όταν παίζουν γκα-φρα (που λέγανε και οι ζήτανι) και ο γ.γ. του πλοκ μπορεί να πληρώσει κανά εισιτήριο ή να αγοράσει κανά δίσκο ή κανένα βιβλίο, θα κάνει ανταποκρίσεις από συναυλίες, ή ταινιοθεατροβιβλιοδισκοκριτικές, συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στον ζντανοφικό κανόνα του ποιες καλλιτεχνικές δημιουργίες θα θεωρούνται αποδεκτές μετά την κατάληψη της εξουσίας και της επιβολής του επαναστατικού ολοκληρωτισμού (όχι του πλοκ ρε).
μετά από μακροχρόνια αναβολή λόγω σοβαρών και ανειλημμένων υποχρεώσεων (λέγε με προκραστινέησο και υπνηλία) ο γ.γ. του πλοκ αποφάσισε μέσα στις γιορτές να δει ολόκληρη την σειρά Top Boy, την οποία σκόπευε να ξεκινήσει εδώ και πάρα πολύ καιρό. και σίγουρα δεν το μετάνιωσε.
το Top Boy (σενάριο Ronan Bennett) είναι μια σειρά που εκτείνεται σε 5 σεζόν και ασχολείται με το εμπόριο ναρκωτικών στο φανταστικό housing project Summerhouse στο Χάκνεϊ του ανατολικού Λονδίνου. μια περιοχή γνωστή για την εγκληματικότητα της και το τσεντριφικέησο που υπέστη με αφορμή τους ολυμπιακούς του λονδίνου του 2012 και την αλλαγή χρήσης πολλών κατοικιών, κτιρίων κλπ. η σειρά έτρεξε για δύο σύντομες σεζόν μεταξύ 2011 και 2013 στο channel 4, και συνεχίστηκε μετά από πρωτοβουλία του drake στο netflix για άλλες τρεις σεζόν μεταξύ 2019 και 2023. για όσους βαριούνται να πω εξαρχής ότι μιλάμε για πολύ σύντομες σεζόν: οι δύο πρώτες είχαν από 4 επεισόδια, η τρίτη είχε 10, η τέταρτη 8 και η πέμπτη και τελευταία 6. οπότε μην μασάτε, μέσα σε ένα σκ το τελειώνετε άνετα.
λοιπόν, δεν θα κάνω πολύ σπόιλ. η σειρά γαμάει. είναι πιθανότατα ότι καλύτερο έχει βγει σε crime drama από την εποχή του The Wire, συμπεριλαμβανομένων των επόμενων σειρών του David Simon, συμπεριλαμβανομένου του Boardwalk Empire, και φυσικά όλα τα Narcos, Sopranos, Breaking Bad, Better Call Saul, τα σκαμπό μου και τ' αρχίδια μου. κι αυτό γιατί ακόμα και μετά την μεταφορά του netflix, διατήρησε αυτή την γλιτσερή και σκοτεινή βρετανίλα μαζί το αντίστοιχο χιούμορ των ανθρώπων των γκέτο, σε αντίθεση με κάτι σφουγγαράκηδες τύπου Black Mirror που έγιναν ξεφτίλα. σε αντίθεση με το The Wire, που ναι μεν ασχολείται με τα ναρκωτικά στην Βαλτιμόρη, αλλά είναι ένα police procedural drama, δηλαδή ασχολείται εκτενώς με τις διαδικασίες μέσα από τις οποίες η αστυνομία και το νομικό σύστημα ερευνά και διαχειρίζεται το οργανωμένο έγκλημα, στο Top Boy η έμφαση παραμένει καθόλη την διάρκεια της σειράς στην βάση, δηλαδή στο εμπόριο στον δρόμο, στις σχέσεις δύναμης και εξουσίας ανάμεσα στις μαφίες και στις συμμορίες. σε ευθεία αναλογία όμως με το The Wire, και το Top Boy πιάνει σε εκτεταμένο βαθμό την κοινωνιολογία/ανθρωπολογία των ανθρώπων των projects που μπλέκονται στο εμπόριο του κρακ, στις παράπλευρες ιστορίες ανθρώπων που ζουν στην παραμέληση, στην εξαθλίωση και στην παραβατικότητα που επιβαλλει η κρατική καπιταλιστική αναδιάρθρωση σε όσους δεν παράγουν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο υπεραξία για το κεφάλαιο, αλλά και με όλες τις κρατικές δομές που δρουν γύρω-γύρω από το εμπόριο και την χρήση ναρκωτικών και είτε το ενθαρρύνουν, είτε το διαχειρίζονται οι ίδιες, είτε ζουν με αυτό: αστυνομία, νομικοί, σχολείο, κατασκευαστικές εταιρείες, υπηρεσίες πρόνοιας, υπηρεσίες ασύλου. όπως και την σταδιακή αποκτήνωση των πρωταγωνιστών των συμμοριών, που σε σημεία είναι έτοιμοι να ξεκληρίσουν όλο το σύμπαν για να επιπλεύσουν πάνω σε αυτό στον ωκεανό της απανθρωπιάς στον οποίο έπεσαν από την στιγμή που γεννήθηκαν στα projects.
πιο συγκεκριμένα, λοιπόν, η σειρά προχωράει με τις ζωές των δύο κύριων χαρακτήρων, του Dushane (Ashley Walters) και του Sully (Kane Robinson/Kano - πασίγνωστος άγγλος ράπερ) καθώς σιγά-σιγά χτίζουν την κυριαρχία τους πάνω στο εμπόριο κρακ στο ανατολικό Λονδίνο. οι ζωές τους συνεχώς συναντιούνται, συγκρούονται, συμφιλιώνονται, συνεργάζονται, ωστόσο πάντα υπάρχει μεταξύ τους ο ανταγωνισμός για το ποιος θα είναι το top boy. ο Sully, πιο νευρικός, πιο "αδέξιος," πιο αυθόρμητος και ανεξέλεγκτος, προσπαθεί να κάνει τον Dushane (που είναι πιο εγκεφαλικός, πιο στοχευμένος, και ίσως εν τέλει πιο αδίστακτος) να του συμπεριφέρεται σαν να είναι ίσοι. ο Dushane σώζει τον Sully από πολλά, τον ανεβάζει, όμως δρα πολλές φορές μόνος του, για τον εαυτό του, και πολλές φορές εκτός των "κανόνων" του παιχνιδιού. και οι δυο τους χρειάζεται πέρα από ο ένας τον άλλο να ανταγωνιστούν πολλούς άλλους παίχτες που θέλουν να τους πάρουν την πρωτοκαθεδρία, πολλούς προμηθευτές εκτός αγγλίας που τους κάνουν την ζωή δύσκολη, πολλές περιπτώσεις που πρέπει να διαχειριστούν προδότες ή απρόσεχτους, πολλές περιπτώσεις που πρέπει να θυσιάσουν την οικογένεια τους για να μείνουν στο παιχνίδι. μέσα σε αυτό μπλέκονται παιδάκια, πρεζάκια, περιφερειακοί της γειτονιάς, ευυπόληπτοι κυριλέ προμηθευτές. και γαμάτοι χαρακτήρες: ο αδίστακτος αλλά τόσο βασανισμένος Jamie (Michael Ward), αυτά τα κακόμοιρα τα παιδιά που τι σκατά φταίνε να ζουν σε αυτή την κόλαση όπως η Erin (Savanah Graham) και ο Stefan (Araloyin Oshunremi), οι τόσο μα τόσο τραγικοί παιδικοί χαρακτήρες Ats (Keiyon Cook) και Jason (Ricky Smarts). η θ-ε-ά Jaq (Jasmine Jobson), στον χαρακτήρα της οποίας υπάρχει και άλλη μια αναλογία με το The Wire, αυτή της/του LGBTQI+ εγκληματία, εντός μιας επιβιώσασας πατριαρχικής κουλτούρας.
και μέσα σε ένα όλο και χαοτικό περιβάλλον που αδέρφια πεθαίνουν από τα ναρκωτικά που εσύ πουλάς, που παιδιά είναι συμμαθητές με άλλα παιδιά των οποίων συγγενείς έχει σκοτώσει ο μπαμπάς σου, που η αδυναμία μπορεί να γίνει καταδίκη, εκεί που η γειτονιά εξεγείρεται ενάντια στους μπάτσους που έρχονται να βγάλουν ανθρώπους από τα σπίτια τους και να απελάσουν μαύρους τζαμαϊκανής καταγωγής που έχουν ζήσει όλη τους την ζωή στο Λονδίνο, που ο Sully έχει καταφέρει να πετάξει εκτός δρόμου τον Dushane, εκεί ο χαμός με τα ναρκωτικά που βούτηξαν οι ιρλανδοί και με τις καταθέσεις του Dushane που βούτηξαν οι κυριλέ προμηθευτές οδηγούν σε μια σφαγή επιπέδου ελληνικής τραγωδίας με την Jaq και τον Kieron να προδίδουν τον Sully αλλά πριν προλάβουν να εξιλωθούν να τα βουτάει από την Jaq ο Dushane για να μπορέσει να φύγει από την αγγλία. εκεί λοιπόν στην τελική τους σύγκρουση οι δύο ήρωες κατηγορούν ο ένας τον άλλο ότι δεν τον αγαπούσε τόσο όσο εκείνος, ότι ο ένας δεν θα βοηθούσε τον άλλο να γλιτώσει από τους μπάτσους. και για μία ακόμη φορά ο Sully καταφέρνει να σκοτώσει τον Dushane, όπως είχε καταφέρει να παστρέψει τον Dris, τον Jamie, τον Juan El Bueno και όποιον άλλο προδότη και rival που θα έμπαινε στον δρόμο του για να του πάρει what was his. και εκεί, στο αποκορύφωμα της τραγωδίας, ο έφηβος Stefan, που είδε τον Sully να σκοτώνει τον αδερφό του μπροστά στα μάτια του, στοχεύει τον Sully, έναν Sully που έχει χάσει πια κάθε αίσθημα ανθρωπιάς, αλλά και απανθρωπιάς μαζί. το παιχνίδι του να είσαι top boy σε κερδίζει. και ο Stefan αποφασίζει να μην τον σκοτώσει. αποφασίζει να κλείσει τον κύκλο του αίματος. και στην τελευταία σκηνή του τελευταίου επεισοδίου της τελευταίας σεζόν, εκεί που ο Sully βάζει το όπλο του στην τσάντα του και ετοιμάζεται να φύγει για ένα διάστημα από τους δρόμους ένας άγνωστος εκτελεί τον Sully. τέλος. και ναι, όπως στις τραγωδίες, ή όπως και στο The Wire, η κάθαρση γι' αυτόν που διαπράττει τόση πολλή ύβρι είναι η εν ψυχρώ δολοφονία μέσα σε ένα αμάξι, σε ένα σοκάκι της καπιταλιστικής μητρόπολης που τον γέννησε, τον εξαθλίωσε και τον έκανε να πιστέψει ότι μπορεί να γίνει top boy. χωρίς δοξασίες, χωρίς αγιογραφίες, χωρίς ηθικοπλαστικές ευκολίες.
όταν το δείτε, θέλω σχόλια ή mails για το ποιος πιστεύετε ότι σκότωσε τον Sully. εγώ πιστεύω ότι είναι είτε ο Si, είτε ο Isaac.
και μέσα σε όλα αυτά, η σκοτεινή ambient σκιά του Brian Eno (στις δύο πρώτες σεζόν), η reggae από την πατρίδα Τζαμάικα, η πανταχού παρούσα grime rap.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου