το π.γ. της κ.ε. του πλοκ πιστό στις αντιιμπεριαλιστικές του αρχές (= πιστό στο κλίκ=πέητ) αποφασίζει με κοοπτάτσια την επιβολή μιας νέας μόνιμης στήλης που θα αναρτάται κάθε τετάρτη με τίτλο "μεγάλες στιγμές του ιμπεριαλισμού," στην οποία θα σχολιάζονται παλιά ή νέα λόγια και έργα των διαφόρων κηνσόρων του ιμπεριαλισμού.
μετά από το ρεπό που πήραν οι μεγάλες στιγμές του ιμπεριαλισμού την προηγούμενη εβδομάδα, σήμερα επιστρέφουν με μια μικρή αναδρομή στις ρίζες της εθνοτικής σύγκρουσης μεταξύ Ταμίλ και Σιναλέζων στην σρι λάνκα, επ' ευκαιρίας (έστω ετεροχρονισμένης) των 40 χρόνων από τις σφαγές των Ταμίλ από Σιναλέζους τον Μαύρο Ιούλιο του 1983. αυτή η αναδρομή δεν φιλοδοξεί να κάνει μια εκτενή ανάλυση του εμφυλίου πολέμου μεταξύ του κράτους της σρι λάνκα και των Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE, Τίγρεις για την Απελευθέρωση του Ταμίλ Ιλάμ).
χονδρικά οι πλειοψηφούντες Σιναλέζοι (ινδοάριας εθνογλωσσικής καταγωγής) αποτελούν το 75% του πληθυσμού της χώρας, ήτοι πάνω από 16 μύρια πληθυσμός, και κατά συντριπτική πλειοψηφία είναι βουδιστές τεραβάντα. οι Ταμίλ είναι δραβιδική εθνογλωσσική ομάδα (δηλαδή προερχόμενοι από την νότια ινδία και πιο σκουρόχρωμοι) και αποτελούν την μεγαλύτερη μειονότητα της σρι λάνκα, αντιστοιχούν γύρω στο 11% του πληθυσμού και αριθμούν γύρω στα 2,5 μύρια, ενώ είναι κυρίως ινδουιστές. οι Ταμίλ φυσικά υπάρχουν πλειοψηφικά και στην νοτιότερη πολιτεία της ινδίας, την Ταμίλ Ναντού, η οποία κάποτε ενωνόταν χερσαία με την σρι λάνκα με την Γέφυρα του Αδάμ (που αναφέρει και ο Καββαδίας στο "Kuro Siwo"). πέρα από την διαφορετική εθνοτική καταγωγή τους, οι γλώσσες των Σιναλέζων και των Σαμίλ δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους και δεν καταλαβαίνουν οι μεν τους δε.
οι λαϊκές παραδόσεις των Σιναλέζων διηγούνται μέσω των επικών ποιημάτων Dipavamsa και Mahavamsa τον εποικισμό του νησιού της κεϋλάνης από πρίγκηπες της βόρειας ινδίας, την αιματηρή διαμάχη μεταξύ Σιναλέζων και Ταμίλ βασιλιάδων με την επικράτηση των πρώτων καθώς και την επέκταση του βουδισμού στο νησί, παρουσιάζοντας τους Ταμίλ ως εισβολείς. παρά το ότι τα συγκεκριμένα επικά χρονικά αποτελούν τμήμα της πολιτικής των Σιναλέζικων κυβερνήσεων και παραδόσεις που περνάνε στα παιδιά της χώρας, η γεωγραφική και αρχαιολογική πτυχή του ζητήματος ωστόσο αναδεικνύει μια πολιτισμική ανάμειξη και μια συνύπαρξη μεταξύ του βουδισμού και του ινδουισμού. άλλωστε οι ιθαγενεις κάτοικοι της σρι λάνκα, οι vedda, που πλέον αριθμούν γύρω στις 2500 χιλιάδες, προέρχονται από την νότια ινδία (όπως οι Ταμίλ) και παρουσιάζουν γενετικές ομοιότητες και με τις δύο εθνοτικές ομάδες. όπως αναφέρει ο Gordon Weiss - εκπρόσωπος του οηε στην σρι λάνκα κατά την τελευταία φάση του εμφυλίου - στο βιβλίο του The Cage: The Fight for Sri Lanka and the Last Days of the Tamil Tigers (Vintage, 2012):
"Polonnaruwa is a mossy-stoned marvel of cultural syncretism that conflicts with the rudimentary version of history derived from the selective readings of the Mahavamsa preferred by Sri Lanka's Sinhalese nationalists. The site is littered with shrines dedicated to both Buddha and the Hindu god Shiva[.]
[...]
The Sinhalese anthropologist Siran Deraniyagala wrote in 1996 that from the Paleolithic period onwards, the 'unimpeded gene-flow between southernmost India and Sri Lanka (in both directions)' was what created the people one encounters today in the streets of Colombo or Jaffna[.]" (p. 16, 17)
"Η Πολονναρούβα[1] είναι είναι ένα θαύμα πολιτισμικού συγκερασμού αποτελούμενου από πετρώματα καλυμμένα με βρύα που έρχεται σε σύγκρουση με την απλοϊκή εκδοχή της ιστορίας που προέρχεται από τις επιλεκτικές αναγνώσεις του Μαχαβάνσα[2] που προτιμούν οι Σιναλέζοι εθνικιστές. Η τοποθεσία είναι γεμάτη με μνημεία αφιερωμένα τόσο στον Βούδα όσο και στον θεό των ινδουιστών Σίβα[.]
[...]
Ο Σιναλέζος ανθρωπολόγος Siran Deraniyagala έγραψε το 1996 ότι από την Παλαιολιθική περίοδο και μέχρι σήμερα, η 'ανεμπόδιστη ροή γονιδίων μεταξύ της νότιας Ινδίας και της Σρι Λάνκα (ένθεν κακείθεν)' ήταν ο παράγοντας που δημιούργησε τους ανθρώπους που συναντά κανείς σήμερα στους δρόμους του Κολόμπο[3] ή της Τζάφνα[4]."
οι δυναστείες των Ταμίλ στην νότια ινδία επεκτάθηκαν και στην κεϋλάνη από τον 5ο αιώνα κ.χ. με την ταυτόχρονη επέκταση του ινδουισμού, με αποτέλεσμα οι Σιναλέζοι να χάσουν την κυριαρχία τους στο μεγαλύτερο κομμάτι του νησιού και να απομονωθούν στα νοτιοδυτικά και ο βουδισμός να χάσει την θρησκευτική πρωτοκαθεδρία, στο βαθμό που μετά τον 16ο αιώνα και την κατάκτηση εδαφών της κεϋλάνης από τους πορτογάλους, τους ολλανδούς και πιο μετά από τους βρετανούς να φτάσει στα πρόθυρα της εξαφάνισης.
η αναβίωση του βουδισμού και της Σιναλέζικης περηφάνειας προέκυψε αρχικά από την οριενταλιστικού τύπου ανάδειξη του Μαχαβάνσα από τους βρετανούς ως μια απόδειξη της άριας καταγωγής των Σιναλέζων έναντι των σκούρων Ταμίλ και στη συνέχεια από τις προσπάθειες του αμερικάνου συνταγματάρχη henry steel olcott, προέδρου της θεοσοφικής εταιρείας και πρωτεργάτη του βουδιστικού κατηχισμού στην σρι λάνκα από κοινού με την πασίγνωστη helena blavatsky.
από τα μέσα του 19ου αιώνα οι βρετανοί μετέφεραν στην κεϋλάνη εκατοντάδες χιλιάδες Ταμίλ από την νότια ινδία για να δουλέψουν υπό καθεστώς χρεοδουλείας στις ορεινές περιοχές ως εργάτες γης στις φυτείες τσαγιού της lipton. έτσι, ο πληθυσμός των Ταμίλ στην κεϋλάνη πολλαπλασιάστηκε με την μετανάστευση των συμπατριωτών τους από την ινδία. σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι Ταμίλ, λόγω της κυριαρχίας τους στα βορειοανατολικά του νησιού (βασίλειο της Τζάφνα), είχαν πολύ έντονα αναπτυγμένη την εμπορική δραστηριότητα - ακόμα και μετά την κατάκτηση τους από τους πορτογάλους το 1619 - κατάφεραν να αποκτήσουν σχέσεις με αμερικάνους και βρετανούς εμπόρους και έμαθαν ευρέως να μιλάνε αγγλικά.
εδώ μπαίνει το πρόβλημα και η κλασική τακτική του διαίρει και βασίλευε της βρετανικής αποικιοκρατίας. λόγω της γνώσης αγγλικών και των εμπορικών δραστηριοτήτων, οι βρετανοί προτιμούσαν τους Ταμίλ από τους Σιναλέζους για διοικητικές θέσεις και η συντριπτική πλειοψηφία των σχολείων είχαν χτιστεί στις περιοχές των Ταμίλ, δηλαδή στα βορειοανατολικά μέσα και γύρω από την Τζάφνα. οι Ταμίλ κατάφεραν έτσι να ανελιχθούν κοινωνικά και να γίνουν γιατροί, δικηγόροι, αξιωματούχοι κλπ.
στο μεταξύ ο βουδιστικός κατηχισμός του olcott μεταξύ των Σιναλέζων είχε φουντώσει, αρχίζοντας να θορυβεί τους βρετανούς, και είχε αποκτήσει εθνικιστικά χαρακτηριστικά τόσο απέναντι στους βρετανούς όσο και απέναντι στους Ταμίλ. ο μαθητής του olcott anagarika dharmapala έγινε βουδιστής ιεραπόστολος, μοναχός και θεωρητικός του βουδιστικού εθνικισμού στα τέλη του 19ου αιώνα. όπως αναφέρει στο βιβλίο του ο Weiss:
"But Dharmapala, who became translator and assistant to Olcott when still a teenager, would in time transform his mentor's revival of universal Buddhism into an acutely politicised nationalist revival, notable for the xenophobia and exclusivity that lay at its heart." (p. 24)
"Αλλά ο Νταρμαπάλα, ο οποίος έγινε διερμηνέας και βοηθός του Όλκοττ όντας ακόμα έφηβος, θα μεταμόρφωνε με τον καιρό την αναβίωση του οικουμενικού Βουδισμού του μέντορα σε μια έντονα πολιτικοποιημένη εθνικιστική αναβίωση, που χαρακτηριζόταν από την ξενοφοβία και την αποκλειστικότητα που είχε στον πυρήνα της."
στις αρχές του 20ου αιώνα, η εθνικιστική ρητορική του dharmapala έγινε μια ανάμειξη αντιαποικιακής ρητορικής με μίσος για τους Ταμίλ/ινδουιστές ως όργανα των βρετανών:
"He took Olcott's vision of Buddhism as a philosophy for the modern world, and converted it instead into a reference point for anti-colonialism. He equated British rule in Ceylon with the throttling of Buddhism by Hinduism in India: 'What the Brahmans had been then the British are today.'" (p. 25)
"Πήρε το όραμα του Όλκοττ για τον Βουδισμό ως μια φιλοσοφία για τον σύγχρονο κόσμο, και το μετέτρεψε σε ένα σημείο αναφοράς για τον αντιαποικιακό αγώνα. Εξίσωνε την Βρετανική κυριαρχία στην Κεϋλάνη με τον στραγγαλισμό του Βουδισμό από τον Ινδουισμό στην Ινδία: 'Ότι ήταν οι Βραχμάνοι τότε είναι οι Βρετανοί σήμερα.'"
η αυξανόμενη επιθετικότητα των Σιναλέζων βουδιστών δεν κατευθυνόταν μόνο προς τους αποικιοκράτες αλλά και στις μειονότητες, όπως για παράδειγμα τις συγκρούσεις των βουδιστών με τους μουσουλμάνους το 1915. ακόμα, υπήρχαν τμήματα των Σιναλέζων που αναδείκνυαν την άρια καταγωγή τους και την συνέδεαν με τον ναζισμό, όπως λέει ο Weiss:
"The Ceylon labour party's Sinhalese-language newspaper, Viraya, exalted Hitler's example of racial intolerance, and exhorted workers to avoid mixed marriages with non-Sinhalese." (p. 31)
"Η Σιναλέζικη εφημερίδα του εργατικού κόμματος της Κεϋλάνης, Viraya, επαινούσε το παράδειγμα της μηδενικής φυλετικής ανοχής του Χίτλερ, και προέτρεπε τους εργάτες να αποφεύγουν τους μικτούς γάμους με μη-Σιναλέζους."
η σρι λάνκα - ακόμα ονομαζόμενη κεϋλάνη - έγινε ανεξάρτητη το 1948 και πρώτος πρωθυπουργός ήταν ο d.s. senanayake του δεξιού UNP (United National Party - Ενιαίο Εθνικού Κόμμα), ο οποίος προερχόταν από τις σιναλέζικες τσιφλικάδικες ελίτ του νότου που πλούτισαν από την συνέργεια τους με τους βρετανούς ως φοροεισπράκτορες και κυρίαρχοι του παράνομου τζόγου, και ως υπουργός γεωργίας πριν την ανεξαρτησία είχε βάλει σε ισχύ μέτρα αποψίλωσης των δασών ώστε να αποκτήσουν γη οι άκληροι Σιναλέζοι του νότου, που όμως σήμαινε ότι σταδιακά προχωρούσαν σε εποικισμό των εδαφών των Ταμίλ.
(το Ταμίλ Ιλάμ σε πράσινο είναι η περιοχή που διεκδικούν οι Ταμίλ ως ανεξάρτητο κράτος από την σρι λάνκα)
με την αποχώρηση του υπουργού υγείας s.w.r.d. bandanaraike λόγω της κριτικής του στην διαφθορά των φεουδαρχικών ελίτ και την υποβάθμιση των φτωχών Σιναλέζων, ιδρύθηκε το σοσιαλδημοκρατικό και εθνικιστικό SLFP (Sri Lanka Freedom Party - Κόμμα Ελευθερίας της Σρι Λάνκα), που συμμάχησε με το τροτσκιστικό LSSP (Lanka Sama Samaja Party - Σοσιαλιστικό Κόμμα Λάνκα - δεν μπορείτε να πείτε, πάντα μέσα σε κάποια μαλακία θα υπάρχουν και τα τρότσκια). το 1956 ο bandanaraike έγινε πρωθυπουργός το 1956 με κύριο σημείο του προγράμματος του την σωβινιστική αποκλειστικότητα της Σιναλέζικης γλώσσας ως επίσημης κρατικής γλώσσας. όντως, τον ιούλιο του 1956 (κάτι τους πιάνει τον ιούλιο τους Σιναλέζους να γαμάνε τους Ταμίλ), η σοσιαλδημοκρατική (σοσιαλφασιστική για εμάς) κυβέρνηση πέρασε τον νόμο που έμεινε γνωστός ως "Sinhala Only Act" (μην ακούσω πονηριές για Σιναλόα όνλι, Μεντεγίν και άλλα τέτοια, ρεμάλια) και αντικατέστησε τα αγγλικά με τα Σιναλέζικα ως την επίσημη κρατική γλώσσα, αποκλείοντας τα Ταμίλ. τα τρότσκια του LSSP και το Κομμουνιστικό Κόμμα Κεϋλάνης ήταν αντίθετα με τον νόμο, παρότι είχαν δώσει ψήφο ανοχής στην κυβέρνηση, ωστόσο συνέχισαν και σε επόμενες εκλογές να κατεβαίνουν μαζί με τους σοσιαλφασίστες του SLFP σε εκλογικές αναμετρήσεις.
μετά την δολοφονία του bandanaraike το 1959 από κάποιον υπερκαμμένο βουδιστή μοναχό, η γυναίκα του sirimavo bandanaraike τον διαδέχτηκε στην ηγεσία του SLFP και την πρωθυπουργία της κεϋλάνης. έβαλε την χώρα στο κίνημα των αδέσμευτων και έχτισε καλές σχέσεις με την κίνα και διάφορα αντιιμπεριαλιστικά κινήματα, έκανε στροφή προς τα αριστερά για να χτίσει εκλογική συμμαχία με το LSSP και το ΚΚ (το LSSP μπήκε στην κυβέρνηση μάλιστα το 1964 και διαγράφηκε από την 4η Διεθνή) αλλά επέκτεινε τις εθνικιστικές και σωβινιστικές γλωσσικές και εθνοτικές πολιτικές εναντίον των Ταμίλ. μετά την επανεκλογή της το 1970 ως επικεφαλής του ενιαίου μετώπου SLFP, LLSP και ΚΚ αντιμετώπισε την ένοπλη εξέγερση του φιλομαοϊκού (τότε - σινχαλεζικού εθνικιστικού αργότερα και πλέον σύμμαχο του ΚΚΕ) JVP (Janatha Vimukthi Peramuna - Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο)[5] λαμβάνοντας οπλισμό και μαχητικά αεροσκάφη από την σοβιετική ένωση, άλλες χώρες του συμφώνου της Βαρσοβίας, την αμερική, την αγγλία και την γιουγκοσλαβία. με άλλα λόγια ιμπεριαλισμός και σοσιαλιμπεριαλισμός πήγαιναν χέρι-χέρι στον Ινδικό Ωκεανό.
τα πράγματα ωστόσο άρχισαν να γίνονται πολύ σκατά με το σύνταγμα του 1972, με το οποίο η χώρα μετονομάστηκε σε σρι λάνκα. το σύνταγμα ναι μεν εγγυώταν την θρησκευτική προστασία ινδουιστών, μουσουλμάνων και χριστιανών, αλλά επέβαλε την τον βουδισμό ως κρατική θρησκεία (ελλάδα γεια σου) και της Σιναλέζικης γλώσσας. δεν θα ασχοληθώ με τις διάφορες αυταρχικές διατάξεις που περιείχε το σύνταγμα σε σχέση με την ελευθεροτυπία, γιατί εδώ το θέμα μας είναι η εθνοτική σύγκρουση και ο ρόλος του ιμπεριαλισμού. εκεί όμως που ο λάκκος με τα σκατά έχασε πλέον κάθε έννοια πυθμένα ήταν όταν το 1973, η σοσιαλφασιστική κυβέρνηση, πλέον αντιμέτωπη πέρα από το ένοπλο του JVP και με μια τεράστια ανεργία και αύξηση του ξένου δανεισμού και του πληθωρισμού, έθεσε σε ισχύ τον εκπαιδευτικό νόμο σύμφωνα με τον οποίο θα άλλαζε το σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια. αντιγράφω από τον Weiss:
"Tamil applicants were required to achieve higher marks than their Sinhalese peers in order to enter prestigious university courses such as medicine and engineering, with a net effect that, albeit slightly, favoured the Sinhalese majority. Tamils regarded the university admissions policy as a 'crucial test of their equal rights as citizens of Sri Lanka.' In their eyes, the move was designed to reduce their dominance in the professions and state bureaucracy. In 1956, Tamils, who accounted for about one fifth of the population, held about 30 per cent of the administrative positions. Within twenty years, that figure had fallen to just 5 per cent." (p. 48)
"Οι Ταμίλ αιτούντες ήταν υποχρεωμένοι να πετύχουν υψηλότερους βαθμούς από τους αντίστοιχους Σιναλέζους για να μπορέσουν να μπουν σε σημαντικές πανεπιστημιακές σχολές όπως η ιατρική και τα πολυτεχνεία, με αποτέλεσμα να ευνοείται η Σιναλέζικη πλειοψηφία, έστω και ελαφρώς. Οι Ταμίλ θεώρησαν την πολιτική της εισαγωγής στα πανεπιστήμια μια 'κρίσιμη δοκιμασία των ισότιμων δικαιωμάτων τους ως πολιτών της Σρι Λάνκα.' Στα μάτια τους, αυτή η κίνηση είχε ως στόχο να μειώσει την πρωτοκαθεδρία τους στα επαγγέλματα και στην κρατική διοίκηση. το 1956, οι Ταμίλ, που αποτελούσαν περίπου στο ένα πέμπτο του πληθυσμού, κατείχαν περίπου το 30% των διοικητικών θέσεων. Μέσα σε 20 χρόνια, αυτό το ποσοστό είχε πέσει μόλις στο 5%."
αναπόφευκτα, οι Ταμίλ άρχισαν να ριζοσπαστικοποιούνται και να ζητούν την απόσχιση του Ταμίλ Ιλάμ στα βορειοανατολικά από την σρι λάνκα με πρωτεύουσα την Τζάφνα. ενώ αρχικά χρησιμοποιούσαν γκαντιανές τακτικές μη βίαιης πολιτικής αντίστασης, η αντίληψη ότι οι φυλετικές διακρίσεις είχαν πλέον πάρει και θεσμικό, νομικό και συνταγματικό χαρακτήρα, συνειδητοποίησαν ότι μόνο η βίαιη και ένοπλη εξέγερση θα μπορούσε να τους προστατέψει από τον Σιναλέζικο σωβινισμό.
το 1978, μετά την ήττα της bandanaraike στις εκλογές του 1977 από τον δεξιό j.r. jawardene του UNP, το σύνταγμα τροποποιήθηκε αναγνωρίζοντας τα Ταμίλ ως εθνική γλώσσα της χώρας, διατηρώντας όμως τα Σιναλέζικα ως την μόνη επίσημη γλώσσα. στο μεταξύ οι Ταμίλ μέσω του Tamil United Liberation Front (TULF, Ενιαίο Απελευθερωτικό Μέτωπο των Ταμίλ) έγιναν το 1977 αξιωματική αντιπολίτευση και ζητούσαν την εγκαθίδρυση ενός ανεξάρτητου σοσιαλιστικού Ταμίλ Ιλάμ. ως αποτέλεσμα της εκλογικής ανόδου των Ταμίλ καθώς και της ίδρυσης ένοπλων οργανώσεων των Ταμίλ που δολοφονούσαν μπάτσους, ξεκίνησαν ολοένα και πιο βάρβαρα πογκρόμ των Σιναλέζων εναντίον της μισητής μειονότητας, με κύρια αυτά του 1977, του 1981 (με κυριότερο γεγονός το κάψιμο της ιστορικής βιβλιοθήκης της Τζάφνα από την αστυνομία υπό τις εντολές του υπουργού βιομηχανίας του UNP Cyril Mathew) και του 1983. το σημείο της τελικής έκρηξης, ήταν ο Μαύρος Ιούλιος του 1983, όταν μετά από ενέδρα των LTTE κατά περίπολου του στρατού στην Τζάφνα σκοτώθηκαν 13 στρατιώτες, το κυβερνών UNP οργάνωσε με ανάπτυξη του στρατού και της αστυνομίας πογκρόμ κατά των Ταμίλ στο Κολόμπο, που γρήγορα επεκτάθηκε και αλλού και ξέφυγε από τα χέρια του κράτους και έγινε διακοινοτική σύγκρουση με αποτέλεσμα να σκοτωθούν επίσημα 5638 Ταμίλ και να εξαφανιστούν 466. η πιο διαδεδομένη μορφή δολοφονίας Ταμίλ από Σιναλέζους ήταν η τοποθέτηση ελαστικού αυτοκινήτου γύρω από τον λαιμό και η πυρπόληση του ελαστικού με πετρέλαιο. την συγκεκριμένη μέθοδο την εξάσκησε και ο στρατός εναντίον του JVP στην δεύτερη ένοπλη εξέγερση του του 1987-1989.
πως αντέδρασαν οι Ταμίλ στην θεσμική πολιτική φυλετικών διακρίσεων και στα πογκρόμ; φυσικά φτιάχνοντας ένοπλες οργανώσεις. οι πιο γνωστές από αυτές είναι, φυσικά οι LTTE,[6] οι οποίοι πολέμησαν ως την τελική ήττα στις ακτές της Τζάφνα τον απρίλιο του 2009 υπό την ηγεσία του Βελουπιλάι Πραμπακαράν, οι οποίοι είχαν μαρξιστικές/σοσιαλιστικές αναφορές και απέρριπταν τον ινδουισμό ως κύριο συστατικό του εθνικισμού των Ταμίλ, η Eelam Revolutionary Organisation of Students (EROS, Επαναστατική Φοιτητική Οργάνωση του Ιλάμ), η Tamil Eelam Liberation Organization (TELO, Οργάνωση Απελευθέρωσης του Ταμίλ Ιλάμ), το Eelam People's Revolutionary Liberation Front (EPRLF, Λαϊκό Επαναστατικό Απελευθερωτικό Μέτωπο του Ιλάμ), και η People's Liberation Organisation of Tamil Eelam (PLOTE, Λαϊκή Οργάνωση για την Απελευθέρωση του Ταμίλ Ιλάμ). οι περισσότερες απ' αυτές τις οργανώσεις συγκρούστηκαν στρατιωτικά και ηττήθηκαν από τους LTTE και στην συνέχεια απορροφήθηκαν από αυτούς. επίσης το 1983 το TULF άφησαν τις βουλευτικές τους έδρες καθώς αρνήθηκαν να αποκηρύξουν το αίτημα τους για ανεξάρτητο κράτος των Ταμίλ.
βρετανική αποικιοκρατία, διακρίσεις, άρνηση κοινοβουλευτικού όρκου υποταγής στο κράτος που καταπιέζει εθνοτικά και θρησκευτικά, πογκρόμ, πολλαπλές ένοπλες οργανώσεις που σκοτώνονται μεταξύ τους. όλα αυτά θυμίζουν λίγο Βόρεια Ιρλανδία και Μπέλφαστ του 1969 ε;
τρου, αλλά πέρα από την υποδαύλιση της ενδοκοινοτικής αιματοχυσίας από τους βρετανούς αποικιοκράτες, υπήρξε και άλλη μια χώρα που έπαιξε βρώμικο ρόλο στην πορεία του εμφυλίου πολέμου που ξέσπασε το 1983 στην σρι λάνκα. ναι, σωστά μαντέψατε, αυτή ήταν η "μεγαλύτερη δημοκρατία" στον κόσμο, η ινδία.
σύμφωνα με το βιβλίο του Weiss (p. 55, 56), η ίντιρα γκάντι αποφάσισε το 1983 να εμπλακεί η ινδία στην ιστορία της σρι λάνκα υπέρ των Ταμίλ και των ένοπλων οργανώσεων τους, αφενός λόγω της άφιξης προσφύγων στην ινδική πολιτεία Ταμίλ Ναντού και την πιθανότητα αποσχιστικών τάσεων των Ταμίλ και εντός ινδίας λόγω της ύπαρξης ριζοσπαστικών τμημάτων των Ταμίλ της σρι λάνκα μεταξύ των προσφύγων, και (δική μου υπόθεση) λόγω της θέλησης της να εγκαταστήσει ένα κράτος των Ταμίλ στην σρι λάνκα που θα ήταν ουσιαστικά ινδικό προτεκτοράτο και θα έκανε την σρι λάνκα εδαφική προέκταση της ινδίας. έτσι, η μυστική υπηρεσία της ινδίας, η Research and Analysis Wing (RAW, Πτέρυγα Έρευνας και Ανάλυσης) έστησε στρατόπεδα εκπαίδευσης των ένοπλων Ταμίλ στην Ταμίλ Ναντού και τους εξόπλισε με σύγχρονο οπλισμό, κι έτσι μεταξύ 1983 και 1987 οι Ταμίλ κατάφεραν πολλά στρατιωτικά και εδαφικά πλήγματα στην σρι λάνκα.
εντωμεταξύ το 1984 η γκάντι ως γνωστόν δολοφονήθηκε από δύο Σιχ σωματοφύλακες της και την διαδέχτηκε στην πρωθυπουργία και στην ηγεσία του ινδικού εθνικού κογκρέσου ο γιος της ρατζίβ γκάντι. το 1987, ο Σιναλέζικος στρατός έφτασε στα πρόθυρα της εξολόθρευσης των ένοπλων Ταμίλ στην Τζάφνα και με εντολή του γκάντι, ινδικά πλοία μετέφεραν στην πολιορκούμενη πρωτεύουσα των Ταμίλ πολεμοφόδια, φάρμακα και τρόφιμα στους αντάρτες με αεροπορική κάλυψη από ινδικά μαχητικά αεροσκάφη.
ωστόσο μεταξύ των LTTE και των άλλων οργανώσεων υπήρχε διαμάχη για τα κίνητρα της ινδίας. οι LTTE υποστήριζαν ότι οι ινδοί χρησιμοποιούσαν τους Ταμίλ προς δικό τους όφελος, ενώ άλλες οργανώσεις υποστήριζαν την συνέχιση της κάλυψης από την ινδία. μετά την άρση της πολιορκίας της Τζάφνα, υπήρξε συμφωνία μεταξύ γκάντι και jawardene να αποσυρθεί ο Σιναλέζικος στρατός από τις περιοχές των Ταμίλ, να αφοπλιστούν οι ένοπλοι Ταμίλ (οι LTTE αρχικά συμφώνησαν) και να εγκατασταθεί η IPKF (Indian Peace Keeping Force, Ινδική Ειρηνευτική Δύναμη) στον βορρά ως εγγυήτρια δύναμη. η συμφωνία περιλάμβανε επίσης την συνταγματική αναγνώριση της γλώσσας Ταμίλ ως επίσημης γλώσσας του κράτους, και την παραχώρηση μερικής αυτονομίας στις περιοχές των Ταμίλ στα βορειοανατολικά. η κυβέρνηση της σρι λάνκα αποδέχτηκε αυτούς τους όρους προκειμένου να αποσπάσει τον στρατό της από τα βορειοανατολικά και να τον στείλει στα νότια, όπου το JVP είχε ξεκινήσει νέα εξέγερση, χρησιμοποιώντας πλέον σωβινιστικά συνθήματα των Σιναλέζων και των βουδιστών και καταγγέλοντας την ιμπεριαλιστική ανάμειξη της ινδίας στην σύγκρουση με τους Ταμίλ.
όλα καλά λοιπόν για τους Ταμίλ; όχι βέβαια. η IPKF προσπάθησε να αφοπλίσει τους LTTE ολοκληρωτικά και όταν εκείνοι αντιστάθηκαν, ξεκίνησε ανοιχτή ένοπλη σύγκρουση μεταξύ της IPKF και των LTTE στην Τζάφνα, με τους ινδούς να λειτουργούν πλέον ως στρατός κατοχής στέλνοντας 80 χιλιάδες στρατιώτες στην Τζάφνα, επιβάλλοντας απαγόρευση κυκλοφορίας και βομβαρδίζοντας κατοικημένες περιοχές. οι LTTE ως απάντηση έγιναν πιο δημιουργικοί από ποτέ, δημιουργώντας αυτά που αργότερα θα χρησιμοποιούσαν οι τζιχαντιστές αυτού του κόσμου με στόχο την διεξαγωγή ασύμμετρου πολέμου εναντίον της ινδικής κατοχής: ελίτ κομάντο αυτοκτονίας, στρατολόγηση γυναικών μαχητριών αυτοκτονίας, την προμήθεια φιαλιδίου υδροκυάνιου σε κάθε μαχητή ώστε να αυτοκτονήσει σε περίπτωση αιχμαλωσίας.
αφού λοιπόν οι ινδοί δημοκράτες τα κατάφεραν τόσο καλά στις περιοχές των Ταμίλ εξοργίζοντας την κοινή γνώμη τόσο των Ταμίλ όσο και των Σιναλέζων, η κυβέρνηση του ranasinghe premadasa του unp ζήτησε από τους ινδούς να φύγουν, προμηθεύοντας μάλιστα όπλα και στους LTΤΕ για να πολεμήσουν τους ινδούς. ο γκάντι αρχικά αρνήθηκε, αλλά αναγκάστηκε να πάρει πούλο μετά την ήττα του στις εκλογές του 1989. αντιγράφω από τον Weiss:
"In March 1990, the Indian Peace Keeping Force completed its withdrawal at the behest of President Premadasa, who had re-armed the Tamil Tigers in order to harry the Indian troops out of Sri Lanka. Premadasa was now free to deal with the troublemakers as he saw fit. But the Tigers had evolved considerably from the days when they were a loose band of bad boys running about the streets of Jaffna in sandals. They had cut their teeth on battles with the Sri Lankan army in the early 1980s, been trained and armed by the Indians and had then turned those same guns on their patrons." (p. 62, 63)
"Τον Μάρτιο του 1990, η Ινδική Ειρηνευτική Δύναμη ολοκλήρωσε την αποχώρηση της με εντολή του Προέδρου Πρεμαντάσα, ο οποίος είχε επανεξοπλίσει τους Τίγρεις Ταμίλ για να εξαναγκάσουν τα Ινδικά στρατεύματα να εγκαταλείψουν την Σρι Λάνκα. Ο Πρεμαντάσα ήταν τώρα ελεύθερος να αντιμετωπίσει τους ταραξίες όπως έκρινε. Αλλά οι Τίγρεις είχαν εξελιχθεί σε αξιοσημείωτο βαθμό από τις ημέρες που ήταν μια χαλαρή συμμορία από αλήτες που έτρεχαν στους δρόμους της Τζάφνα φορώντας σανδάλια. Είχαν ακονίσει τα δόντια τους σε μάχες με τον στρατό της Σρι Λάνκα στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1980, είχαν εκπαιδευτεί και οπλιστεί από τους Ινδούς και στην συνέχεια είχαν στρέψει τα ίδια όπλα εναντίον των προστατών τους."
που κατέληξε η ιστορία για την ινδία;
"On a hot morning in May 1991, in the town of Sriperumbudur in Tamil Nadu, a young Tamil woman joined a crowd thronging around former Indian prime minister Rajiv Gandhi, who was on the southern leg of his campaign to be re-elected. She bent before him and touched his feet as a sign of respect. With equal grace, the young statesman, wearing a presentation garland of yellow marigolds around his neck, paused to acknowledge the gesture of the small woman at his feet. Still kneeling, she detonated a belt filled with explosives that was concealed beneath her plain white sari. The blast of steel ball bearings, killed Gandhi and sixteen others and blew the head off the young assassin, known by her nom de guerre of 'Dhanu.' Emboldened by the growing legend of their military prowess and an unwavering commitment to their aims, the Tamil Tigers had reached beyond their tiny enclave to punish one of the leaders of the world's largest democracy." (p. 63)
"Ένα ζεστό πρωινό του Μαϊου του 1991, στην πόλη Sriperumbudur της Ταμίλ Ναντού, μια νεαρή Ταμίλ ενώθηκε με το πλήθος που συνέρρεε γύρω από τον πρώην Ινδό πρωθυπουργό Ρατζίβ Γκάντι, ο οποίος βρισκόταν στο νότιο τμήμα της περιοδείας τους για να επανεκλεγεί. Γονάτισε μπροστά του και ακούμπησε τα πόδια του ως ένδειξη σεβασμού. Με αντίστοιχη χάρη, ο νεαρός πολιτικός, που φορούσε ένα στεφάνι από κίτρινες κατιφέδες γύρω από τον λαιμό του, σταμάτησε για να χαιρετίσει την χειρονονομίας της μικρόσωμης κοπέλας που βρισκόταν στα πόδια του. Ακόμα γονατισμένη, αυτή πυροδότησε μια ζώνη γεμάτη εκρηκτική που ήταν κρυμμένη κάτω από το απλό λευκό της σάρι. Η έκρηξη των ατσάλινων κομματιών σκότωσε τον Γκάντι και άλλους δεκαέξι και αποκεφάλισε την νεαρή δολοφόνο, γνωστή με το ψευδώνυμο 'Dhanu.' Εμψυχωμένοι από τον ολοένα και μεγαλύτερο μύθο της στρατιωτικής τους ικανότητας και από την ακλόνητη πίστη στους στόχους τους, οι Τίγρεις Ταμίλ είχαν βγει από τον μικροσκοπικό τους θύλακα για να τιμωρήσουν έναν από τους ηγέτες της μεγαλύτερης δημοκρατίας του κόσμου."
συμπερασματικά, η κλασική τακτική του φυλετικού διαχωρισμού εκ μέρους των αποικιοκρατικών δυνάμεων και ταξινόμηση των διάφορων εθνοτικών ομάδων σε διαφορετικές ταξικές και κοινωνικές θέσεις δημιουργεί τέρατα. αυτά έγιναν στην σρι λάνκα από τους βρετανούς, έτσι χρησιμοποιήθηκαν οι εβραίοι από διάφορες αυτοκρατορίες και έγινε ο αντισημιτισμός ένα κτήνος που υπήρξε μέρος όσων πυροδότησαν τον β' ππ, αυτά έκαναν οι βέλγοι στην ρουάντα και στο μπουρούντι, προωθώντας την μειονότητα των Τούτσι σε όλες τις θέσεις εξουσίας και αφαιρώντας κάθε δικαίωμα από την πλειονότητα των Χούτου, οδηγώντας στην γενοκτονία της δεκαετίας του 1990. και όταν χώνονται και οι κάθε είδους περιφερειακές δυνάμεις για να αποκτήσουν περαιτέρω επιρροή, τότε όλα γίνονται ακόμα πιο κώλος.
χωρίς να έχω σκοπό να αναφερθώ παραπάνω στο ιστορικό του εμφυλίου της σρι λάνκα, τα απόνερα του οποίου κάποιες φορές αναφέρω στην ένοπλη ανασκόπηση της εβδομάδας, κλείνω με το τελευταίο μέρος του επιλόγου του βιβλίου της ινδής δημοσιογράφου Rohini Mohan The Seasons of Trouble: Life Amid the Ruins of Sri Lanka's Civil War (Verso, 2014):
"After four peace talks failed and both sides grossly violated the ceasefire, the Sri Lankan armed forces launched a military offensive in Tiger-held regions in 2006. By 2008, the government had forced every international and independent body, including the United Nations, to evacuate the war zone, leaving about three million Tamil civilians caught between warring Tigers and the Sri Lankan military. The UN estimates that between 40,000 to 70,000 civilians were killed by the army, and some by the LTTE too. Over 2.5 million people were displaced. By 19 May 2009, the LTTE chief Prabakaran had been killed and the LTTE eliminated.
When the war ended, some hoped that Sri Lankan society would rebuild and grow. Instead, the next five years saw the country’s prospects diminished by a government that sought to consolidate its power and limit the rights of its citizens." (p. 379)
Μετά από την αποτυχία τεσσάρων γύρων ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων και την κατάφωρη παραβίαση της εκεχειρίας και από τις δύο πλευρές, οι ένοπλες δυνάμεις της Σρι Λάνκα εξαπέλυσαν στρατιωτική επίθεση εναντίον των ελεγχόμενων από τους Τίγρεις περιοχές το 2006. Το 2008, η κυβέρνηση εξανάγκασε κάθε διεθνή και ανεξάρτητο οργανισμό, συμπεριλαμβανομένου του ΟΗΕ, να εγκαταλείψει την εμπόλεμη ζώνη, αφήνοντας περίπου τρία εκατομμύρια πολίτες Ταμίλ παγιδευμένους μεταξύ των αντιμαχόμενων Τίγρεων και στρατού της Σρι Λάνκα. Ο ΟΗΕ υπολογίζει ότι μεταξύ 40 και 70 χιλιάδες πολίτες σκοτώθηκαν από τον στρατό, και ένας αριθμός και από τους Τίγρεις. Πάνω από 2.5 εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίστηκαν. Στις 19 Μαϊου 2009, ο αρχηγός των LTTE Πραμπακαράν σκοτώθηκε και οι LTTE εξολοθρεύτηκαν."
και φυσικά ποιοι ήταν στην κυβέρνηση όταν τελείωσε ο πόλεμος και σφαγιάστηκαν οι άμαχοι Ταμίλ; μα ποιοι άλλοι από τους σοσιαλφασίστες του SLFP υπό τον πρόεδρο του κράτους mahinda rajapaksa και τον αδερφό του, υπουργό άμυνας, και βασικό υπεύθυνο της σφαγής gotabaya rajapaksa.
Υποσημειώσεις:
[1] Πολονναρούβα: πόλη στα βορειοκεντρικά της σρι λάνκα, σημαντική πόλη-φρούριο στην αρχαιότητα και από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά σημεία της χώρας
[2] Μαχαβάνσα: σύμφωνα με το επικό ποίημα-χρονικό Μαχαβάνσα, ο Σιναλέζος βασιλίας Dutugamunu (βασίλεψε μεταξύ 161 και 137 π.κ.χ) ένωσε πολιτικά όλο το νησί αφού σκότωσε τον επί 45 χρόνια βασιλιά της δυναστείας Τσόλα των Ταμίλ Ellalan/Elara (βασίλεψε μεταξύ 205 και 161 π.κ.χ, τον οποίο ωστόσο σέβονταν οι Σιναλέζοι
[3] Κολόμπο: πρωτεύουσα της σρι λάνκα, βρίσκεται στα νοτιοδυτικά
[4] Τζάφνα: η πρωτεύουσα των Ταμίλ στα βόρεια. Ήταν σημαντικό λιμάνι από την εποχή της αρχαιότητας και μέχρι τον εμφύλιο ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη.
[5] το JVP είναι μάλλον από τις πιο τρελαμένες περιπτώσεις αριστερών ένοπλων οργανώσεων, ξεκινώντας ως διεθνιστικό μαοϊκό κόμμα που υπστήριζε την αυτοδιάθεση των Ταμίλ κατά την πρώτη του εξέγερση το 1971 και στη συνέχεια οικειοποιήθηκε τον ακροδεξιό εθνικισμό των βουδιστών, έχοντας μάλιστα και μέλη βουδιστές μοναχούς. μετά την δεύτερη στρατιωτική του συντριβή το 1989 συμμετείχε σε διάφορα καθεστωτικά κυβερνητικά σχήματα. στο dailymotion υπάρχει και η ταινία-βιογραφία του JVP και του ηγέτη του Rohana Wijeweera Ginnen Upan Seethala (The Frozen Fire).
[6] Οι LTTE όταν πρωτοδημιουργήθηκαν το 1975 έλαβαν την πρώτη τους στρατιωτική εκπαίδευση και τον πρώτο, πρωτόγονο, οπλισμό τους σε στρατόπεδα στον Λίβανο από κοινού με την PLO.
και για τέλος, ένα τραγούδι της MIA, Ταμίλ-αγγλίδας τραγουδίστριας, πρόσφυγα του εμφυλίου από την Τζάφνα και κόρης στέλεχους της ένοπλης οργάνωσης EROS.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου