένωσης, την ψηφιακή διακυβέρνηση και τις ατομικές ελευθερίες.
Verdict: Όλα αυτά τα παραρτήματα ντεμέκ «πανευρωπαικών κινημάτων» (βλέπε Volt) είναι στην καλύτερη περίπτωση πρωτοβουλίες από ψωνάρες που θέλουν ακροατήρια. Στην χειρότερη είναι τύποι που παίρνουν διάφορα κονδύλια από την ΕΕ, ή είναι καθηγητές πανεπιστημίου ή πρόεδροι ΜΚΟ που θέλουν να βγάλουν λεφτά και βρίσκουν κάτι σφουγγαράκηδες προοδευτικούς queer ή οικολόγους και φεμινίστριες να τρέχουν για αυτούς. Σε έναν χρόνο δεν θα υπάρχουν.
 

Συμμαχία Ανατροπής: Συνεργασία μεταξύ ΕΠΑΜ (το λεγόμενο κόμμα της δραχμής), ΔΗΚΚΙ (πρώην ΣΥΡΙΖΑ/ΠΑΣΟΚ), Κόμμα Ελλήνων Δανειοληπτών, Ελληνορωσική Συμμαχία (?) και κάτι άλλους περίεργους. Τυπικά υποστηρίζει βασικά αριστερά αιτήματα (κοινωνικό κράτος, εργασία για όλους, διαφάνεια, δημοκρατία). Όντας βασικά όχημα του ΕΠΑΜ (Ενιαίο Παλλαικό Μέτωπο) αυτό που κυρίως υποστηρίζει είναι η ολική διαγραφή του χρέους, την επιστροφή στην δραχμή και την αναβάθμιση της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία.
Verdict: Ο πρόεδρος του ΕΠΑΜ Δημήτρης Καζάκης ήταν στις αρχές των 2010s υπερπροβεβλημένος «αριστερός οικονομολόγος» που ζητούσε την διαγραφή του χρέους και την έξοδο από την ευρωζώνη. Ενίοτε υιοθετούν πολύ αριστερή ρητορική. Πρόκειται για ένα ανύπαρκτο κοινωνικό κόμμα, αποτελεί καθαρό προσωπικό όχημα του Καζάκη για την δικιά του αυτοπροβολή (και λογικά οικονομική ενίσχυση), ενώ είναι κατά βάση εθνικιστικό (έστω «αριστερό» εθνικιστικό) κόμμα με αντιτουρκική ρητορική και γελοίες θέσεις περί εξόδου από την ευρωζώνη και επιστροφή στην δραχμή.
 

Καπνιστικές Ομάδες για την Τέχνη και την Εικαστική Συγκρότηση (Κ.Ο.Τ.Ε.Σ.): Κόμμα του Νίκου Λούβρου, καμμένου συριζαίου και ιδιοκτήτη του μπαρ Booze κοντά στην παλιά Βουλή, όπου γίνονται πολλές παραστάσεις και συναυλίες. Βασικό του πρόταγμα η κατάργηση του νόμου για την απαγόρευση του καπνίσματος. (Εδώ που τα λέμε πάντως, καλά τα είπε στον Παπαδάκη).
 

Πράσινο Κίνημα: Κάτι σαν τους Οικολόγους Πράσινους, αλλά πιο πατριωτικό.
 

Social: «Το Social είναι ένα κόμμα που προέρχεται από την κοινωνία των πολιτών και προτάσσει τον ψηφιακό μετασχηματισμό, την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, την ψηφιακή μετάβαση και την άμεση δημοκρατία. Το Social τις επόμενες ημέρες θα παρουσιάσει το αναλυτικό του πρόγραμμα, που καταρτίζεται με τη συμμετοχή όλων των μελών του με ηλεκτρονική διαβούλευση. Το Social έχει συγκεκριμένες θέσεις για την Οικονομία, την Κοινωνία, την Εργασία, τη Δικαιοσύνη, το Περιβάλλον, την Εξωτερική Πολιτική, την Παιδεία και την Ενέργεια. Το Social είναι ένα κόμμα που δεν έχει πολυτελή γραφεία, ούτε χρησιμοποιεί έντυπο διαφημιστικό υλικό. Πιστεύει στη δημοκρατία του διαδικτύου και από εκεί επικοινωνεί τις ιδέες και τις θέσεις του, σεβόμενο την ανάγκη του πολίτη για πληροφόρηση, αξιοκρατία και ισόνομη συμμετοχή στη διαμόρφωση των αποφάσεων».                 Verdict: Πρώην πασόκοι που έχουν μια λόξα με το διαδίκτυο. Ύποπτοι και κόμμα ενός ατόμου (Καψαλάς) που είναι στην καλύτερη ψωνάρα και ψάχνεται για αυτοπροβολή.
 

Ευ-Κίνηση: Κόμμα του τύπου που έχει τα μαξιλάρια Coco-Mat, είχε πάει στην βουλή με τις σαγιονάρες και έφτιαξε ένα περίεργο ξενοδοχείο στην Ακρόπολη. Δηλώνει οικολογικό, και υποστηρίζει την ευ-εξία, την ευ-λογία (μήπως την ευ-λογιά?), την ευ-ημερία, την ευ-γένεια και την ευ-διαθεσία. Πολύ φοβάμαι ότι θα καταλήξουν σαν UFO religion, και κάποια στιγμή θα αυτοκτονήσουν ομαδικά.
 

Κίνημα Φτωχών: Κόμμα του ΘΕΟΥ Παύλου Κοντογιαννίδη. Δεν λέει τίποτα, στην καλύτερη υποστηρίζει την σεισάχθεια.
 

Μαζί – Αριστεροί Οικολόγοι Σοσιαλιστές Δημοκράτες: πρόσφατο δημιούργημα, μάλλον πρώην πασόκοι. Το προσπερνάμε.