κάθε κυριακή ο γ.γ. του πλοκ θα απονέμει το βραβείο "για τον πούλιτσερ" της
εβδομάδας σε κάποιο άρθρο εφημερίδας ή σάιτ, το οποίο προκαλεί έμετο,
διάρροια, γέλια ή σχέδια για δολοφονία του βραβευμένου αρθρογράφου.
Και ναι, φίλες φίλοι και αγαπητά παιδιά, ήρθε η ώρα που όλ@ περιμέναμε. να βραβευτεί με βραβείο για τον πούλιτσερ ο ένας και μοναδικός ο τάκαρος ο θεοδωρόπουλος, αυτό το ρουμπίνι της φιλελεύθερης σκέψεως. και για τι θέμα, ε; για τον θάνατο των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων στην λιβύη καθώς πήγαιναν να συνδράμουν στην εκατόμβη θυμάτων που προκλήθηκε από τον ντάνιελ. το κείμενο που δημοσίευσε στην κλασημερινή λέγεται "Τι γύρευαν στη Λιβύη;" (πατήστε πάνω στον τίτλο) και ο γ.γ. του πλοκ προτείνει να απολαύσετε υπεύθυνα διατηρώντας στο πλάι σας έναν κουβά, ένα μπουκαλάκι πριπεράν, βέρτικο βομέξ, χαπάκια ιμότιουμ, ξοζάλ, και οτιδήποτε άλλο μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα γαστρεντερίτιδας ή αλλεργικών αντιδράσεων.
ο τάκαρος βάζει γκολ από τα αποδυτήρια με τον τίτλο και μόνο: "τι γύρευαν στην λιβύη;" έλα μου ντε, τι γύρευαν εκεί στους βρωμιαραίους τους μουσουλμάνους; και συνεχίζει με δεύτερο γκολ στα καπάκια: "Θανατηφόρα τροχαία συμβαίνουν καθημερινά. Τα περισσότερα περνούν απαρατήρητα και την επομένη έχουν ξεχαστεί." αν δεν ήξερε κάποιος ότι συγγραφέας του άρθρου είναι ο τάκαρος, τότε θα άρχιζε γαμωσταυρίδια για συριζομαδούρους, σταλινισμό "ο θάνατος του ενός είναι τραγωδία ο θάνατος εκατομμυρίων στατιστική κλπ." ευτυχώς όμως ο τάκαρος μας καθησυχάζει, βγάζοντας μας από τις κακές σκέψεις ότι κάτι άλλο έπαιξε στην λιβύη αντί για θανατηφόρο τροχαίο: "Γι’ αυτό το ζήτημα δεν είναι κάτω από ποιες συνθήκες σκοτώθηκαν οι τρεις στρατιωτικοί και οι δύο πολίτες στη Λιβύη. Κρίνοντας από την κατάσταση αυτής της οιονεί χώρας, πολύ φοβάμαι ότι δεν θα το μάθουμε ποτέ."
(τώρα αν κάποιο στέλεχος του στρατού βρέθηκε δολοφονημένο επειδή σκόπευε να διαρρεύσει ότι δεν σκοτώθηκαν σε τροχαίο αλλά από κανένα rpg αντιμαχόμενων πλευρών και μάλιστα ότι η ρουκέτα προερχόταν από την πλευρά του συντρόφου του στρατάρχη χαφτάρ, γνωστού και ως "ο ρόμμελ του Τομπρούκ" στους φίλους και συμμάχους [ρώσοι, βάκνερ, αίγυπτος, σιωνιστές, πετρελαιοσεϊχηδες και το isis - γενικά όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις), αλλά και ως "ο χασάπης της Ντέρνα" στους εχθρούς [τούρκοι είναι, μην τους ακούτε], που μέχρι και οι αμερικανοί τον έχουν δικάσει, ε, τότε αν αυτό το στέλεχεος του στρατού βρεθεί δολοφονημένο, τότε ο τάκαρος θα γράψει ένα νέο άρθρο με τίτλο "τι γύρευε ο δολοφονημένος κι έγινε στρατιωτικός" και το άρθρο θα ξεκινούσε λέγοντας "δολοφονίες για να συγκαλυφθούν οι ευθύνες του ελληνικού κράτους συμβαίνουν καθημερινά")
αλλά, οκ στην ελλάδα η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα, δεν γίνονται παρακολουθήσεις, αρθρογράφοι μπορούν να βρίζουν και ξερνάνε σεξιστικό και ρατσιστική διάρροια από τα κεφάλια τους, οπότε πάμε παρακάτω. έτσι λοιπόν ο τάκαρος ξαναγυρνάει στο μοτίβο του τίτλου του κοιλοπονήματος του:
"Το ερώτημα που με απασχολεί είναι για ποιο λόγο βρέθηκαν εκεί. Ησαν μέλη μιας ανθρωπιστικής αποστολής και συνόδευαν τη φαρμακευτική βοήθεια και τα τρόφιμα που μεταφέρθηκαν εκεί με ένα C-130. Είκοσι άτομα, ανάμεσά τους και μέλη των Ειδικών Δυνάμεων για προστασία. Στόχος, η παρουσία της ελληνικής σημαίας σε μια περιοχή που η Τουρκία τη θεωρεί όμορή της χώρα. Κοινώς μια επιχείρηση δημοσίων σχέσεων απ’ αυτές που είναι απαραίτητες στη διπλωματία, δεν έχω αντίρρηση. Αναρωτιέμαι αφελώς. Δεν θα αρκούσε η αποστολή ιατροφαρμακευτικής βοήθειας και τροφίμων που θα παραλάμβαναν οι Λίβυοι; Αφελώς επίσης αναρωτιέμαι, και χωρίς να έχω κάποια πληροφόρηση, αν όσοι πήραν την απόφαση να στείλουν την ανθρώπινη αποστολή είχαν συνείδηση ότι δεν τους έστελναν σε ένα κράτος, έστω διαλυμένο, αλλά σε μια ανθρώπινη ζούγκλα."
there's a lot to unpack here, που θα λέγανε και στο χωριό μου στο δέλτα του ποταμού Αξιού:
1) η ελλάδα, κατά τον τάκαρο, δεν οφείλει να στέλνει έμψυχη βοήθεια σε ξένες χώρες που έχουν καταστραφεί από φυσικά φαινόμενα, μόνο τίποτα ληγμένα φάρμακα ή ρούχα που τα είχε πετάξει η περιφέρεια αττικής σε κάτι κάδους αφού πρώτα τα είχε μαζέψει για τους ουκρανούς αμάχους. όχι, μόνο οι άλλοι οφείλουν να στέλνουν προσωπικό για βοήθεια στην ελλάδα όταν έχει φωτιές, τι είμαστε εμείς βρε χαϊβάν, σαντσαλλι που τρώγαν βελανηυιδια απάν στα δέντρα;
2) ο τάκαρος καλό θα ήταν να θυμηθεί ότι στην λιβύη η χώρα του, ο απόπατος των Βαλκανίων και της Μεσογείου, στηρίζει έναν πραξικοπηματία χασάπη ενάντια στην κυβέρνηση εθνικής συμφωνίας του Σάρατζ που είναι διεθνώς αναγνωρισμένη (εκτός από την τουρκία, το κατάρ και το ιράν)...εμμ.πώς να το πω...από τον ΟΗΕ και τους...αχ...ναι τους αμερικάνους ουπς. η χώρα του τάκαρου έχει συμμαχήσει με τον χαφτάρ από κοινού, όπως είπα και παραπάνω, με την ρωσία, το ισραήλ, την σαουδική αραβία, την γαλλία, την αίγυπτο, την ιορδανία, την συρία. αχ ναι, καλέ, η συμμαχία του χαφτάρ συνεργάζεται στρατιωτικά και με το isis. ουπς και πάλι. [α ναι, ο σύντροφος χαφτάρ πριν 2-3 χρόνια είχε κάνει και μια αποτυχημένη μπούκα στο τσαντ στηρίζοντας κάτι πραξικοπηματίες ενάντια στον killed in action [δικτάτορα μεν αλλά εγχώριο πρόεδροnonetheless] idriss déby. τα έφαγε τα μούτρα του αλλά νταξ].
3) η μαρτυρική Ντέρνα, όπου πέθαναν 20.000 από τις πλημμύρες, είχε καταληφθεί το 2019 από τις δυνάμεις του χαφτάρ και έκτοτε κυβερνάται από αυτές, μετά από πολιορκία δύο χρόνων ενάντια στην Αλ-Κάιντα που την έλεγχε, και στην οποία πολιορκία οι δυνάμεις του χαφτάρ κατηγορήθηκαν διεθνώς για εγκλήματα πολέμου. θα έλεγε κανείς ότι το γεγονός ότι τα φράγματα της Ντέρνα που έσπασαν έπρεπε να επισκευαστούν από τις αρχές του χαφτάρ, αλλά αυτά θα τα έλεγαν μόνο οι κακομοίρηδες οι κάτοικοι που πήγανε και κάψανε το σπίτι του δημάρχου. απαπαπαπα.
4) η λιβύη, όπως και κάθε χώρα του αραβικού και μουσουλμανικού κόσμου, προφανώς για τον τάκαρο και τους ομοϊδεάτες του του φιλελεύθερου χώρου φσυικά δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο από μια "ανθρώπινη ζούγκλα." εύλογη η περιγραφή, δεν είναι λευκοί ευρωπαίοι χριστιανοί σαν εμάς άλλωστε για να δικαιούνται διεθνή ιατροφαρμακευτική ή χρηματική βοήθεια. έτσι κι αλλιώς, ο μόνος λόγος που ασχολείται η ελλάδα με την λιβύη είναι επειδή έκανε το λάθος ο σουλτάνος να στηρίξει μια διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση, οπότε και η ελλάδα έπρεπε να στηρίξει όποιον είναι απέναντι, no matter what.
ο τάκαρος ολοκληρώνει την κένωση του πεπτικού του συστήματος γράφοντας:
"Το λεωφορείο το συνόδευαν λιβυκά στρατιωτικά τζιπ – κοινώς τρέχα γύρευε. [ε ναι βρε τάκη μου, γι΄ αυτό και η ελλάδα στηρίζει τον χαλίφα τον χαφτάρ, γιατί έχει ένα ντούρο και αξιόμαχο στράτευμα που είναι έτοιμο να τα βάλει με τους τουρκαλάδες και τους πετάξει μέσα στην θάλασσα. τι, όχι;]
Οταν στέλνεις μια ανθρωπιστική αποστολή με 20 ανθρώπους, μάλλον ελαφρότητα προδίδει παρά διπλωματική ευφυΐα. Και πάντως δείχνει ότι δεν έχεις κανένα σχέδιο για την αντιστάθμιση της τουρκικής παρουσίας στην περιοχή. Τέλος, οφείλεις να ξέρεις πως οι γυναίκες και οι άνδρες του στρατού δεν χρωστούν τίποτε στη σπουδή σου να δείξεις ότι παράγεις έργο. Οι ζωές τους αξίζουν όσο και η δική σου."
τώρα, δεν θα μπω στον κόπο αν ως κομμουνιστής συμφωνώ ότι οι ζωές μελών των ενόπλων δυνάμεων της ελλάδας αξίζουν όσο οι ζωές μας. αυτό που θα πω υπενθυμίσω στον τάκαρο είναι την έναρξη του άρθρου του: "Θανατηφόρα τροχαία συμβαίνουν καθημερινά. Τα περισσότερα περνούν απαρατήρητα και την επομένη έχουν ξεχαστεί." έτσι λοιπόν και οι χαμένες ζωές των σκοτωμένων καραβανάδων στην λιβύη θα ξεχαστούν - για να μην μαθευτεί ότι δεν πέθανα σε τροχαίο αλλά σε ένοπλη επίθεση. και επειδή η ζωή σου και η καριέρα σου, τάκαρε, αξίζει περισσότερο από οποιουδήποτε άλλου, θα το κάνεις γαργάρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου