κάθε κυριακή ο γ.γ. του πλοκ θα απονέμει το βραβείο "για τον πούλιτσερ" της εβδομάδας σε κάποιο άρθρο εφημερίδας ή σάιτ, το οποίο προκαλεί έμετο, διάρροια, γέλια ή σχέδια για δολοφονία του βραβευμένου αρθρογράφου.
ο γ.γ. του πλοκ ζητάει συγνώμη από όλους τους συνήθεις υποψήφιους του για τον πούλιτσερ (σοφία γιατασκατά, Άβαταρ του Κραγκ, σάκη μουμιατζή, κυρ-μπάμπη), αλλά όταν έχεις τάκαρο ον φάιερ δεν τον κοιτάς στα δόντια, του κοπανάς ένα για το πούλιτσερ στην κεφάλα και περιμένεις να συνεχίσει να γράφει εγκεφαλικές αιμορροϊδες.
αυτή την εβδομάδα ο τάκαρος διένειμε στην ιστοσελίδα της κλασημερινής δύο παρτίδες κοπριάς: το ένα ονομάζεται "Βιαστής στο δάσος των Εξαρχείων" και δεν θα ασχοληθώ περαιτέρω γιατί το περιεχόμενο είναι πιο προβλέψιμο και από αποχώρηση μελών του σύριζα, γι' αυτό θα περάσω στο έτερο κοιλοπόνημα που δημοσίευσε μόλις χτες με τίτλο "Η δαιμονοποίηση της Ακροδεξιάς."
το άρθρο ξεκινάει με μια ηλιόλουστη περιγραφή της ευρωπαϊκής ηπείρου στα μέσα των 2000s:
"Oταν το 2005 απέτυχε η προσπάθεια δημιουργίας ευρωπαϊκού συντάγματος, η υπόθεση αντιμετωπίσθηκε ως ατύχημα. Νέες χώρες είχαν προστεθεί στο οικοδόμημα και το διεθνές περιβάλλον δεν ενέπνεε ανησυχία. Ο Πούτιν είχε ζητήσει την ένταξη της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ, η πλημμυρίδα της μετανάστευσης δεν είχε κάνει ακόμη την εμφάνισή της, και παρά τις βομβιστικές επιθέσεις στο Λονδίνο το καλοκαίρι εκείνο, η ισλαμιστική τρομοκρατία δεν είχε δείξει την πραγματική της εμβέλεια. Στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή εναλλάσσονταν οι Χριστιανοδημοκράτες με τους Σοσιαλδημοκράτες. Περισσότερο ή λιγότερο κοινωνικό κράτος, καταπολέμηση της ανεργίας και το όραμα μιας ευημερίας που θα χωρούσε τους πάντες, ανεξαρτήτως πολιτισμικών καταβολών, θρησκευτικών πεποιθήσεων ή ηθών."
όλα καλά ήταν το 2005, οι βρωμιάρηδες οι πρόσφυγες δεν είχαν αρχίσει ακόμα να σκάνε (βέβαια πάλι καλά που ήρθαν κι αυτοί να αρπάζει και από τον οηε και την κομισιόν κανένα μύριο η ελλαδάρα για να τους έχει να ψοφάνε από το κρύο), οπότε πέντε δέκα αράπηδες μπορούσαμε να τους κάνουμε και υπουργούς για να λέμε ότι έχουμε και πολυπολιτισμική ευημερία στην εε. καλά ήταν οι χριστιανοδημοκράτες να τα έχουν πλακάκια με τους σοσιαλφασίστες (μετά μας προέκυψαν μνημόνια, απεργίες, μαδούροι, και διάφορα άλλα, γάμησετα). περισσότερο ή λιγότερο κοινωνικό κράτος είχαμε (στην ελλαδάρα λιγότερο, άλλωστε το κράτος πρόνοιας από πάντα ήταν αναπληρωματικό της οικογένειας, είχαμε και τα αλήστου μνήμης προγράμματα σταζζζζ). δεν βαρούσε πολύ και η Αλ-Κάιντα τότε στην ευρώπη, προτιμούσε να ανατινάζει Σιίτες στο ιράκ κάθε παρασκευή που πήγαιναν να προσευχηθούν. νταξ μωρέ ξεχνάει ο τάκαρος ότι εκτός από το Λονδίνο ένα χρόνο νωρίτερα η Αλ-Κάιντα είχε χτυπήσει και την Μαδρίτη, αλλά τότε μπορούσε ο αθνάρ να τα ρίξει στην ΕΤΑ (ήταν και η ΕΤΑ και ο IRA και η 17Ν μια κάποια λύσις κάποτε για να μην μιλάμε για όσα κάναμε στην Μέση Ανατολή - καλός ήταν ο εσωτερικός εχθρός, τελικά μήπως κάναμε μαλακία που τους αφοπλίσαμε;). είχαμε καταφέρει και ως ελλαδάρα να μπλοκάρουμε το σχέδιο ανάν για να μπορούμε να λέμε μετά μαλακίες για αοζ και 12 ναυτικά μίλια. ΟΛΑ ΚΟΜΠΛΕ
τι ήταν αυτό που ενόχλησε όμως τον τάκαρο που δεν μπήκε στο σχέδιο του ευρωσυντάγματος;
"Οι υπουργοί Εξωτερικών, για να εγκρίνουν το προσχέδιο του συντάγματος που είχε εκπονήσει ο Ζισκάρ ντ’ Εστέν, διέγραψαν δύο στοιχεία: το ένα ήταν η αναφορά στον χριστιανισμό και το άλλο η περίφημη φράση από τον Επιτάφιο του Περικλέους: «Το πολίτευμά μας καλείται δημοκρατία διότι σ’ αυτό αποφασίζουν οι πολλοί». Ο χριστιανισμός και ο ελληνισμός θεωρήθηκαν ως μη πολιτικώς ορθές αναφορές σε μια Ευρώπη που όδευε στη λεωφόρο της πολυπολιτισμικότητας."
ε μα συγνώμη, όταν εμείς είχαμε δημοκρατία (νταξ είχαμε σκλάβους και οι γυναίκες δεν συμμετείχαν στην εκκλησία του δήμου αλλά ψιλά γράμματα) εσείς τρώγατε ακόμα βελανίδια και δεν θέλατε να τσιτάρετε Πέρι στο ευρωσύνταγμα. ούτε τον χριστιανισμό θέλατε να αναφέρουμε, να βάλουμε και έναν σταυρό στην σημαία μέσα στα αστέρια, πάρτε τώρα σουλτάνο να σας φέρνει βρωμουσουλμάνους με τις βάρκες. σε λίγο ούτε χοιρινό θα μπορούμε να τρώμε.
ε και τι καταφέρατε που δεν βάλατε τον χριστιανισμό και τον αιλλυνισμό στο σύνταγμα να βαράμε όλοι μαλακία όταν περνάμε μπροστά από τα γραφεία της εε. να ανέβει η ακροδεξιά, λέει ο τάκαρος:
"Το τοπίο του 2005 δεν μοιάζει σε τίποτε με το τοπίο του 2023. Ποιος περίμενε τότε ότι η Μελόνι θα ήταν πρωθυπουργός της Ιταλίας, η Λεπέν θα διεκδικούσε με αξιώσεις τον προεδρικό θρόνο της Γαλλίας και ο Γκερτ Βίλντερς θα κέρδιζε τις περισσότερες έδρες στο oλλανδικό κοινοβούλιο; Υπάρχουν κι άλλοι, όπως ο Oρμπαν, όμως αναφέρομαι σε αυτούς τους τρεις διότι οι χώρες τους είναι από τα ιδρυτικά μέλη της Ε.E. επί ΕΟΚ. Oλο αυτό το φαινόμενο αποκαλείται από τον δημοσιογραφικό λυρισμό «άνοδος της λαϊκιστικής Ακροδεξιάς». Και αποδίδεται σε ένα είδος ευήθειας των ευρωπαϊκών κοινωνιών οι οποίες δεν καταλαβαίνουν την Ευρώπη. Κανείς, όμως, δεν λέει ότι η Ευρώπη την οποία δεν καταλαβαίνουν είναι η Ευρώπη των κυρίαρχων πολιτικών της ελίτ. Και το φαινόμενο οφείλεται κατά μείζονα λόγο στην απόσταση που χωρίζει τις ελίτ από το αίσθημα των ευρωπαϊκών κοινωνιών, τους φόβους τους και τις επιθυμίες τους. Αν η δημοκρατία είναι η τέχνη της πειθούς, η αδυναμία τους να πείσουν τις κοινωνίες τους είναι αδυναμία της δημοκρατίας. Δαιμονοποιούν την Ακροδεξιά με σχεδόν θρησκευτική ευλάβεια. Αναρωτιούνται πώς οι ίδιοι υπονόμευσαν την ευρωπαϊκή συγκρότηση με την αλλοπρόσαλλη πολιτική τους στο μεταναστευτικό; Και με ποια πολιτική ισχύ θα συνεχίσουν να υπερασπίζονται την Ουκρανία; Με την πυγμή που επέδειξε ο Σολτς όταν τον πρόσβαλε ο Ερντογάν;"
ποιος θα περίμενε ότι στην ιταλία θα μπορούσε να ξαναϋπάρξει φασιστική κυβέρνηση; άλλωστε ποιος πίστευε ότι η γερμανία θα μπορούσε να ξεκινήσει και δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο; αμ αυτή η ολλανδία, δεν έφαγε περίπου 50 με 100 χιλιάδες άμαχους ινδονήσιους μόνο στην ινδονησιακή επανάσταση. η δε γαλλία; δεν είχε έναν στρατηγό για πρόεδρο για 11 χρόνια, ούτε στην ιστορία της υπήρξαν ποτέ πογκρόμ εναντίον αλλόθρησκων και αλλοεθνών. τώρα, για τον τάκαρο ούτε οι ευρωπαίοι πολίτες "ευήθεις" ( = αμοιβαδοειδή) που ψηφίζουν βίλτερς, μελόνι, λεπέν και λοιπά αποβράσματα, ούτε οι κυβερνήτες τους οι ίδιοι φασίστες. απλά είναι "ελίτ" και δεν καταλαβαίνουν τα προβλήματα του λαού.
αυτό φυσικά εξαιρεί τον κούλη, έτσι; ούτε ελίτ είναι (άλλωστε πολιτικός πρόσφυγας της χούντας διετέλεσε ως μωρό) ούτε δεν κατανοεί τα προβλήματα της κοινωνίας. κάτσε μην χάσουμε και τα μύρια της λίστας πέτσα.
τι κάνουν λοιπόν οι κατά τον τάκαρο φιλελεύθερες ελίτ και οι λυρικοί δημοσιογράφοι που μιλάνε για άνοδο της λαϊκιστικής ακροδεξιάς; δαιμονοποιούν την ακροδεξιά και το μίσος της για την διαφορετικότητα. τι έπρεπε να κάνουν αντι γι' αυτό; να φτιάξουν ένα ευρωσύνταγμα που να υμνεί τον χριστιανισμό και την αρχαία ελληνική δημοκρατία, να δίνουν στους μετανάστες και στους πρόσφυγες εξ ανατολάς μια στολή με ένα πράσινο αστέρι πριν τους βάλουν στα σύγχρονα Άουσβιτς του αιγαίου. κάτι ξέρουν και οι δανοί σοσιαλδημοκράτες που τους αρπάζουν τα χρυσαφικά.
αλλά έχοντας διαβάσει το παλιότερα βραβευμένο με για τον πούλιτσερ άρθρο του τάκαρου για τις διαφορές ανάμεσα στον βλαχοτσοπάνικο παράλογο ελληνικό αντισημιτισμό και τον αντίστοιχο συγκροτημένο, ρασιοναλιστικό και επιστημονικό γαλλογερμανικό αντισημιτισμό, δεν είναι να απορεί κανείς που εξεγείρεται με αυτούς τους δημοσιογράφους που αποκαλούν τις συντρόφισσες μελόνι και λεπέν και τον σύντροφο βίλτερς λαϊκιστές ακροδεξιούς. εδώ λίγο θέλαμε να ιδρύσουμε μέσω σκάι μια σοβαρή χρυσή αυγή, στους δυτικοευρωπαίους ισλαμοφοβικούς θα κολλήσουμε;
αλλά τάκαρε μου, για τον σουλτάνο άστο καλύτερα, μην λες πολλά. γιατί φήμες λένε ότι ο σολτς και οι αμερικάνοι κάθε φορά που τον συναντάνε κάνουν τρεις μέρες μπάνιο για να ξεπλυθούν από τους τόνους που εκσπερματώνει πάνω τους ο ταγίπ. άστο σε λέω.
και τελικά θα μπω στον πειρασμό και θα αναφέρω μόνο δύο φράσεις από το άλλο άρθρο του τάκαρου για τα Εξάθλεια:
"Κάποιος άεργος με έχει καταγγείλει τέσσερις φορές έως σήμερα για ρατσισμό και ισλαμοφοβία. Δεν είμαι ο μόνος που έχω το προνόμιο."
τουλάχιστον ο τάκαρος το παραδέχεται και είναι περήφανος που έχει για προνόμιο να είναι ρατσιστής και ισλαμοφοβικός. γι' αυτό και ο γ.γ. του πλοκ του δίνει το τρίτο του για τον πούλιτσερ. άντε και εις ανώτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου