μεγάλες στιγμές του ιμπεριαλισμού: αυτόχθονες της αυστραλίας και αυστραλιανό σύνταγμα












(διαδοχικές γενιές αβοριγίνων που σταδιακά "άσπρισαν" μέσω της ευγονικής φυλετικής πολιτικής λεύκανσης του πληθυσμού ονόματι "breeding out the color" που εφαρμόστηκε στην αυστραλία από το 1905 ως το 1967 με πρωτοστάτη τον a.o. neville ("protector of the aborigines") και δημιούργησε τις "κλεμμένες γενιές")

το π.γ. της κ.ε. του πλοκ πιστό στις αντιιμπεριαλιστικές του αρχές (= πιστό στο κλίκ=πέητ) αποφασίζει με κοοπτάτσια την επιβολή μιας νέας μόνιμης στήλης που θα αναρτάται κάθε τετάρτη με τίτλο "μεγάλες στιγμές του ιμπεριαλισμού," στην οποία θα σχολιάζονται παλιά ή νέα λόγια και έργα των διαφόρων κηνσόρων του ιμπεριαλισμού.

στις 14 οκτωβρίου διεξήχθη με πρωτοβουλία της κυβέρνησης του εργατικού κόμματος της αυστραλίας δημοψήφισμα με σκοπό την συνταγματική αναγνώριση των λεγόμενων αυτόχθονων αυστραλών, δηλαδή των Αβορίγινων και των κατοίκων των Νησιών του Στενού Τόρρες (αυστρονησιακής καταγωγής συγγενούς με τους αυτόχθονες της Παπούα) μέσω της θέσπισης ενός συγκεκριμένου θεσμικού οργάνου ονόματι Aboriginal and Torres Strait Islander Voice. ο σκοπός του συγκεκριμένου οργάνου θα ήταν η γνωμοδοτικού τύπου εκπροσώπηση των Αβορίγινων και των Νησιωτών του Στενού Τόρρες τόσο στο κοινοβούλιο όσο και στο εκτελεστικό σώμα της κυβέρνησης σε θέματα που θα τους αφορούσαν.

χωρίς να κάνω μια λεπτομερή εξιστόρηση της μεταχείρισης των ιθαγενών αυστραλών από τους βρετανούς αποικιοκράτες και εν συνεχεία από τους λευκούς αυστραλούς απογόνους των βρετανών, θα αναφέρω μερικά στοιχεία:

1. οι Αβορίγινες της αυστραλίας και των νησιών της είναι περίπου 984 χιλιάδες, δηλαδή 3,8% του πληθυσμού της χώρας

2. οι Νησιώτες του Στενού Τόρρες είναι περίπου 66 χιλιάδες

3. αναφέρομαι στους αυτόχθονες αυστραλούς ως "λεγόμενους" καθώς σαν όρος δεν μου κάθεται καλά, γιατί κατά κάποιο τρόπο αφενός αφαιρεί από τους συγκεκριμένους πληθυσμούς τόσο τον ιστορικό τους αυτοπροσδιορισμό και τους αναγνωρίζει σαν μια προϊστορία της πραγματικής ιστορίας της γης τους που άρχισε μετά την έλευση των λευκών κατακτητών, και αφετέρου αδιαφορεί για το πλήθος των φυλών και των γλωσσικών ομάδων που υπάρχουν/υπήρχαν. για αυτό το λόγο μου φαίνεται πιο σωστή η χρήση του όρου First Peoples (Πρώτοι Λαοί), αντίστοιχο του First Nations που χρησιμοποιείται και στον καναδά.

4. από το 1905 έως το 1967 επίσημη πολιτική του αυστραλιανού κράτους ήταν η κρατική και εκκλησιαστική αρπαγή των "αυτόχθονων" παιδιών πολλαπλής καταγωγής (mixed-race που λέμε) από τις οικογένειες και η ενσωμάτωση τους μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων και διαφυλετικού "ζευγαρώματος" με σκοπό την ανεύρεση εργατικού δυναμικού και την μεταμόρφωση τους σε τελείως "λευκούς' πολίτες που θα ήταν πλήρως αφομοιωμένοι στην αυστραλιανή κοινωνία. συγκεκριμένα τα αγόρια κατευθύνονταν προς το να γίνουν εργάτες γης και τα κορίτσια να γίνουν οικιακές βοηθοί, οι οποίες ήταν και οι κύριες δουλειές των μεταναστών ευρωπαίων. το πρόσχημα της αυτής της εφάμιλλης με το ναζισμό πολιτικής ήταν η διάσωση του δραματικά μειούμενου πληθυσμού των Αβορίγινων μετά την επαφή τους με τους λευκούς, ωστόσο πέρα από το προφανές ταξικό πρόσημο, υπήρχε ο στόχος της εξάλειψης της κουλτούρας και της πολιτισμικής κληρονομιάς των αυτοχθόνων. σύμφωνα με μελέτες εν τέλει οι ευκαιρίες των ενσωματωμένων απαχθέντων παιδιών σε δουλειά και εκπαίδευση ήταν ίδιες με αυτές όσων έμειναν με τις οικογένειες τους. το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής ήταν η δημιουργία των "Κλεμμένων Γενεών" (Stolen Generations) απαχθέντων και βίαια αφομοιωμένων Αβορίγινων, στους οποίους υπάρχουν μεγάλα ποσοστά προβλημάτων υγείας, κατάθλιψης, μετατραυματικού στρες, και αυτοκτονιών, καθώς και αλκοολισμού. το 2008 ο τότε εργατικός πρωθυπουργός kevin rudd ανακοίνωσε επίσημα την συγνώμη του κράτους για την μεταχείριση των Αβορίγινων και από το 1998, γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 26 Μαίου η National Sorry Day.

5. συνταγματικά, οι Αβορίγινες και οι Νησιώτες δεν είναι αναγνωρισμένοι. στο δημοψήφισμα του 1967, το σύνταγμα αναθεωρήθηκε ώστε να καταμετρούνται στις πληθυσμιακές απογραφές τα δύο First Nations και να επιτρέπεται στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση να νομοθετεί συγκεκριμένα για αυτά. το 2013 πέρασε νόμος αναγνώρισης των Αβορίγινων και των Νησιωτών, με στόχο την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την συνταγματική τους αναγνώριση.

όλα καλά μέχρι εδώ;

το ερώτημα του δημοψηφίσματος λοιπόν ήταν:

"A Proposed Law: To alter the Constitution to recognise the First Peoples of Australia by establishing an Aboriginal and Torres Strait Islander Voice.
Do you approve this proposed alteration?"

"Πρόταση Νόμου: Αλλαγή του Συντάγματος για να αναγνωριστούν οι Πρώτοι Λαοί της Αυστραλίας με την θέσπιση μίας Φωνής των Αβορίγινων και των Νησιωτών του Στενού Τόρρες.

Εγκρίνετε την προτεινόμενη αλλαγή;"

πιο συγκεκριμένα, η τροποποίηση θα ήταν η εξής:

"Chapter IX Recognition of Aboriginal and Torres Strait Islander Peoples

    129 Aboriginal and Torres Strait Islander Voice

    In recognition of Aboriginal and Torres Strait Islander peoples as the First Peoples of Australia:

        There shall be a body, to be called the Aboriginal and Torres Strait Islander Voice;
        The Aboriginal and Torres Strait Islander Voice may make representations to the Parliament and the Executive Government of the Commonwealth on matters relating to Aboriginal and Torres Strait Islander peoples;
        The Parliament shall, subject to this Constitution, have power to make laws with respect to matters relating to the Aboriginal and Torres Strait Islander Voice, including its composition, functions, powers and procedures."

"Κεφάλαιο ΙΧ Αναγνώριση των Λαών των Αβορίγινων και των Νησιωτών του Στενού Τόρρες

    129 Φωνή των Αβορίγινων και των Νησιωτών του Στενού Τόρρες

    Αναγνωρίζοντας τους Αβορίγινες και των Νησιώτες του Στενού Τόρρες ως τους Πρώτους Λαούς της Αυστραλίας:

       Θεσπίζεται σώμα με τίτλο η Φωνή των Αβορίγινων και των Νησιωτών του Στενού Τόρρες.

        Η  Φωνή των Αβορίγινων και των Νησιωτών του Στενού Τόρρες δύναται να εκπροσωπεί στο Κοινοβούλιο και στην Εκτελεστική Κυβέρνηση της Κοινοπολιτείας σχετικά με θέματα που αφορούν τους λαούς των Αβορίγινων και των Νησιωτών του Στενού Τόρρες.

            Το Κοινοβούλιο δύναται, σύμφωνα με αυτό το Σύνταημα, να νομοθετεί όσον αφορά ζητήματα σχετικά με την Φωνή των Αβορίγινων και των Νησιωτών του Στενού Τόρρες, συμπεριλαμβανομένων της σύνθεσης, των λειτουργιών, των εξουσιών και των διαδικασιών της."

χωρίς να μπω αναλυτικά στις θέσεις κομμάτων και νομικών για το δημοψήφισμα, πολύ χοντρικά η θέση όσων αντιτίθεντο στην αλλαγή του συντάγματος ήταν ότι

α) η χρήση της έννοιας "εκτελεστική κυβέρνηση" ήταν πολύ ασαφής, ότι εκτείνεται από την ίδια την κυβέρνηση και το υπουργικό συμβούλιο μέχρι τους δημόσιους υπαλλήλους, και ότι θα έπρεπε να συμβουλεύονται την Φωνή σε οποιοδήποτε θέμα (για παράδειγμα εγκυκλίους, δημόσιες δομές κλπ). με άλλα λόγια, τι τους θέλουμε τώρα αυτούς να μπλέκονται στα πόδια μας.

β) υπήρξε η θέση (εδώ) ότι θεσπίζοντας μια ιθαγενή Φωνή θα δημιουργηθεί ανισότητα μεταξύ των πολιτών. με άλλα λόγια, το affirmative action στην περίπτωση των Αβορίγιων και των Νησιωτών θα τους έκανε ανώτερους πολίτες σε σχέση με τους λευκούς. αυτό είναι το blue lives matter και το "ου ρε ρατσισμός απέναντι στους λευκούς ρε ουγκ" σε australian version.

γ) διατυπώθηκε η θέση (εδώ) ότι με την θέσπιση της Φωνής σε ομοσπονδιακό επίπεδο θα αύξανε την ισχύ της ομοσπονδιακής εξουσίας επί των πολιτειών με στόχο την αύξηση της ηλικίας ποινικής ευθύνης για να μειωθεί ο αριθμός των αυτόχθονων φυλακισμένων. βρε στην μπουζού ρε, θα τους έχουμε εδώ σαν τους αράπηδες κει πέρα στην αμερική.

σε γενικές γραμμές και πολύ συνοπτικά (αναλυτικά εδώ), τα κόμματα που στήριξαν το ναι στην συνταγματική αναθεώρηση και την θέσπιση της Φωνής ήταν το κυβερνών εργατικό κόμμα, τα κόμματα με οικολογικές/πράσινες αναφορές, τα κόμματα τύπου πειρατών, κοινωνικών ελευθεριών, γενικά "κοινωνικού φιλελευθερισμού" και τα αριστερά/σοσιαλιστικά κόμματα. ενάντια ήταν τα δύο κόμματα της δεξιάς συμμαχίας (φιλελεύθερο και εθνικό), τα συντηρητικά/δεξιά, τα "αγροτικά" κόμματα και τα τοπικιστικά κόμματα των διάφορων πολιτειών. η μόνη περιφέρεια/πολιτεία όπου υπερψηφίστηκε το ναι, ήταν η ομοσπονδιακή περιοχή της Καμπέρα.

το αποτέλεσμα ήταν συντριπτικό: σε σύνολο 15,895,231 ψήφων (στην απογραφή του 2021 η αυστραλία είχε 25,890,773 κατοίκους) το ναι πήρε 6,286,894 και 39,94% και το όχι 9,452,792 και 60.06. σε κάποια άρθρα που διάβασα, κυριάρχησε τρομερή απογοήτευση μεταξύ των υποστηρικτών του ναι και των ανθρώπων των First Peoples, κάνοντας λόγο για τέλος στην διαδικασία ιστορικής συμφιλίωσης μεταξύ των λευκών και των First Peoples.

o γ.γ. του πλοκ θα έλεγε ότι ακόμη και σε ένα τέτοιο ναρκοθετημένο από το αστικό/λευκό φυλετικά κράτος πλαίσιο, όπου η συνταγματική αναγνώριση των Αβορίγινων και των Νησιωτών θα ήταν τελείως σε επίπεδο token, αν δεν μιλάμε για ουσιαστική ισότητα και οικονομική/δομική επανόρθωση των μαρτυρίων που πέρασαν οι First Peoples και κυρίως οι Stolen Generations. άλλωστε, όπως είδαμε παραπάνω στη διατύπωση της συνταγματικής αναθεώρησης, το κοινοβούλιο θα καθόριζε την σύνθεση και τις αρμοδιότητες της Φωνής ως οργάνου εκπροσώπησης και γνωμοδότησης, άρα θα διόριζε καθεστωτικούς και ξεπουλημένους εκπροσώπους των δύο αυτόχθονων κοινοτήτων. και όμως, ακόμη κι έτσι, ο φυλετικός διαχωρισμός, η λευκή κυριαρχία και ο ρατσισμός είναι τόσο βαθιά εμπεδωμένοι στην κοινωνία που θεωρούσαν οι δεξιοί υποστηρικτές του όχι ότι η αναθεώρηση θα έκανε τους Αβορίγινες και τους Νησιώτες ανώτερους.

όσον αφορά τον κομμουνιστικό χώρο της αυστραλίας, δεν έψαξα πολύ αλλά βρήκα αυτό το κείμενο του Κομμουνιστικού Κόμματος Αυστραλίας (Μαρξιστικού-Λενινιστικού), το οποίο είχε διχογνωμία αν θα έπρεπε να στηρίξει το ναι ή να απόσχει, και γι' αυτό απ' ότι κατάλαβα δεν πήρε ξεκάθαρα θέση, ώστε να ψηφίσουν κατά συνείδηση τα μέλη του. ένα απόσπασμα με το οποίο συμφωνώ αρκετά είναι το αρκετά μαοϊκό παρακάτω:

"That pattern to strike where the enemy was weak and they were strong was repeated again and again across continent for 150 years.  

When their enemy attacked, they retreated. When their enemy retreated, they attacked. They never fought on ground that suited their enemy.

The referendum, with all the good will and immense effort in the world, did the opposite. The decision on First Peoples lives was handed to non-Indigenous people. Most were indoctrinated, told half-truths, lied to or empowered to vote in ignorance. In some places and cases vicious racism was let loose. This was ground where the enemy held strength.

Yet 5.5 million still voted yes. That’s no small number. Some who voted no, both First Peoples and allies, will join other campaigns and battles, when First Peoples’ ground is safe and solid and their enemy is disadvantaged."

"Η τακτική της επίθεση όπου ο εχθρός ήταν αδύναμε και εκείνοι ήταν ισχυροί* επαναλήφθηκε ξανά και ξανά; σε όλη την ήπειρο για 150 χρόνια.

Όταν ο εχθρός τους επιτίθετο, εκείνοι υποχωρούσαν. Όταν ο εχθρός τους υποχωρούσε, εκείνοι επιτίθεντο. Ποτέ δεν πολεμούσαν σε έδαφος που συνέφερε τον εχθρό τους.

Το δημοψήφισμα, παρόλες τις καλές προθέσεις και μεγάλες προσπάθειες του κόσμου, έκανε το αντίθετο. Η απόφαση για τις ζωές των Πρώτων Λαών ανατέθηκε στα χέρια μη αυτοχθόνων. Οι περισσότεροι υπέστησαν πλύση εγκεφάλου, είπαν μισές αλήθειες, πίστεψαν σε ψέματα ή τους δόθηκε η δυνατότητα να ψηφίσουν για ένα θέμα για το οποίο είχαν άγνοια. Σε μερικές περιοχές και περιπτώσεις, ο πιο βάρβαρος ρατσισμός αφέθηκε να δράσει ελεύθερα. Αυτό ήταν ένα έδαφος στο οποίο την ισχύ την είχε ο εχθρός.

Ωστόσο 5.5 εκατομμύρια ψήφισαν ναι. Δεν είναι αμελητέο νούμερο. Κάποιοι που ψήφισαν όχι, τόσο μέλη των Πρώτων Λαών όσο και σύμμαχοι, θα συμμετάσχουν σε άλλες καμπάνιες και μάχες, όταν το έδαφος των Πρώτων Λαών θα είναι ασφαλές και σταθερό και ο εχθρός τους θα είναι σε μειονεκτική θέση."

* αναφέρεται στις μάχες και στους border wars μεταξύ Αβορίγινων και λευκών τον 190 και 20ο αιώνα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου