Στην ταχτικοάταχτη στήλη ιστορίες γύρω από την φωτιά, ο γ.γ. του πλοκ διηγείται στιγμές παραφροσύνης του εργατικού κινήματος για την διάσωση της από τα κάτω ταξικής μνήμης
ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουν οι συναγωνιστές που τάσσονται με την αυτοοργάνωση αλλά συμμετείχαν σε σωματεία όπου υπήρχαν παρατάξεις είναι η συναισθηματική τους ταύτιση με το σωματείο τους και τους αγώνες που έχουν δοθεί μέσα από αυτό, κάτι που τους απέτρεπε να καταγγέλλουν ανοιχτά και ονομαστικά τις βρωμιές των αριστερών προκειμένου να προστατέψουν το σωματείο από τις επιθέσεις της εργοδοσίας. ο γ.γ. του πλοκ δεν κουνάει το δάχτυλο στους συντρόφους και στις συντρόφισσες που πράξανε έτσι - κι αυτός τον ίδιο κάλο στον εγκέφαλο είχε για πολλά χρόνια. είναι καιρός όμως κάποια πράγματα να ειπωθούν όπως ακριβώς έγιναν για την διάσωση της από τα κάτω ταξικής μνήμης και το πολιτικό-οργανωτικό ξεκαθάρισμα με βάση τα εργατικά συμφέροντα και όχι την "ιδεολογία."
στις δύο προηγούμενες ιστορίες γύρω από την φωτιά (1 & 2) είδαμε πως η γραμμή της ταξικής συνεργασίας του περισσού με τα "μικρομεσαία αφεντικά) στο όνομα της λαϊκής συμμαχίας για την πάλη προς τον...σοσιαλισμό μεταφράστηκε θεωρητικά σε πολιτική γραμμή από το κώμα αλλά και μια εμβληματική κκέδικη τοπική αρχή σε ανοιχτή οπορτουνιστική υποστήριξη των συμφερόντων των αφεντικών-ιδιοκτητών φροντιστηρίων. φυσικά οι απανταχού προσκυνητές της ντόπιας βασικής έκφρασης του αναθεωρητισμού του μαρξισμού που έχουν τα κεφάλια τους βουτηγμένα μέσα στον κουβά με τις φλωρακικές κουράδες θα αρχίσουν να αλαλάζουν "ναι αλλά το ΠΑΜΕ είναι μπροστά σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα στους χώρους δουλειάς, δεν συνεργάστηκε πουθενά με την εργοδοσία, αού αού και ρούχουμουχου." οι επόμενες τρεις συνέχειες των ιστοριών γύρω από την φωτιά φιλοδοξεί να βάλει μερικές πρόκες στο φέρετρο του αριστερού λαδεμπορισμού.
κάποτε υπήρχαν στην αττική δύο σωματεία εργαζομένων που δραστηριοποιούνταν συνδικαλιστικά στον χώρο των φροντιστηρίων. το ένα ήταν ο σεφκ - σύλλογος εργαζομένων στα φροντιστηρία καθηγητών, το οποίο κάλυπτε συνδικαλιστικά τους καθηγητές στα φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης Αττικής, και στο οποίο ιστορικά είχε προκύψει ένας πυρήνας συναδέλφων που προέρχονταν από την αναρχία, την αυτοοργάνωση και την εξωκοινοβουλευτική αριστερά, αλλά συμμετείχαν επί ίσοις όροις και το ΠΑΜΕ και η παράταξη του σύριζα. δεν θα αναφερθώ διεξοδικά στην αγωνιστική ιστορία του τότε σεφκ και των μελών του, αλλά είναι τουλάχιστον σημαντικό να αναφέρω ότι για μια μακρά περίοδο από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 και μέχρι τα μέσα-με-τέλη της δεκαετίας του 2010 αποτέλεσε ένα σωματείο αναφοράς τόσο με τους αγώνες που σήκωσαν συντρόφισσες και σύντροφοι μέσα στους χώρους δουλειάς με συντριπτικό κόστος, όσο και με την πάλη που έδωσε για χρόνια για υπογραφή σσε με αξιοπρεπείς όρους.
το άλλο ήταν ο πανελλήνιος σύλλογος καθηγητών ξένων γλωσσών "ο βύρων." το σωματείο αυτό, το οποίο σημάδεψε στα πρώτα χρόνια της δράσης του η μαρία κουμάτου, μέλος του ΚΚΕ, της ΕΠΟΝ και του ΕΑΜ που βασανίστηκε από τους ναζί και πολέμησε στα Δεκεμβριανά, κάλυπτε συνδικαλιστικά τους καθηγητές στα κέντρα ξένων γλωσσών πανελλαδικά. ήταν ανέκαθεν ένα σωματείο-κοματική σφραγίδα του ΚΚΕ με απειροελάχιστες δυνάμεις και δράση. απόδειξη αυτού το γεγονός ότι ποτέ δεν υπέγραψε από μόνο του σσε, αλλά βασιζόταν στην γραφειοκρατία της οιελε για διαπραγματεύσεις με την εργοδοσία και υπογραφή σσε ή κήρυξη διαιτητικών αποφάσεων μέσω του ομεδ.
το 2004 φτιάχτηκε στα κξγ το "σωματείο εργαζομένων στα κέντρα ξένων γλωσσών ν. ατττικής," ένα εργοδοτικά καθοδηγούμενο ψευδοσωματείο που ιδρύθηκε από τον "πανελλήνιο σύνδεσμος καθηγητών ιδιοκτητών κέντρων ξένων γλωσσών" (aka europalso - όλοι θα έχετε δει έξω από κάποιο φροντιστήριο φωτεινή ταμπέλα europalso, ε;) και αποτελούταν από συγγενείς εργοδοτών και λοιπούς ρουφιάνουν που δούλευαν σε κξγ. αυτό το σωματείο κατάφερε να πάρει από τον βύρωνα (από την οιελε βασικά) την αντιπροσωπευτικότητα για το δικαίωμα υπογραφής σσε στην αττική (όχι στην υπόλοιπη ελλάδα) λόγω του ότι ήταν κλαδικό σωματείο (κάλυπτε όλους τους εργαζομένους στα κξγ), ενώ ο βύρωνας και η οιελε ήταν ομοιοεπαγγελματικές συνδικαλιστικές οργανώσεις (κάλυπταν μόνο τους εκπαιδευτικούς στα κξγ), καθώς η παράγραφος 2 του άρθρου 10 του ν. 1876/1990 ορίζει ότι "κλαδική ή επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας υπερισχύει σε περίπτωση συρροής με ομοιοεπαγγελματική συλλογική σύμβαση εργασίας," ενώ η παράγραφος 3 του ίδιου άρθρου ορίζει ότι "η εθνική κλαδική ή ομοιοεπαγγελματική συλλογική σύμβαση δεν υπερισχύει αντίστοιχης τοπικής." Έτσι, το ωρομίσθιο στα κξγ το 2012 έφτασε στα 3,52 ευρώ την ώρα μικτά, με ταυτόχρονη μείωση έως και 70% των αποδοχών σε σχέση με πριν.
ποια θα έπρεπε να είναι η απάντηση του βύρωνα σε αυτό; να κάνει κλαδικό σωματείο στα κξγ, καθώς τουλάχιστον εκείνη την εποχή υπερείχε αριθμητικά του εργοδοτικού σωματείου. τι έκανε; έφτιαξε το 2006 κλαδικό σωματείο εργαζομένων σε όλη την ιδιωτική εκπαίδευση, καλύπτοντας έτσι όλους τους εργαζομένους σε κξγ, φμε, ιδιωτικά σχολεία, ιεκ, κλπ. θα ρωτήσετε: κι αυτό είναι κακό; θεωρητικά καθόλου (το αντίθετο). έλα που όμως ο βύρωνας (το ΠΑΜΕ δηλαδή), δεν το έκανε για να αντιμετωπίσει το εργοδοτικό και το europalso, αλλά να φτιάξει ένα σωματείο που να καπελώνει τα υπόλοιπα. από εκείνη την στιγμή, άρχισε έναν πόλεμο ενάντια στην οιελε και στο σιελ (στο σωματείο των εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά σχολεία) - καλώς θα πω από μία πρώτη ανάγνωση - αλλά ταυτόχρονα άρχισε κι έναν πόλεμο στην πλειοψηφία του σεφκ - που κατέβαινε σε ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο αγωνιστών της αυτοοργάνωσης και του εξωκοινοβουλίου. το αποτέλεσμα ήταν η πλειοψηφία της οιελε που πρόσκειται από ανέκαθεν στον κρατικό-εργοδοτικό συνδικαλισμό να διαγράψει to 2008 τον βύρωνα με την πρόφαση ότι είναι κλαδικό σωματείο, κάτι που καταστατικά δεν επιτρεπόταν, καθώς η οιελε κάλυπτε ως δευτεροβάθμια όργανο μόνο ομοιοεπαγγελματικά σωματεία εκπαιδευτικών.
θα πείτε και πάλι: οκ, δεν ήταν σωστό ταξικά να υπάρχει ένα σωματείο που να καλύπτει όλους τους εργαζομένους της ιδ. εκπαίδευσης από το να υπάρχει συνδικαλιστικός κατακερματισμός; εδώ φίλες φίλοι και αγαπητά παιδιά ξεκινάει ο τρισμέγιστος οπορτουνισμός του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ, γιατί από το 2006 που άλλαξαν το καταστατικό του βύρωνα και τον έκαναν κλαδικό μέχρι και τον οκτώβριο του 2010 το ΠΑΜΕ συμμετείχε ΚΑΝΟΝΙΚΑ στον σεφκ με δύο εκλεγμένους στο δ.σ. (ένας εκ των δύο ο dj rico που αναφέραμε παλιότερα) ενώ ακόμα και σήμερα συμμετέχει κανονικά με παράταξη στο σιελ. κι αυτό ενώ είχε ο βύρωνας κάλυπτε συνδικαλιστικά και τους εργαζομένους στα φμε και τους εργαζομένους στα ιδιωτικά σχολεία ουπς. πως γκενέν αυτό, που θα έλεγε και ο συναγωνιστής πατρίκ ογκουνσότο;
η πρόφαση για την αποχώρηση του ΠΑΜΕ από τον σεφκ ήταν ότι η "οπορτουνιστική ηγεσία" του σεφκ (που εκείνη την εποχή το ΠΑΜΕ αποκαλούσε "εχθρούς της εργατικής τάξης" είχε υπογράψει για το 2010-2011 σσε με μηδενική αύξηση του ωρομισθίου σε σχέση με την προηγούμενη που είχε υπογράψει για το 2008 με 2010 και άρα ξεπούλησαν τον κλάδο, ενώ είχε καταφέρει την εποχή του πρώτου μνημνίου να συγκρατήσει τόσο το ωρομίσθιο όσο και τα υπόλοιπα δικαιώματα του κλάδου, και μάλιστα να κηρυχτεί η σσε υποχρεωτική για την αττική. συγκεκριμένα το κατώτατο βασικό ωρομίσθιο που προέβλεπε η σσε του σεφκ ήταν 13,36 ευρώ μικτά. αντίθετα, η τελευταία ομοιοεπαγγελματική σσε που ο βύρωνας-ΠΑΜΕ υπέγραψε μέσω της οιελε το 2003 και κηρύχτηκε υποχρεωτική για τα κξγ της αττικής προέβλεπε κατώτατο ωρομίσθιο 6,54 ευρώ μικτα με αύξηση 3,6% σε σχέση με την προηγούμενη, ενώ η αμέσως επόμενη το 2005, αφού δηλαδή επιβλήθηκε στημένη σύμβαση στα κξγ της αττικής, η οποία αφορούσε τα κξγ πανελλαδικά εκτός αττικής (και υποψιάζομαι ότι είναι η τελευταία στην οποία ενεπλάκη το ΠΑΜΕ), όριζε κατώτατο ωρομίσθιο 8,13 ευρώ μικτά. είπατε κάτι; όσο για την κατηγορία ότι ο σεφκ ξεπούλησε τον κλάδο γιατί υπέγραψε σσε μηδενικής μισθολογικής αύξησης, ας δούμε τι έκανε την ίδια περίοδο ένα σωματείο-σημαία του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ, το σωματείο ελλήνων ηθοποιών (σεη). η σσε που υπέγραψε το 2009 το σεη για τα ιδιωτικά θέατρα όριζε βασικό μικτό μισθό 1166 ευρώ για το 2009 και 1236 για το 2010, ενώ η σσε για το εθνικό θέατρο όριζε βασικό μικτό μισθό 1080 ευρώ για το 2009 και 1150 ευρώ για το 2010. η επόμενη σσε που υπέγραψε το σεη το 2011 όριζε βασικό μικτό μισθό για τα επόμενα δύο χρόνια (το μαντέψατε κατεργάρηδες) 1236 ευρώ για τα ιδιωτικά θέατρα και 1150 ευρώ (2/2 ρε κουφάλες αναγνώστες) για το εθνικό θέατρο. για να δούμε πόσο μεγάλη ήταν η αύξηση ανάμεσα στις δύο σσε. χχμμμμ, μηδενική μου φαίνεται. κάτι σαν του σεφκ. γιατί λοιπόν το ΠΑΜΕ κατήγγειλε τον σεφκ ως εχθρό της εργατικής τάξης και απέσυρε τα μέλη του και τα πήγε στον βύρωνα 4 χρόνια μετά την κλαδικοποίηση του βύρωνα ενώ ένα κατεξοχήν κκεδικο σωματείο υπέγραψε - όπως ο σεφκ - προδοτική σσε;
για να μην πλατιάζουμε, το 2009 ιδρύθηκε στον βύρωνα αντιπολιτευόμενη στο ΠΑΜΕ παράταξη ονόματι ενωτική πρωτοβουλία, η οποία κατάφερε να πάρει δύο έδρες, ενώ μέχρι τότε υπήρχε μόνο το ΠΑΜΕ και ακόμα και μη-παμίτες κατέβαιναν και εκλέγονταν με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΜΕ (ναι, εσένα κοιτάω, σ. κομισάριε lgbtq+ υποθέσεων) και οι κκεδες ένιωσαν να απειλούνται.
βαρεθήκατε βλέπω. αυτό δεν ήταν παρά μόνο μια μικρή ιστορική/συνδικαλιστική/οικονομική αναδρομή για να πάμε στα βασικά. εδώ να σημειώσω ότι όλο τον παραπάνω αχταρμά η διαγραμμένη πλέον πρώην κομισάρια τέχνης και πολιτισμού δεν μπορούσε να τον κατανοήσει όσες φορές και να της τον εξηγούσα και μάλιστα ήταν μου ζητούσε να της τα ξαναπώ από την αρχή το βράδυ για να την πάρει ο ύπνος. δεν κάνω πλάκα.
πάμε στο ζουμί λοιπόν. αφού το 2011 η οεφε κατήγγειλε μονομερώς την σσε του σεφκ και μετά την λήξη της μετενέργειας των σσε το 2012 με την 6η πράξη υπουργικού συμβουλίου, εξαπολύθηκε ένα πογκρόμ απολύσεων αγωνιστών του κλάδου. τον ιούλιο του 2013 απολύθηκαν από το φροντιστήριο ανέλιξη της ηλιούπολης οι συνάδελφοι συναγωνιστές και σύντροφοι Κ.Σ., Σ.Κ., Χ.Π., Ν.Ν., και άλλοι 8 συνάδελφοι, οι οποίοι αρνήθηκαν να δεχτούν την μείωση των μισθών τους και το χτύπημα της σσε, έχοντας δουλέψει όλοι τους πάνω από πέντε χρόνια στο συγκεκριμένο φροντιστήριο και στα παραρτήματα του, έχοντας καταφέρει μάλιστα να συγκροτήσουν και συνέλευση των εργαζομένων στην επιχείρηση για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους. δεν θα κάνω λεπτομερή περιγραφή των συμβάντων που οδήγησαν στην απόλυση των συναδέλφων, κάτι που μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω (ή εδώ):
αυτό που μας ενδιαφέρει είναι ότι με την απόλυση τους οι συνάδελφοι διεκδίκησαν δεδουλευμένα ετών που αφορούσαν στην παραβίαση της σσε σχετικά με την διάρκεια της διδακτικής ώρας (και τα οποία είχαν ήδη διεκδικήσει πριν την απόλυση τους και είχαν λάβει κατά το ήμισυ από πρώην συνεταίρο της επιχείρησης που είχε αποχωρήσει και ανοίξει δικό του φροντιστήριο). στις 10 ιουλίου 2013, έγινε συγκέντρωση αλληλλεγγύης έξω από την ανέλιξη από τον σεφκ και την επιτροπή αλληλλεγγύης, κατά την διάρκεια της οποίας, ο καθηγητής του φροντιστηρίου, μέλος του ΠΑΜΕ και του βύρωνα, αλλά και δημοτικός σύμβουλος ηλιούπολης με την λαϊκή συσπείρωση, παναγιώτης μαργαρώνης, όχι μόνο δεν έμεινε στην συγκέντρωση αλλά επιτέθηκε στον σύντροφο Σ.Κ. λέγοντας του «με σένα θα τα πούμε αργότερα», ενώ δεν συμμετείχε στην γενική συνέλευση των εργαζομένων της επιχείρησης την κρίσιμη χρονιά της απόλυσης των συναδέλφων. το γεγονός καταγγέλθηκε στο παλιό σάιτ του σεφκ, το οποίο δεν υπάρχει πια, αλλά η ανακοίνωση μπορεί να βρεθεί εδώ.
στη συνέχεια, στις 15 ιουλίου 2013, πραγματοποιήθηκε παρουσία του τότε προέδρου του βύρωνα παναγιώτη γιαννόπουλου ντεμέκ "γενική συνέλευση των εργαζομένων στα φροντιστήρια ανέλιξη," η οποία έβγαλε καταγγελτική απόφαση κατά των δύο συναδέλφων Σ.Κ. και Κ.Σ. που ήταν στο δ.σ. του σεφκ, κατηγορώντας τους ότι έκαναν προκλητική μεθόδευση "να διεκδικήσουν ανύπαρκτα δεδουλευμένα. Αλήθεια, όταν διατελούσαν πρόεδροι του ΣΕΦΚ, και υπέγραφαν διαδοχικά τις συμβάσεις εργασίας, γιατί δεν έθεταν το συγκεκριμένο θέμα στην εργοδοσία και το θέτουν μετά από 8 χρόνια." στη συνέχεια επιτέθηκαν στον σεφκ επειδή έγραψε την αλήθεια για την επίθεση του μαργαρώνη στον σύντροφο Σ.Κ., δήλωσαν ότι "οι εργαζόμενοι στην «Ανέλιξη» χωρίζουν τους ανθρώπους από τη μια σε εργάτες αυτοαπασχολούμενους φτωχούς μικρομεσαίους και από την άλλη στους πλουτοκράτες"και εξήραν τον "βύρωνα" για τις "προσπάθειες που καταβάλλει" να υπογραφεί σσε στα φμε, την στιγμή που ο βύρωνας δεν είχε υπογράψει ποτέ σσε καν για τα κξγ. χαχαχαχα. όλη η ανακοίνωση-τσίρλα της "γενικής συνέλευσης" παρακάτω (ή εδώ):
την επόμενη μέρα (16/7/2013), η ΑΣΚ-ΠΑΜΕ (παράταξης του ΠΑΜΕ στον βύρωνα) ανεβάζει ανακοίνωση στο σάιτ του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, αλλά και στο σάιτ του βύρωνα (από όπου αργότερα την κατεβάζει, έχοντας φάει χέσιμο από την αντιπολίτευση εντός του βύρωνα - γιατί άραγε; ντρέπεται για αυτά που έγραψε;), στην οποία κατηγορεί τον σεφκ και τους απολυμένους για αντικομμουνισμό, ειρωνεύεται την πραγματική συνέλευση των εργαζομένων ως "κάστρο του σεφκ," κατηγορεί τον σεφκ για κομπρεμί με την εργοδοσία επειδή οι απολυμένοι είχαν υψηλά ωρομίσθια (!!!), και ούτε λίγο ούτε πολύ κουνάει το δάχτυλο στους απολυμένους λέγοντας ότι "απαραίτητη όμως προϋπόθεση για να δικαιωθεί το αίτημά τους είναι οι συνάδελφοι να απομονώσουν την επιζήμια λογική των συνδικαλιστών του ΣΕΦΚ," δηλαδή να στραφούν ενάντια στο σωματείο που κατάφερε να έχει σσε όταν ο βύρωνας δεν το έκανε ποτέ.
όλη η ανακοίνωση-ποντικοκούραδο του ΠΑΜΕ παρακάτω (ή εδώ):
ο σεφκ απαντάει με κείμενο του στις 23/7/2013, λέγοντας: "Αλήθεια, οι συντάκτες της ανακοίνωσης πού κατατάσσουν την εργοδοσία της Ανέλιξης; Μήπως έχουν ξεκινήσει μαζί με τους «μικρομεσαίους ιδιοκτήτες» της Ανέλιξης τον αγώνα για την ανατροπή του κεφαλαίου και δεν το πήραμε χαμπάρι;"
επίσης αποκαλύπτει ότι "Η συζήτηση στην πραγματική γενική συνέλευση το καλοκαίρι του 2012, στην οποία συμμετείχε και ο Π.Μαργαρώνης, για την αλληλεγγύη μεταξύ των συναδέλφων, στη νέα κατάσταση με τη διάσπαση της εταιρείας, μετατρέπεται σε «απαίτηση για μειώσεις ωρών και για απολύσεις» (ας μας πουν σε ποιους συναδέλφους αναφέρονται…). Για την ιστορία, όταν συζητήσαμε τότε, στην πραγματική Γενική Συνέλευση των εργαζομένων, τη σημασία που έχει να γίνει ίση κατανομή των ωρών ανάμεσα σε όλους τους συναδέλφους, για να μην απολυθεί κανείς, η απάντηση του Π.Μαργαρώνη ήταν ότι «δεν θα μοιράσουμε τη φτώχεια μας». Αν και γνώριζε ότι κάτω από την πίεση της πραγματικής γενικής συνέλευσης των εργαζομένων και των αλληλέγγυων σωματείων της ιδιωτικής και δημόσιας εκπαίδευσης η εργοδοσία διέκοψε τη συνεργασία της με καθηγήτρια του δημοσίου, με αποτέλεσμα ο συνάδελφος Σταμάτης Κρητικός με τον συνάδελφο Θ.Κ. να έχουν ίση κατανομή ωρών, από 6 ώρες. Τέλος, αμέσως μετά τη δήλωση αυτή, αποχώρησε από την πραγματική Γενική Συνέλευση των εργαζομένων και διαχώρισε τη θέση του από τον αγώνα που δίναμε για την υπεράσπιση της ΣΣΕ. Και βεβαίως, δεν «μοιράστηκε τη φτώχεια μας», αλλά είχε και αύξηση στις ώρες του στα φροντιστήρια σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά."
όλη η ανακοίνωση του σεφκ παρακάτω (ή εδώ):
(σημείωση: όλες οι ανακοινώσεις υπάρχουν στο διαδίκτυο, αλλά τις ενσωματώνω και εδώ, ώστε να παραμείνουν σε περίπτωση που σβηστούν)
λοιπόν, ας δούμε εδώ πώς το ΠΑΜΕ ιδιωτικών εκπαιδευτικών πήγε χέρι-χέρι με την εργοδοσία εφαρμόζοντας κατά γράμμη την γραμμή του ΚΚΕ για λαϊκή συμμαχία εργαζομένων και "μικρών" αφεντικών:
1. απολύονται συνάδελφοι-συνδικαλιστές του σεφκ και διεκδικούν δεδουλευμένα.
2. κατά την διάρκεια της συζήτησης της εργατικής διαφοράς στην επιθεώρηση εργασίας δάφνης, ο εργοδότης τσαρπαλής αποκαλεί τους συναδέλφους "σύγχρονους κουκουλοφόρους, χαφιέδες της Ασφάλειας." χμμμμ, ποιο κόμμα άραγε χρησιμοποιεί τέτοιους χαρακτηρισμούς και πώς τους αναπαρήγαγε ένας εργοδότης;
2. οι συνάδελφοι και αλληλλέγγυοι διοργανώνουν συγκέντρωση διεκδικώντας την επαναπρόσληψη τους, στην οποία ο παναγιώτης μαργαρώνης - συνάδελφος των απολυμένων και μέλος του ΠΑΜΕ - απειλεί απολυμένο συνάδελφο, ενώ είχε ήδη σταματήσει να συμμετέχει στην επιχειρησιακή συνέλευση των εργαζομένων.
3. πραγματοποιείται παρουσία του προέδρου του βύρωνα παναγιώτη γιαννόπουλου συνέλευση εργαζομένων (την βάζω χωρίς εισαγωγικά, ας το δεχτούμε ότι ήταν όντως συνέλευση εργαζομένων), στην οποία καταγγέλλεται ο σεφκ που διαμαρτύρεται για την απόλυση των μελών του, καταγγέλλονται οι ίδιοι οι απολυμένοι γιατί διεκδίκησαν τα δεδουλευμένα τους "μετά από χρόνια" (υπογράφει κανείς συμβόλαιο για το πότε θα διεκδικήσει τα δεδουλευμένα του), γίνεται υπεράσπιση του μαργαρώνη, γίνεται αναφορά στους εργοδότες της ανέλιξης ως "αυτοαπασχολούμενους φτωχούς μικρομεσαίους" και επευφημείται το σωματείο βύρωνας για την προσπάθεια του να υπογραφεί σσε. (εδώ, έτσι για το κουτσομπολιό της υπόθεσης, τον κυρ-παντελήδικο ισχυρισμό "καλά μετά από τόσα χρόνια πήγαν να διεκδικήσουν τα πεντάλεπτα που τους κρατούσε παραπάνω για μάθημα;" τον εξέφρασε ιδιωτικά και ο "αλληλλέγγυος" στους απολυμένους γιώργος σόφης, μέλος του Μ-Λ ΚΚΕ, και υποψήφιος δήμαρχος στην ηλιούπολη με την μουλουκουκουέδικη αριστερή πρωτοβουλία, γνωστός και ως ο "Latimore του νότιου τομέα αθηνών." τι ποιος είναι ο Latimore βρε αστοιχείωτοι σφουγγαράκηδες που ακούτε μόνο λεξ. ακούστε εδώ τον ΥΜΝΟ "Let's Straighten It Out").
4. η ανακοίνωση της συνέλευσης των εργαζομένων εναντίον των απολυμένων θυροκολλείται έξω από το φροντιστήριο από τα αφεντικά.
5. άρα μια ανακοίνωση μη απολυμένων σε γενική συνέλευση παρουσία προέδρου σωματείου του ΠΑΜΕ που κράζει απολυμένους γιατί διεκδικούν δεδουλευμένα και συγχαίρει το σωματείο του ΠΑΜΕ γιατί παλεύει για σσε και λέει ότι οι εργαζόμενοι αυτής της επιχείρησης βάζουν τους εργοδότες τους στην πλευρά της λαϊκής συμμαχίας εργατών αυτοαπασχολούμενων φτωχών μικρομεσαίων γίνεται τόσο αρεστή από τους εργοδότες τους που την θυροκολλούν. τι όχι;
6. στα καπάκια, προς επίρρωση της παραπάνω εργοδοτικής ανακοίνωσης-τσίρλας, η πλειοψηφούσα στον βύρωνα παράταξη ΑΣΚ-ΠΑΜΕ ανεβάζει ανακοίνωση-επίθεση στον σεφκ και στους απολυμένους, υπονοώντας ότι το γεγονός ότι είχαν υψηλά ωρομίσθια επειδή επέβαλαν στην σσε στον χώρο δουλειάς ήταν προϊόν συνδιαλλαγής με τα αφεντικά. εδώ αξίζει να αναρωτηθεί κανείς γιατί η ανακοίνωση κατέβηκε από το σάιτ του βύρωνα και έμεινε στο σάιτ του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών.
7. οι απολυμένοι δεν ξαναπροσλήφθηκαν, κέρδισαν τα δεδουλευμένα τους, όμως δεν ξαναβρήκαν δουλειά, καθώς ήταν πλέον στις μαύρες λίστες της εργοδοσίας. αντίθετα ο μαργαρώνης παρέμεινε στο φροντιστήριο και στην μεθεπόμενη συνέχεια της συγκεκριμένης ενότητας θα δούμε τι απέγινε.
8. τα απολυμένα μέλη του σεφκ επικοινωνούν με την τότε υπεύθυνη του τμήματος παιδείας του ΚΚΕ και υποψήφια δήμαρχο ηλιούπολης με την λαϊκή συσπείρωση Αναστασία Τσατσούλη και της εκθέτουν την εργοδοτική και χαφιέδικη δράση του μαργαρώνη. τιμώντας τον χαρακτηρισμό κομμουνίστρια η Τσατσούλη ζητάει εξηγήσεις από τον μαργαρώνη, ο οποίος ισχυρίζεται ότι έδρασε κατόπιν εντολών του ΚΚΕ, πράγμα που δήλωσε μετά από χρόνια και στον απολυμένο (και απειλημένο από τον ίδιο) Σ.Κ. ύστερα από την παρέμβαση της Τσατσούλη και την επίπληξη της προς τον ρουφιάνο μαργαρώνη, η ίδια καθαιρείται από υπεύθυνη του τμήματος παιδειάς του κόμματος.
9. άρα το ΠΑΜΕ και ο βύρωνας ως όργανο του ΚΚΕ και με εκτελεστή της γραμμής τον μαργαρώνη και δευτερευόντως τον γιαννόπουλο έδρασαν προς όφελος της συμμαχίας εργαζομένων και των "αυτοαπασχολούμενων" εργοδοτών της ανέλιξης τσαρπαλή και πρέσβη, όχι μόνο υπονομεύοντας την ενότητα των εργαζομένων στο φροντιστήριο, αλλά κυρίως συμβάλλοντας - με το να κάνουν πλάτες στα αφεντικά μέσω της δήθεν "γενικής συνέλευσης" - στο να χάσουν 12 άνθρωποι την δουλειά τους και εν πολλοίς να μείνουν για πάντα άνεργοι. για ποιο λόγο; γιατί αντιστάθηκαν στα αφεντικά μην δεχόμενοι την μείωση των μισθών τους και την κατάργηση της σσε του σωματείου τους και γιατί δεν ήταν κκε. "ήταν απέναντι." "ήταν εχθροί της εργατικής τάξης," όπως διακήρυττε το ΠΑΜΕ για τον σεφκ.
(στην επόμενη συνέχεια θα δούμε πώς οι κκεδες καφενόβιοι των πλοκ κάνουν κέρματα την λαϊκή συμμαχία)
κλείνοντας αυτή την ιστορία, θα ήθελα να αφιερώσω ένα τραγούδι σε όλες τις συναδέλφισσες και όλους τους συναδέλφους από τα φροντιστήρια που τόσα χρόνια πορευτήκαμε μαζί. πολλές φορές θύμωσα με κάποιες απόψεις σας και με την τροπή που πήραν κάποια πράγματα. όμως σας ευχαριστώ για τους αγώνες που κάνατε, για τις απεργίες, για τις συγκεντρώσεις, για τους αποκλεισμούς των φροντιστηρίων που πραγματοποιήσαμε, γιατί αποτέλεσαν για μένα έμπνευση να πάρω δύναμη και να αγωνιστώ και εγώ στα κάτεργα της ιδιωτικής εκπαίδευσης που δούλεψα. σας ευχαριστώ γιατί με στηρίξατε όταν και εγώ πήγα στην επιθεώρηση εργασίας και καταφέραμε όλες και όλοι μαζί να δικαιωθώ. πάντα θεωρούσα την ζωή μου ένα βασανιστήριο και εμένα ένα τιποτένιο πράγμα που εύχεται να πεθάνει. όμως, μαζί με την ύπαρξη του γ.γ. των μικρών οκτωβριστών, όλα όσα έζησα μαζί σας είναι τα μόνα πράγματα που με κάνουν να νιώθω υπερήφανος που ζω γιατί καταφέραμε όσο μπορούσαμε να βάλουμε ένα πετραδάκι στην εργατική αυτοοργάνωση πέρα από κηδεμόνες και ειδικούς, στην απελευθέρωση της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων από την εξουσία του κράτος και του κεφαλαίου, στην κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. σας αγαπώ και σας κάνω μια κόκκινη αγκαλιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου