Και τώρα, φίλες φίλοι και αγαπητά παιδιά ας περάσουμε στην ένοπλη
ανασκόπηση της εβδομάδας για να δούμε πώς τα πήγαν οι σύντροφοι και οι
συντρόφισσες ένοπλων κομμουνιστικών και ισλαμικών κινημάτων στα πλαίσια
της μετωπικής μας τακτικής.
αφουγκραζόμενο την ανάγκη των συντροφισσων και των συντρόφων για
λίγη κωμική ανακούφιση από το καμίνι της ταξικής πάλης (λέγε με
κλικ-πέητ και ανάγκη για views), το π.γ. της κ.ε. του πλοκ με κοοπτάτσια
αποφασίζει την επιβολή νέας μόνιμης στήλης που θα δημοσιεύεται κάθε
τρίτη με τίτλο "ο ναζιστικός ζελές της τρίτης" όπου θα αναρτάται κάποια
δήλωση του μεγαλύτερου κωμικού που έγινε ποτέ πρόεδρος χώρας, του
βολοτίμιρ του ζελέ του αστείου.
το Σάββατο 24 Φεβρουαρίου συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από την έναρξη της ιμπεριαλιστικής εισβολής της ρωσίας, ενώ πριν ακριβώς πριν 10 χρόνια η ρωσία προσάρτησε την Κριμαία. σε αυτά τα 10 χρόνια έχουν σκοτωθεί πάνω από 15 χιλιάδες ουκρανοί άμαχοι, η χώρα έχει καταστραφεί, 6 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν διαφύγει από την χώρα σαν πρόσφυγες και άλλα 8 εκατομμύρια έχουν εξαναγκαστεί σε εσωτερικό εκτοπισμό. οι λόγοι είναι τόσο σαφείς όσο και μπλεγμένοι: η ουκρανία προφανώς έχει την άτυχη θέση να βρίσκεται σε μια κεντρική θέση στην ευρώπη και να είναι δίπλα στην ρωσία, η οποία - ας το πούμε ανοιχτά - κυβερνάται από το φασιστικό προσωποπαγές καθεστώς του σολζενιτσικού γιωτά πρώην καγκεμπίτη, που έχει και την στήριξη του σοσιαλφασιστικού ντεμέκ κομμουνιστικού κόμματος της ρωσικής ομοσπονδίας του σοσιαλφασίστα ζουκάνοφ. η ουκρανία δυστυχώς έχει την ατυχία να είναι σημαντική χώρα εδαφικά, παραγωγικά, εμπορικά κλπ - είναι και τεράστια σε έκταση. δυστυχώς - και σίγουρα και με ιστορική ευθύνη της Σοβιετικής Ένωσης - λυμαίνεται από δηλωμένους ναζί καθώς και από ντροπαλούς ναζί που κρύβονται πίσω από έναν φιλελεύθερο φιλοδυτικό μανδύα. επίσης έχει την ατυχία να συνορεύει με την ευρωπαϊκή ένωση, που νόμιζε τον χειμώνα του 2013-2014 ότι θα παίξει έναν αυτόνομο ιμπεριαλιστικό ρόλο απέναντι στην ρωσία στηρίζοντας το ναζιστικό μαϊντάνι. δυστυχώς για όλους, η αμερική είναι, ακόμα και στην κατάσταση αποδρομής που βρίσκεται εδώ και χρόνια, πολύ πιο έξυπνη και "μπαλάτη" από τους γιωτάδες του Βερολίνου, του Παρισίου και των Βρυξελλών και πήρε την ουκρανία υπό μάλης. έτσι λοιπόν, η ουκρανία αυτή την στιγμή υποφέρει και καταστρέφεται από έναν ενδοιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό που από την μία έχει το ακροδεξιό στρατοκρατικό καθεστώς της ρωσίας που απαιτεί διπλωματική αναγνώριση των τετελεσμένων (αναγνώριση της Κριμαίας και του Ντονμπάς ως ρωσικά εδάφη) και επιβολή καθεστώτος ουδετερότητας στην ουκρανία και από την άλλη μια αμερική που τελικά μάλλον ούτε καν είχε σκοπό να βάλει την ουκρανία στο νάτο και τελικά μάλλον είχε σκοπό να δημιουργήσει μια Μέση Ανατολή στην καρδιά της ευρώπης, στα πλαίσια της "θα τα κάνω όλα μπουρδέλο ακόμα και να μην κερδίσω τίποτα" κατάστασης που υπάρχει σε συρία, ιράκ, σομαλία και βάλε. με λίγα λόγια, η αμερική μάλλον να γαμήσει την ευρωπαϊκή ένωση ήθελε, παρά να σώσει την ουκρανία από τις δαγκάνες του σολζενιτσικού γιωτά πρώην καγκεμπίτη. ο ζελές, και οι προκάτοχοι του, γνωστοί για τα ναζιστικά και αντιρώσικα λεπτεπίλεπτα αισθήματα τους, αφού έσφαξαν όσοι ρωσόφωνους μπορούσαν στο Ντονμπάς, πίστεψαν ότι θα καβαλήσουν τα τανκς τους στο ηλιοβασίλεμα που είχε στο μπλε φόντο του ένα αστεράκι μέσα σε μια πυξίδα και ένα φεγγαράκι αποτελούμενο από 12 αστέρια.
και ενώ βλέπουμε την αμερική να έχει μπλοκάρει και να μην στέλνει πλέον λεφτά και όπλα στον ζελέ, μπλεγμένη μεταξύ πιέσεων από τους ρεπουπλικάνους και της γενοκτονικής δίψας της σιωνιστικής οντότητας, και την ευρωπαϊκή ένωση να αγκομαχάει για να πείσει τον όρπαν να πει το οκ για τα 50 δις, να σου και ο μακαρόν να θέλει να ηγηθεί της αντιρώσικης εκστρατείας. αντιγράφω από το Al-Jazeera:
"French President Emmanuel Macron has said that sending Western ground troops to Ukraine could not be “ruled out” as European allies announced new measures to deliver munitions and boost Kyiv in its fight against Russia.
The comments on Monday came after some 20 European leaders gathered in Paris to send Russian President Vladimir Putin a message of European resolve on Ukraine and counter the Kremlin’s narrative that Moscow was bound to win a war now in its third year.
“We are convinced that the defeat of Russia is indispensable to security and stability in Europe,” Macron told reporters after the meeting.
“There’s no consensus today to send in an official, endorsed manner troops on the ground. But in terms of dynamics, nothing can be ruled out,” he said.
“We will do everything that we must so that Russia does not win.”
Macron declined to provide details about which nations were considering sending troops, saying he prefers to maintain some “strategic ambiguity”."
"Ο Γάλλος Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν δήλωσε ότι η αποστολή Δυτικού στρατού ξηράς στην Ουκρανία δεν μπορεί να 'αποκλειστεί' τη στιγμή που οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι ανακοίνωσαν νέα μέτρα παράδοσης πυρομαχικών και ενίσχυσης του Κιέβου στον αγώνα του εναντίον της Ρωσίας.
Τα σχόλια της Δευτέρας προέκυψαν μετά από συνάντηση 20 Ευρωπαίων ηγετών για να στείλουν στον Ρώσο Πρόεδρο Βλάντιμιρ Πούτιν το μήνυμα της Ευρωπαϊκής αποφασιστικότητας και να αντικρούσουν το αφήγημα του Κρεμλίνου ότι η Μόσχα είναι έτοιμη να κερδίσει έναν πόλεμο που βρίσκεται πια στον τρίτο χρόνο του.
'Είμαστε πεπεισμέςνοι ότι η ήττα της Ρωσίας είναι αναγκαία για την ασφάλεια και την σταθερότητα στην Ευρώπη,' είπε ο Μακρόν σε δημοσιογράφους μετά την συνάντηση.
'Δεν υπάρχει σήμερα ομοφωνία σχετικά με την αποστολή στρατευμάτων στο πεδίο με έναν επίσημο και στηριζόμενο τρόπο. Αλλά με όρους δυναμικής, τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί,' είπε.
'Θα κάνουμε τα πάντα που πρέπει για να μην νικήσει η Ρωσία.'
Ο Μακρόν αρνήθηκε να δώσει πληροφορίες σχετικά με το ποια κράτη εξετάζουν την αποστολή στρατευμάτων, λέγοντας ότι προτιμά να διατηρήσει έναν βαθμό 'στρατηγικής ασάφειας.΄"
στο ίδιο άρθρο αναφέρεται στο άκυρο που έριξε ο λευκός οίκος στις δηλώσεις μακαρόν, ενώ σύμφωνα με περιληπτικό άρθρο του bbc, γερμανία, ιταλία, ηνωμένο βασίλειο, τσεχία, ισπανία, πολωνία ΚΑΙ ο στόλτεπερκ είπαν στον μακαρόν "άραξε την πέτσα σου."
τώρα, είτε ο μακαρόν είναι απλά ηλίθιος (αυτό είναι σίγουρο, μπατ στιλ), είτε έχει συγχωρέσει τους αμερικάνους για την κηδεία που του κάνανε με την αυστραλία και την συμπεφωνημένη αγορά γαλλικών υποβρυχίων, είτε βλέπει τους αμερικάνους να κουνάνε μαντήλι στον ζελέ και λέει να χωθεί λίγο μπας και πουλήσει και αυτός κανένα ραφαλάκι.
ο ζελές δεν έχω δει τι έχει απαντήσει για όλα αυτά. ο πεσκόφ του κρεμλίνου είπε στον μακαρόν ότι αν κάνει μπούκα το νάτο θα το μετανιώσει. το παρόν πλοκ πάντως, παρόλο που χέστηκε για τον ζελέ, το τάγμα του αζόρ και τους υπόλοιπους νοσταλγούς του στεπάν παντέρα και του πογκρόμ του Λβιβ, οφείλει να προειδοποιήσει τον ζελέ - καθότι και ολίγον τι χαζούλης, εκτός από ναζούλης και κωμικούλης - που κατέληξε η τελευταία φορά που η γαλλία είπε να στείλει στρατιωτικές δυνάμεις:
το 2014 ο μακαρόν ήταν γραμματέας του ολαντρέου και κατόπιν υπουργός οικονομικών μέχρι το 2016 όταν και κατέβηκε ως υποψήφιος πρόεδρος. το 2014 η γαλλία έστειλε στο Σαχέλ, και συγκεκριμένα στο μάλι, την μαυριτανία, την μπουρκίνα φάσο, τον νίγηρα και το τσαντ, στρατιωτικές δυνάμεις για την αντιμετώπιση κατά σχεδόν αποκλειστικό σκοπό των Τουαρέγων ανταρτών στο βορειοανατολικο Μάλι και επίσης για να πολεμήσουν ντεμέκ την Αλ-Κάιντα στο Ισλαμικό Μαγκρέμπ και το ISIS. αφού λοιπόν κατάφεραν να νικήσουν τους Τουαρέγους και να τους αποτρέψουν από την ίδρυση ανεξάρτητου κράτος με το όνομα Αζαουάντ, ντεμέκ αντιμετώπιζαν τους τζιχαντιστές (είναι κι αυτοί μια κάποια λύσις). λοιπόν, η στρατιωτική παρουσία των γάλλων στο Σαχέλ έχει καταφέρει τόσο καλά να αντιμετωπίσει τους τζιχαντιστές, που στο μάλι, στην μπουρκίνα φάσο και στον νίγηρα από το 2021 μέχρι το 2023 έγιναν στρατιωτικά πραξικοπήματα ανατροπής των φιλογαλλικών κυβερνήσεων με την κατηγορία ότι έχουν αποτύχει στην αντιμετώπιση της ΑΚΙΜ και του ISIS. κοινός παρονομαστής των τριών αυτή τη στιγμή στρατιωτικών δικτατοριών στις χώρες του Σαχέλ; η χρηματοδότηση και ο εξοπλισμός τους από την ρωσία και η παρουσία της βάκνερ τόσο σαν σεκιούριτι των χουντικών όσο και σαν εκπαιδευτές και μαχητές εναντίον των Τουαρέγων και των τζιχαντιστών. στην περίπτωση του μάλι, άλλωστε, η βάκνερ ήταν που κατάφερε να καταλάβει την Κιντάλ, πρωτεύουσα των Τουαρέγων, ενώ η μαλιανή χούντα, υποστηριζόμενη από την ρωσία, εκδίωξε την γαλλική στρατιωτική δύναμη.
το ερώτημα που τίθεται, λοιπόν, για τον ζελέ είναι: το καταλαβαίνεις ότι το να βάλεις τους γάλλους στο σπίτι σου είναι ο συντομότερος δρόμος για να σε νικήσουν οι ρώσοι και να σε στείλουν στο εκτελεστικό απόσπασμα; ή με άλλα λόγια, αν ο ζελές δεχτεί την στρατιωτική παρέμβαση που προσέφερε ο μακαρόν, τότε θα είναι ο απόλυτος ορισμός της φράσης "καλά θα πάει κι αυτό."
βρε τον κακομοίρη τον ζελέ, είχε δεν είχε, Σαχέλ κινδυνεύει να τον καταντήσει τον σιτοβολώνα της ευρώπης.
ποι@ πιστεύει ότι μια απεργία θα αλλάξει κάτι ή σταματήσει την ψήφιση κάποιου νομοσχεδίου; κανένας πια. ακόμα και όσ@ τα γράφαμε τόσα χρόνια στις προκηρύξεις δεν το πιστεύαμε. ηττοπάθεια. όχι ακριβώς. συνείδηση της αδυναμίας μας να προστατευτούμε από το κράτος και την καπιταλιστική αναδιάρθρωση με τα υπάρχοντα, τετριμμένα και τελειωμένα μέσα που χρησιμοποιεί το κίνημα, ή το "κίνημα" αν προτιμάτε. ο αγώνας όμως δεν έχει πάντα τον χαρακτήρα της άμεσης κατάκτησης ή της άμεσης νίκης. αυτά ας τα αφήσουμε στους αριστερούληδες που θέλουν να αποκομίσουν προπαγανδιστικά κομματικά οφέλη. η απεργία είναι - έστω και - μια μέρα άρνησης της εργασίας. - έστω και - μια μέρα άρνησης του καταναλωτισμού. είναι - έστω και - μια μέρα να δεις και να αγκαλιάσεις τις συντρόφισσες και τους συντρόφους σου. να ξεποδιαραστείτε και να ξεμεσιαστείτε μαζί. ναι, να φάτε στην μάπα τσιγαρίλα, ιδρωτίλα και χημικά. είναι - έστω και - μέρα έξω από την κανονικότητα της δουλειάς, του ξυπνήματος στις 6.30, του μποτιλιαρίσματος στα διυλιστήρια, του να βλέπεις την μάπα του αφεντικού ή του διευθυντή σου. και ακόμα και ένας παραπάνω συνάδελφος να κάνει απεργία από την προηγούμενη φορά είναι - έστω και - ένα μικρό σκατουλάκι πάνω στο οποίο μπορείς να κουβεντιάσεις για την επόμενη φορά.
ναι το ξέρουμε ότι αυτή είναι άλλη μια απεργία-τουφεκιά. το ξέρουμε ότι την έτρεξε το ΠΑΜΕ μέσω ΕΚΑ και ΑΔΕΔΥ για να φανεί ότι κάνει απεργίες χωρίς τις πλάτες της ΓΣΕΕ. ναι το ξέρουμε ότι είναι μια ακόμα απεργία σε παραμονές εκλογών και θα χρησιμοποιηθεί για να δείξει "ποιους πρέπει να ψηφίσουμε" και "ποιοι είναι με τον λαό." ναι το ξέρουμε ότι είναι μια ακόμα απεργία και γεια σας τα λέμε από σεπτέμβρη μετά τις εκλογές. μια ακόμα απεργία που γίνεται σε τέτοια μέρα και με τέτοιο τρόπο ώστε να μην συναντηθούν οι αγώνες των εργατών, των φοιτητών, άντε ακόμα και των αγροτών.
όμως θα είμαστε εκεί. κόντρα σε αυτούς που προκηρύσσουν απεργίες-κηδείες. για να τους δείξουμε ότι εμείς μπορούμε και χωρίς αυτούς. γιατί εμείς τέτοιο καιρό πέρυσι, μετά το έγκλημα των Τεμπών, ήμασταν που σηκώσαμε και πάλι το βάρος της κρατικής καταστολής, όταν οι αριστερούληδες άφησαν χιλιόμετρα πίσω τους με διαταγή των μπάτσων τα εργατικά σωματεία και εργατικές συλλογικότητες βάσης να φάνε την επίθεση των μπάτσων.
θα είμαστε εκεί. την Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου, στις 11 Αιόλου και Σταδίου. για την ταξική αξιοπρέπεια και την εργατική αυτονομία.
Απεργούμε* (* δεν αναπληρώνουμε) – διαδηλώνουμε – δεν καταναλώνουμε!
Ο φόβος μάς χωρίζει, η απεργία μας ενώνει!
Το κράτος εν καιρώ πολέμου μάς θέλει μικρούς ή μεγάλους ήρωες. Εν καιρώ ειρήνης μάς προτιμά μικρούς ή μεγάλους καρπαζοεισπράκτορες. Ιάκωβος Καμπανέλης, Βίβα Ασπασία
Κανάγιες! Το ψωμί της εξορίας με τρέφει. Κώστας Καρυωτάκης, Κάθαρσις
Από το 2008, 16 χρόνια οικονομικής κρίσης του συστήματος, 16 χρόνια βίαιης καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης. Η απόφαση των ιμπεριαλιστικών κέντρων εξουσίας να επενδύσουν στον πόλεμο, στην πολεμική βιομηχανία, στους πολεμικούς εξοπλισμούς για να υπερβoύν την κρίση τους και να μοιράσουν ξανά τον κόσμο, φέρνει μαζικές δολοφονίες στην Παλαιστίνη αλλά και σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Η αποστολή φρεγάτας του ελληνικού κράτους στην Ερυθρά Θάλασσα υπηρετεί τους σχεδιασμούς αυτούς. Το καθεστώς έκτακτης ανάγκης και η βαρβαρότητα είναι η κρεατομηχανή για να συνεχιστεί η μεγιστοποίηση του κέρδους, αφήνοντας πίσω εκατομμύρια νεκρούς σε όλον τον πλανήτη και καταστρέφοντας ολοκληρωτικά τη φύση.
Τα τελευταία 5 χρόνια η ακροδεξιά κυβέρνηση της νέας δημοκρατίας μεθοδεύει την επιστροφή στο ποινικό κατασταλτικό πλαίσιο του μετεμφυλιακού κράτους, εξασφαλίζοντας συναίνεση με μια επιδοματική πολιτική «φιλανθρωπίας», σε συνθήκες κυριαρχίας της μαύρης αγοράς στην τροφή και την ενέργεια.
Η λεηλασία των εργασιακών δικαιωμάτων, η εγκληματοποίηση των εργατικών αγώνων και η φυλάκιση ακόμη και για πλημμέλημα με τον νέο ποινικό κώδικα, η επιδοτούμενη προπαγάνδα των μέσων μαζικής εξαπάτησης, διαμορφώνουν μια δυστοπία σιγής νεκροταφείου: φόβος και τρόμος, αποδοχή της ήττας των εξεγερτικών ταξικών και κοινωνικών αγώνων από το 2008 ως το 2012.
Επιβάλλεται έτσι η φτώχεια, η οικονομική εξαθλίωση που μαζί με την κυριαρχία της μαζικής κουλτούρας φέρνουν την ηθική εξαθλίωση, την επικράτηση μιας παρασιτικής εις βάρος του άλλου, λούμπεν νοοτροπίας.
Στους χώρους εργασίας, ο φόβος για την απόλυση, την ανεργία, αλλά και το μεροκάματο που δεν φτάνει ούτε για την επιβίωση εξωθούν στη σιωπή. Η ακροδεξιά κυβέρνηση της νδ επιβάλλει το δόγμα «νόμος και τάξη» για την ασυδοσία ντόπιων και ξένων αφεντικών με δολοφονικές επιθέσεις του κατασταλτικού μηχανισμού εις βάρος όσων βγαίνουν στους δρόμους, προχωρούν σε καταλήψεις, απεργούν, αντιστέκονται συλλογικά. Τα αφεντικά και το κράτος με το «διαίρει και βασίλευε» μεθοδεύουν συντεχνιακούς διαχωρισμούς στην εργατική τάξη, προωθούν ρατσιστικές, εθνικιστικές, σεξιστικές ιδεολογίες.
Συνεχίζονται: • οι εμπρησμοί των δασών για τα καταστροφικά «αιολικά πάρκα» και η λεηλασία των δημόσιων χώρων, με την καταστροφή εκατοντάδων δέντρων και πλατειών, για να επιβληθεί το ξερίζωμα των κατοίκων και των συλλογικών αντιστάσεων από τις γειτονιές, να γίνει αλλαγή της χρήσης γης, για να παραδοθούν όλα στην πλήρη εμπορευματοποίηση. • οι μαζικές δολοφονίες μεταναστών, ο βίαιος –με κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση– εγκλεισμός στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, συγκαλύπτεται η δολοφονία των 600 στην Πύλο, ενώ δολοφονούνται νέοι ρομά από τις συμμορίες του ποινικού κατασταλτικού μηχανισμού. Οι φυλακές γίνονται κολαστήρια… • η συγκάλυψη της δολοφονίας των 58 στα Τέμπη με την αρχηγό του εισαγγελικού κατασταλτικού μηχανισμού να… συμβουλεύει τους συγγενείς των νεκρών να πηγαίνουν στην εκκλησία και να κοιτάνε μπροστά, παρέχοντας ασυλία στην Hellenic Train, θυγατρική της κρατικής Ferrovie Dello Stato Italiane, αλλά και στις κυβερνήσεις που την επιδοτούν με 50 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο και την απαλλάσσουν από οποιαδήποτε ευθύνη (κυβέρνηση νδ) είτε υπογράφουν την πώληση για 45 εκατομμύρια ευρώ (κυβέρνηση σύριζα). • η ιδιωτικοποίηση της υγείας με χειρουργεία επί πληρωμή για τους έχοντες τη… δυνατότητα, για τους υπόλοιπους η αναμονή στη λίστα. Επανέρχεται το δουλεμπόριο των καθαριστριών από εργολαβικές εταιρείες, κι ας έχει το διπλάσιο κόστος για τα νοσοκομεία. Συντελείται η πλήρης διάλυση του ΕΣΥ, παρά τους χιλιάδες νεκρούς από την πανδημία, άλλες νόσους και τα εμβόλια που επέφεραν τον θάνατο ή την αναπηρία.
Η μεθόδευση για την καπιταλιστική αναδιάρθρωση στην εκπαίδευση με το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων φανερώνει ότι η «νομιμότητα» συγκροτείται για πολλοστή φορά –όπως και με τα «μνημόνια»– με την παραβίαση του «καταστατικού χάρτη», του «Συντάγματος». Έτσι επιβάλλεται αφενός η κερδοφορία των funds και των αφεντικών των ιδιωτικών σχολείων που ανοίγουν business με το «διεθνές απολυτήριο» («International Baccalaureate»), καθώς για τους αποφοίτους αυτών των σχολείων δεν θα υπάρχει καν ελάχιστη βάση εισαγωγής για την εγγραφή στα ιδιωτικά ιδρύματα, αφετέρου η ακροδεξιά κυβέρνηση της νδ επιχειρεί να ικανοποιήσει την πελατειακή της βάση: τη μεσαία τάξη που θα αγοράζει πτυχίο και επαγγελματική πιστοποίηση για την αναπαραγωγή της –χωρίς να χρειάζεται να στείλει τα τέκνα της στην Κύπρο. Αλλά και για να επιβάλει δίδακτρα και στα προπτυχιακά μαθήματα –όπως τώρα προβλέπει το νομοσχέδιο για τους ξένους φοιτητές–, αλλά και το κλείσιμο των περιφερειακών πανεπιστημίων.
Η εμπορευματοποίηση των ΑΕΙ συνίσταται στις μπίζνες με τις ήδη υπάρχουσες ανά πανεπιστήμιο «Μονάδες Μεταφοράς Τεχνολογίας και Καινοτομίας» και τις «Εταιρείες Αξιοποίησης και Διαχείρισης Περιουσίας», για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ξένων και ντόπιων αφεντικών. Ο ρόλος τους είναι η εμπορική εκμετάλλευση της «άυλης περιουσίας του πανεπιστημίου», ενώ τα ΑΕΙ θα μπορούν να ιδρύουν ή να συμμετέχουν σε εταιρείες τεχνοβλαστών [spin off] ή άλλες εταιρείες και να γίνονται μέτοχοι εταιρειών και επιπλέον να κάνουν μπίζνες με τα ιδιωτικά «πανεπιστήμια»…
Το νομοσχέδιο Πιερρακάκη προβλέπει την ίδρυση ιδιωτικών «πανεπιστημίων» ως Νομικών Προσώπων Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (ΝΠΠΕ), τα οποία ορίζονται ως «νομικά πρόσωπα ειδικού σκοπού μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα», και ο πραγματικός σκοπός τους είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους διά των μέσων που χρησιμοποιούν οι ΜΚΟ: ξέπλυμα, κρατικές επιχορηγήσεις, διαπλοκή συμφερόντων.
Το εκπαιδευτικό προσωπικό των ΝΠΠΕ χωρίζεται σε ΔΕΠ (Διδακτικό Ερευνητικό Προσωπικό) και ΕΔΙΠ (Ειδικό Διδακτικό Προσωπικό). Υποτίθεται ότι το 80% των μελών ΔΕΠ θα πρέπει να έχει διδακτορικό, όμως, όπως και σε κάθε εργασιακή γαλέρα, το ποιοι θα δηλώνονται ως διδάσκοντες και ποιοι θα διδάσκουν όντως, με απολύτως δεδομένη την απουσία ελέγχου (όπως συμβαίνει ήδη σε ολόκληρη την ιδιωτική εκπαίδευση), θα καθορίζεται από τις ορέξεις του αφεντικού. Οι συνθήκες εργασίας στα ιεκ και στα κολλέγια δείχνουν τον δρόμο και για τις εργασιακές συνθήκες γαλέρας εντός αυτών των ευαγών… ιδρυμάτων.
Η επαναφορά ομότιμων και αφυπηρετησάντων καθηγητών δίνει κρίσιμο ρόλο και άφθονο χρήμα σε όλους όσοι στελέχωσαν τον κρατικό μηχανισμό που τις τελευταίες δεκαετίες συντέλεσε, ώστε το πανεπιστήμιο να: • υλοποιεί με απλήρωτους ή με άθλιες συμβάσεις εργασίας μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς φοιτητές έρευνες και προγράμματα της ευρωπαϊκής ένωσης, των πολυεθνικών και των ντόπιων αφεντικών, της πολεμικής βιομηχανίας • στελεχώνει τον κυπατζίδικο κρατικό μηχανισμό προπαγάνδας από τα media, αλλά και εκπαιδεύει μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς για τη στελέχωση του κράτους και των εταιρειών με άτομα πρόθυμα να υλοποιήσουν τα «επιχειρηματικά συμφέροντα» και την αναπαραγωγή της κυρίαρχης ιδεολογίας • συγκροτεί έναν κρατικό μηχανισμό διευθυντών και προϊσταμένων που υλοποιούν την κυβερνητική πολιτική για την «αξιολόγηση», τον έλεγχο, την πειθάρχηση των εργαζομένων, αλλά και την ιδεολογική υποταγή στη «νομιμότητα»…
Παράλληλα, ορόσημο για την επιβολή ιδιωτικών όρων λειτουργίας στα ΑΕΙ, αποτελεί η μεθόδευση για την απόλυση –μετά από 19 χρόνια αλλεπάλληλων συμβάσεων ορισμένου χρόνου– του Δημήτρη Αντωνίου, διοικητικού υπαλλήλου στο ΕΚΠΑ. Ο συνάδελφος απολύεται εκδικητικά, επειδή συμμετείχε στην υλοποίηση της απόφασης του Σωματείου των διοικητικών υπαλλήλων του ΕΚΠΑ, από κοινού με φοιτητικούς συλλόγους, για τον συμβολικό αποκλεισμό του κτιρίου στο οποίο στεγάζεται το ΚΛΕΙΔΙ (Κέντρο Λειτουργίας και Διαχείρισης Δικτύου) του ΕΚΠΑ. Η Πρωτοβουλία εργαζομένων και ανέργων στην ιδιωτική εκπαίδευση, που συμμετείχε στην κινητοποίηση στις 12/2/2024, με όλες της τις δυνάμεις θα συμβάλει για να μην περάσει η απόλυση του συναδέλφου.
Στον χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης επιβάλλεται ταξικός φραγμός με την ελάχιστη βάση εισαγωγής αλλά και την τράπεζα θεμάτων (τα οποία κινούνται στο φάσμα της περίτεχνα φαινομενικά ακατάληπτης εκφώνησης και της απαντητικής φαιδρότητας), ενώ παραδίδεται η… συγγραφή των βιβλίων της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στις αλυσίδες φροντιστηρίων, αλλά και σε ιδιωτικά σχολεία, φροντιστήρια και… «κέντρα μελέτης».
Στον χώρο της κρατικής εκπαίδευσης η ακροδεξιά κυβέρνηση της νδ επαναφέρει τον επιθεωρητή και τον διευθυντή που επιχειρούν να επιβάλουν –καλοπληρωμένοι με επιπλέον επίδομα 300 ευρώ καθαρά– την «αξιολόγηση», δηλαδή την πειθάρχηση και την υποταγή στην πλήρη και οριστική αποδοχή του ρόλου του «εκπαιδευτικού λειτουργού»: γρανάζι ενός μηχανισμού ταξικών φραγμών και αναπαραγωγής της κυρίαρχης ιδεολογίας.
Στον χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης επιβάλλονται συνθήκες γαλέρας με εκατοντάδες απολύσεις ή και παραιτήσεις εκπαιδευτικών, καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων, μη καταβολή δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, επιδομάτων και αποζημίωση αδείας, υπασφάλιση με αδήλωτες ώρες εργασίας, ακόμη και μη καταβολή του υποχρεωτικού κατώτατου ωρομισθίου. Ταυτόχρονα, το fund BC Partners μετά τον έλεγχο των Nova–Wind, του 50% των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών Alpha και Star, καθώς και του Petcity, προχώρησε στην εξαγορά με 250.000.000 ευρώ του Μητροπολιτικού κολλεγίου και του ΙΕΚ Ακμή, ενώ το αμερικανικό fund CVC Capital partners των ιδιωτικών νοσοκομείων Υγεία, Metropolitan, Mητέρα, Λητώ και Creta Interclinic, καθώς και του δικτύου «πρωτοβάθμιων υπηρεσιών φροντίδας υγείας» Healthspot και Alpha Lab, μετά την εκποίηση του 10% της ΔΕΗ και της Εθνικής Ασφαλιστικής από την ακροδεξιά κυβέρνηση της νδ αλλά και την εξαγορά της Vivartia (Everest, Goodyʼs, Δέλτα, Μπάρμπα Στάθης, Χρυσή Ζύμη), καθώς και του 26% της skroutz, ανακοινώνει την ίδρυση ιατρικής σχολής με την Lamda του Λάτση στο Ελληνικό –η 25χρονη κόρη του πρωθυπουργού ήταν η υπεύθυνη επενδύσεων του fund μέχρι λίγες μέρες πριν την ανακοίνωση αυτή…
Στον χώρο των ιδιωτικών σχολείων δεν υπάρχει καμία κινητοποίηση για εκατοντάδες απολύσεις, για φρονηματικές διώξεις ακόμη και μετά από 25 χρόνια εργασίας… Στα φροντιστήρια και στα κέντρα ξένων γλωσσών η παραβίαση των εργασιακών δικαιωμάτων γίνεται ο κανόνας, καθώς οι ατομικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου κλείνουν το στόμα των εργαζομένων, ενώ ο φόβος για τις μαύρες λίστες φέρνει την αποδοχή της εξατομίκευσης και τον εγκλωβισμό στην… επιστημοσύνη. Μόνο η θύμηση των αγώνων που μπορεί να φυτρώσουν ξανά αποτελεί ακόμη αντίπαλο δέος…
Εδώ και χρόνια φτιάχνεται μια νέα «νομιμότητα»: απαγορεύεται η δράση από τα κάτω, η κινητοποίηση στον δημόσιο χώρο. Χρόνια τώρα η απάντηση δίνεται και θα δίνεται στον δρόμο του αγώνα. Τα δικαιώματα υπάρχουν στα χαρτιά, ως ευχολόγιο, ως διακήρυξη, ως άλλοθι για ένα «δημοκρατικό πολίτευμα». Το κράτος και το κεφάλαιο έχουν το μονοπώλιο της βίας: όταν οι εργάτες δολοφονούνται στα εργασιακά κάτεργα, το κράτος μεριμνά για να μην ασκηθεί δίωξη στα αφεντικά. Για να συνεχιστεί ακωλύτως η παραγωγική διαδικασία, διαθέτει όλο τον κατασταλτικό μηχανισμό του στην προστασία των αφεντικών. Όταν τα αφεντικά προσβάλλουν, παρενοχλούν, κακοποιούν, βιάζουν, το κράτος είναι εκεί για να μην ασκηθεί δίωξη, για να συνεχιστεί η κανονικότητα της λεηλασίας της ζωής μας.
Την Τετάρτη στις 28 του Φλεβάρη, έναν χρόνο μετά τις δολοφονίες στα Τέμπη, η 24ωρη πανεργατική απεργία αποτελεί για όλες τις εργαζόμενες και τους εργαζομένους, για όλες τις άνεργες και τους ανέργους μια κρίσιμη ημερομηνία για να συναντηθούμε στους δρόμους του αγώνα. Μπορεί να αποτελέσει μια νέα αφετηρία, για να συζητήσουμε τα προβλήματα σε κάθε χώρο δουλειάς, για να γνωρίσουμε τη δύναμη της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης και να απεργήσουμε, για να ανατρέψουμε την αντικοινωνική αντεργατική πολιτική της ακροδεξιάς κυβέρνησης που εγκληματοποιεί τους κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες.
Η απεργία νοηματοδοτείται από τους ίδιους τους εργαζομένους και θα πάρει υπόσταση με την καθολική συμμετοχή, τη μαζική διαδήλωση και τις απεργιακές παρεμβάσεις με πρόταγμα την ταξική αλληλεγγύη. Σε αυτήν τη βαρβαρότητα τίποτε δεν μπορεί να έρθει από πάνω. Ούτε από τις κάλπες των ψευδαισθήσεων ούτε από περσόνες και μηχανισμούς ούτε με φενακισμένες κοινότοπες διακηρύξεις, ξύλινες καταγγελίες και την ιδεολογική αποδοχή της «νομιμότητας»: το φαίνεσθαι, η εικόνα, το θέαμα συγκροτεί το φαντασιακό του «νόμιμου», εντός της διαχείρισης του συστήματος, «αντιπολιτευτικού αγώνα»…
Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, χρειάζεται εργαζόμενες/οι, άνεργες/οι να πάρουμε τον αγώνα στα χέρια μας με σωματεία βάσης και ακηδεμόνευτες εργατικές και κοινωνικές συλλογικότητες. Γιʼ αυτό η συμμετοχή στην 24ωρη απεργία στις 28 του Φλεβάρη αλλά και στις απεργιακές κινητοποιήσεις έχει ιδιαίτερη σημασία για τη συνέχιση του αγώνα, για να μη γυρίσουμε 25 χρόνια πίσω, που η λέξη απεργία στην ιδιωτική εκπαίδευση είχε χαθεί στο πέρασμα των χρόνων. Γιʾ αυτό η αναζήτηση του δρόμου του ακηδεμόνευτου αγώνα αποτελεί την προοπτική για τη δημιουργία ενός σωματείου βάσης κλαδικού πανελλαδικού για τις/τους εργαζόμενες/ους και τις/τους άνεργες/ους στην ιδιωτική εκπαίδευση χωρίς διαχωρισμούς στη μορφή εργασίας, σε ντόπιους και ξένους, χωρίς έμφυλα στερεότυπα…
Aπεργία σημαίνει πως είμαστε πάντα εκεί όπου οι συναδέλφισσες και οι συνάδελφοι κάθε κλάδου αποφασίζουν να έρθουν σε ρήξη με τα αφεντικά και την κυβερνητική πολιτική που εγκληματοποιεί τους ταξικούς και εργατικούς αγώνες.
Συζητάμε, συνδιαμορφώνουμε τις δράσεις –χωρίς παράγοντες και μηχανισμούς, επιβάλλουμε στα αφεντικά τη δική μας νομιμότητα: το δίκιο του αγώνα!
Στην πράξη διαβαίνουμε το μονοπάτι της ταξικής αλληλεγγύης και της συλλογικής αντίστασης με πρωτοβουλίες σε κάθε χώρο δουλειάς ενάντια στην κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία, στη φτώχεια και τον πόλεμο.
Προσυγκέντρωση: 11.00, Αιόλου και Σταδίου
Για μια ζωή με αξιοπρέπεια: Αντίσταση Αυτοοργάνωση Ταξική αλληλεγγύη
Μετά και την αναστολή της αποχής των δικηγόρων του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών,
τη Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2024 και ώρα 09.00 θα βρεθούμε ενώπιον του Α' Μονομελούς Αυτοφώρου Πλημμελειοδικείου Αθηνών, για να υπερασπιστούμε το αυτονόητο.
Ότι η δικαιοσύνη οφείλει να μην κατηγορεί τα θύματα εμπορίας ανθρώπων ότι εκδίδονταν χωρίς τα νόμιμα έγγραφα.
Ότι η δικαιοσύνη οφείλει να μην επαναθυματοποιεί τα άτομα που καταγγέλλουν την κακοποίηση που έχουν υποστεί.
Ότι η δικαιοσύνη οφείλει να μην τιμωρεί τα θύματα trafficking.
Ότι η δικαιοσύνη οφείλει να προστατεύει τα θύματα trafficking.
Η δικαιοσύνη οφείλει να αθωώσει την Ε.-
Οι συνήγοροι
Δήμητρα Κεραμυδά- Αντωνία Λεγάκη
και ένα κείμενο-κάλεσμα της Πρωτοβουλίας Εργαζομένων & Ανέργων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση για τα δικαστήρια από το 2022:
Δεν είναι αφήγηση μυθοπλασίας, είναι η βαρβαρότητα της πατριαρχίας
Οι παππάδες μάς διδάσκουν αγάπη «για να πάμε στον παράδεισο», κακοποιώντας και βιάζοντας παιδάκια.
Οι ευυπόληπτοι επιχειρηματίες είναι «παράδειγμα προς μίμηση» όταν βιάζουν, εγκληματούν, κλέβουν τον δημόσιο πλούτο.
Οι μπάτσοι μάς «σώζουν από τους κακούς», όταν δολοφονούν παιδιά, βιάζουν και εκδίδουν γυναίκες.
Οι κυβερνώντες «για το καλό μας» διαλύουν οποιαδήποτε υποψία δημοκρατίας είχε απομείνει στο πολίτευμά τους.
Δικαστές και εισαγγελείς «απονέμουν δικαιοσύνη» κουκουλώνοντας τα εγκλήματα όλων των προηγούμενων και όλα μπορούν να συνεχίσουν να κυλούν ομαλά στην «ευημερούσα πολιτεία».
Δεν είναι αφήγηση μυθοπλασίας. Είναι η δυστοπία που βιώνουμε όσοι και όσες έχουμε επιλέξει να μην προσαρμοστούμε στην «κανονικότητα»…
Το μόνο που έχουμε για να σωθούμε από αυτούς είναι η μία την άλλη. Η αλληλεγγύη έσωσε την Ε. από τα χέρια του μπάτσου και του κυκλώματος trafficking στην Ηλιούπολη. Η αλληλεγγύη είναι το μόνο στήριγμά της στον αγώνα που δίνει από την πρώτη στιγμή μέχρι σήμερα στην αίθουσα του δικαστηρίου.
κάθε κυριακή ο γ.γ. του πλοκ θα απονέμει το βραβείο "για τον
πούλιτσερ" της εβδομάδας σε κάποιο άρθρο εφημερίδας ή σάιτ, το οποίο
προκαλεί έμετο, διάρροια, γέλια ή σχέδια για δολοφονία του βραβευμένου
αρθρογράφου.
ναι φίλ@, φίλες φίλοι και αγαπητά παιδιά. δυστυχώς έχουμε αρχίσει να μπαίνουμε σε εκείνη την εποχή του χρόνου. την προεκλογική περίοδο, και μάλιστα όχι οποιαδήποτε προεκλογική περίοδο. μια περίοδο που ζούμε κάθε 5 χρόνια και παραμυθιαζόμαστε ότι ψηφίζοντας στις ευρωεκλογές αποφασίζουμε για την δημοκρατία σε όλη την ευρωπαϊκή ένωση και ότι βοηθάμε στην δημιουργία μιας ευρώπης πιο δίκαιης, με βιώσιμη ανάπτυξη, πράσινη ενέργεια, συμπερίληψη στην εργασία και στην κοινωνία και όπλα στο τάγμα του αζόρ. και φυσικά ας μην ξεχνάμε ότι ψηφίζοντας στις ευρωεκλογές, συμβάλλουμε στο να μπει φραγμός στην γραφειοκρατική λήψη αποφάσεων στις Βρυξέλλες κλπ κλπ.
η αριστερά και η "προοδευτική" διανόηση έχουν ανάγει τις εκλογές σε ιερή αγελάδα. ως πυλώνας του κράτους και του κεφαλαίου, η αριστερά και οι προπαγανδιστές της δίνουν την υπέρ πάντων μάχη για να πείσουν τον λαό και την νεολαία να ψηφίσουν και να μην απόσχουν. οι λόγοι είναι δύο: α) οι αριστεροί θεσμοί (κόμματα, μηχανισμοί, οργανώσεις) αναπαράγονται σε επίπεδο οικονομικό (βουλευτικές αποζημιώσεις, επιδοτήσεις), προπαγανδιστικό (κάνουν αισθητή την παρουσία τους, άρα μπορεί να τσιμπήσουν ψηφαλάκια και προβατάκια) και εναντιωματικό (δηλαδή σε αντίθεση με τους υπόλοιπους αριστερούς και τα ποσοστά τους). το όνειρο κάθε αριστερού κόμματος και οργάνωσης είναι αφενός να μπει στην βουλή και αφετέρου να πάρει μεγαλύτερο ποσοστό από το άλλο αριστερό κόμμα. β) η διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης και υποταγής που εξασφαλίζεται μέσω της πίστης στις εκλογές και στην δημοκρατία. οι ρεφορμιστές/αριστεροί (κατά βάση οι όροι είναι πλέον interchangeable και αφορούν και την εξωκοινοβουλευτική αριστερά) κάνουν το παν για την συνέχεια της ταξικής ειρήνης και της διαμεσολάβησης των αγώνων μέσω των θεσμών: απεργίες-τουφεκιές, συνδικαλισμός των διαδρόμων, αποκήρυξη της κινηματικής και της ένοπλης βίας στους δρόμους, εξύμνηση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας ως του αποκλειστικού τρόπου διακυβέρνησης. οι αριστεροί κλαίνε με μαύρο δάκρυ για την αύξηση της αποχής και της ντεμέκ απάθειας των νέων. κάνουν κοινωνιολογικές αναλύσεις, έρευνες με τις προοδευτικές μκο τους, διδακτορικές διατριβές, καριέρες ολόκληρες πάνω στην ανάγκη να πειστούν οι νέοι να ψηφίζουν και να προαχθεί η ενεργός πολιτειότητα. να εδραιωθεί, δηλαδή, η άρνηση της πολιτικής, κοινωνικής και συνδικαλιστικής συμμετοχής στους αγώνες και η πραγματική απάθεια και η ανάθεση των αναγκών και των ζωών μας στους εθνικούς αντιπροσώπους.
ας δούμε για παράδειγμα το άρθρο "Θα κάνουν οι Coldplay τους νέους να ψηφίσουν στις Ευρωεκλογές;" του χρήστου (δ)εμέτη στο αριστερό news247 (ή αλλιώς "εφσυν για αυτούς που ακούνε εν λευκώ" - μην τα λέμε κάε φορά). παίρνοντας ως premise την παραδοσιακλή ξεφτίλα πολλών αμερικάνων καλλιτεχνών-σελέπριτς που κάνουν εντόρσμετ στους υποψηφίους των δημοκρατικών (ή και των ρεπουπλικάνων) - με άλλα λόγια κάνουν εντόρσμετ στις ιμπεριαλιστικές επιθέσεις της αμερικής - και με αφορμή παρόμοιες πρωτοβουλίες που θέλει να πάρει η ευρωπαϊκή ένωση για να πείσει τους νέους να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές (δλδ να αποφύγει την παταγώδη αποχή), ο χρήστος (δ)εμέτης θεωρεί καλή αυτή την ιδέα, γιατί σίγουρα θεωρεί απαραίτητο να ψηφίσουν οι νέοι σε μια εκλογική διαδικασία στην οποία δεν υπάρχει καν το ας το πούμε υποτυπώδες πλαίσιο λογοδοσίας και ελέγχου που μπορεί να υπάρχει σε ένα εθνικό κοινοβούλιο.
ο (δ)εμέτης ξεκινάει με μια επευφημία στην πρόεδρο του ευρωκοινοβουλίου:
"Η Ρομπέρτα Μέτσολα ήρθε στην Αθήνα και προχώρησε σε μια κίνηση που θα θέλαμε να βλέπαμε πολύ πιο συχνά."
ποια είναι αυτή η κίνηση;
"Στην ίδια λογική, η πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ρομπέρτα Μέτσολα, κατά την επίσκεψή της στη χώρα μας και ενώπιον δεκάδων νέων που συνομίλησαν μαζί της στο Ωδείο Αθηνών, κάνοντας αναφορά στην επερχόμενη συναυλία των Coldplay στην Αθήνα, είπε: “Μην σταματάτε ποτέ να ρωτάτε πράγματα. Είστε το μέλλον και γι’ αυτό ακριβώς σας ζητούμε να ψηφίσετε. Ψηφίστε! Ξέρω ότι έχει συναυλία εκείνη την ημέρα, αλλά αν δεν το κάνετε εσείς, άλλοι θα ψηφίσουν για εσάς”."
ο αριστερός κύριος (δ)εμέτης εξαίρει λοιπόν την ροπέρτα πέτσολα επειδή αφουγκράζεται την νεολαία και την καλεί να ψηφίσει για να μην αποφασίζουν άλλη για αυτήν. ας αφήσουμε λίγο εδώ στην άκρη τις αντιλήψεις του γ.γ. του πλοκ περί κοινοβουλίου, δημοκρατίας, ευρώπης, αντιπροσώπευσης και αγώνα. ας δούμε λίγο τι είναι η κυρία πέτσολα την οποία επιχαίρει ο αριστερός κύριος (δ)εμέτης. σύμφωνα με την wikipedia:
"A member of Malta's Nationalist Party (PN) and the European People's Party (EPP), she has been serving as president of the European Parliament since January 2022.
[...]
Metsola had consistently voted for anti-abortion resolutions. From the beginning of her tenure, she faced questions over her opposition to abortion, which is legal in every EU member state, except Malta and Poland. In a 2015 press release, she and fellow Maltese MEPs declared that they were "categorically against abortion".
"Όντας μέλος του Εθνικιστικού Κόμματος της Μάλτας (PN) και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (EPP), υπηρετεί ως πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από τον Ιανουάριο του 2022.
[...]
Η Μέτσολα έχει επανειλημμένα υπερψηφίσει αποφάσεις εναντίον των αμβλώσεων. Από την έναρξη της θητείας της, έχει αντιμετωπίσει ερωτήματα σχετικά με την αντίθεση της στην άμβλωση, η οποία είναι νόμιμη σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, εκτός από την Μάλτα και την Πολωνία. Σε μια συνέντευξη τύπου του 2015, αυτή και άλλοι Μαλτέζοι ευρωβουλευτές δήλωσαν ότι ήταν 'κατηγορηματικά κατά των αμβλώσεων.
ας δούμε όμως λίγο τι λέει η wikipedia και για το κόμμα της, το PN:
"It is a Christian-democratic, and conservative political party, and it has been also described as centrist or centre-right on the political spectrum.
[...]
The party openly sided with General Franco's Nationalist army in the Spanish Civil War. This is still seen by the historical iconography that stayed on the party, including the proto-Fascist imagery of the party logo is a shield set against a black background (black being the heraldic colour chosen by Mussolini, as evidenced by his "Blackshirts"), the PN's official anthem, which is still sung during mass meetings, being similar to the official anthem of Mussolini's Fascist party, "La Giovinezza", and also the name of the party itself, which in itself includes the term nazionale for the first time, which was inspired by Italian nationalism."
"Είναι ένα χριστιανοδημοκρατικό και συντηρητικό πολιτικό κόμμα, και έχει επίσης περιγραφεί ως κεντρώο και κεντροδεξιό στο πολιτικό φάσμα.
[...]
Το κόμμα τάχθηκε ανοιχτά με τον Εθνικιστικό στρατό του Στρατηγού Φράνκο στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Αυτό είναι ακόμα έκδηλο από την ιστορική εικονογραφία που διατηρήθηκε στο κόμμα, συμπεριλαμβανομένων των πρωτο-Φασιστικών συμβόλων του λογότυπου του κόμματος που είναι μια ασπίδα σε μαύρο φόντο (το μαύρο είναι το παραδοσιακό χρώμα που επέλεξε ο Μουσολίνι, οπως έγινε φανερό από τους 'Μελανοχιτώνες' του), τον επίσημο ύμνο του PN, ο οποίος τραγουδιέται ακόμα σε μαζικές συγκεντρώσεις, και είναι παρόμοιος με τον επίσημο ύμνο του Φασιστικού κόμματος του Μουσολίνι, το 'La Giovinezza,' και επίσης από το ίδιο το όνομα του κόμματος, το οποίο περιλαμβάνει την λέξη nazionale για πρώτη φορρά, και που είναι εμπνευσμένο από τον ιταλικό εθνικισμό."
μάλιστα. άρα ο αριστερός, προοδευτικός, δημοκράτης φουλ έξτρα κύριος χρήστος (δ)εμέτης συγχαίρει πολιτικά για την απεύθυνση της στους νέους μια πολιτικό που κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να παραμείνουν οι αμβλώσεις παράνομες στην χώρα της, και που ανήκει σε ένα κόμμα που δεν ντρέπεται ακόμα και σήμερα να κάνει σαφή την φασιστική του καταγωγή. μετά, αναρωτιούνται οι κάθε είδους προοδευτικοί και αριστεροί γιατί ο σύριζα πάει από σκαμπίλι σε σκαμπίλι και γιατί οι νέοι δεν ψηφίζουν.
αλλά ας δώσουμε στον (δ)εμέτη το τεκμήριο της αθωότητας. ας υποθέσουμε ότι δεν ξέρει ότι αξιωματούχοι της εε είναι ακροδεξιοί και φασίστες (δεν ξέρει τον όρπαν βρε παιδί μου). ας υποθέσουμε επίσης ότι δεν έκανε την έρευνα του πριν γράψει. άλλωστε το βραβείο "για τον πούλιτσερ" δεν δίνεται μόνο για τις απόψεις που εκφράζουν οι αρθρογράφοι, αλλά και για την ασχετοσύνη, την έλλειψη έρευνας και αντικειμενικότητας. ας παραδεχτούμε, εν τέλει ρε γ.γ. του πλοκ, ότι δεν είναι οι αριστερούληδες σαν κι εσένα που έχεις για ίνδαλμα σου τον Φέλιξ Ντζερζίνσκι και έχεις μετατραπεί σε Τσέκα του κινήματος και μαζεύεις ιντέλ για τον καθένα. ας δούμε λίγο για ποιους ακριβώς λόγους ο (δ)εμέτης συγχαίρει την πέτσολα και τους θεσμούς της εε.
"η αναγνώριση συγκεκριμένων καλλιτεχνών, όπως η Dua Lipa, είναι οικουμενική για τη Gen Z και όχι μόνο. Τόσο οικουμενική, που φαντάζει “ενωτική”. Σε μια νέα στρατηγική που εντατικοποιείται λοιπόν, η ΕΕ προσπαθεί να κάνει διακεκριμένους σταρ και καλλιτέχνες να τοποθετηθούν υπέρ της συμμετοχής στις εκλογές, με βασικό διακύβευμα να είναι η περαιτέρω άνοδος της ακροδεξιάς, η οποία στις ΗΠΑ πρεσβεύεται κατ’ αναλογία από πολλούς οπαδούς του Ντόναλντ Τραμπ.
Οι Rosalía, Måneskin, Dua Lipa, Stromae βρίσκονται ψηλά στη λίστα των παγκόσμιων σταρ που οι Βρυξέλλες θα ήθελαν να “αξιοποιήσουν” με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, για να γίνουν οι ευρωπαϊκές εκλογές πιο ελκυστικές για τους νέους. Άλλοι καλλιτέχνες, καθώς και αθλητές και ηθοποιοί με αρκετά μεγάλη “βάση” θαυμαστών, πιθανότατα θα προσεγγιστούν για να ενθαρρύνουν τους νέους να ψηφίσουν τον Ιούνιο. Στόχος είναι να επιλεχθούν διασημότητες από όλη την ΕΕ, με στόχο να φέρουν όσο το δυνατόν περισσότερους πολίτες στις κάλπες, στα 27 κράτη μέλη. Μάλιστα, και ο ίδιος ο Επίτροπος της ΕΕ για την Προώθηση του Ευρωπαϊκού Τρόπου Ζωής, Μαργαρίτης Σχινάς, κάλεσε τη Σουίφτ να κινητοποιήσει τους Ευρωπαίους θαυμαστές της να ψηφίσουν στις εκλογές για την Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αυτόν τον Ιούνιο. “Κανείς δεν μπορεί να κινητοποιήσει τους νέους καλύτερα από τους νέους. Αυτό λειτουργεί καλύτερα από το να μιλούν οι Επίτροποι από την αίθουσα Τύπου”, είπε συγκεκριμένα ο Σχινάς."
ωραία. οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι επιθυμούν να βάλουν διάφορους διάσημους μουσικούς να πείσουν το κοινό τους να ψηφίσει στις ευρωεκλογές. δεν θα ασχοληθώ με την ποιότητα της μουσικής των συγκεκριμένων γιατί βασικά μόνο την Dua Lipa έχω ακούσει και είναι οκ, στην δε Taylor Swift έχω αποφύγει επιμελώς να εκθέσω τα αυτιά μου γιατί μου φαίνεται φουλ κακόγουστη. εδώ προκύπτει ένα θέμα: το να βάλει της Dua Lipa να στηρίξει τις ευρωεκλογές ενώ είναι αγγλίδα, είναι λίγο άστοχο. αλλά οκ. συνεχίζει ο (δ)εμέτης:
"Πρακτικά οι Ευρωπαίοι θα ζητήσουν από γνωστούς καλλιτέχνες να πάρουν πολιτική θέση για το καλό και των δύο πλευρών, σε μια win-win πρακτική. Οι καλλιτέχνες θα δείξουν πως είναι πολιτικά ενήμεροι και ενεργοί για τα δικαιώματα των πολιτών και τη διασφάλισή τους (τα οποία απειλούνται από την ακροδεξιά), οι δε δημοκρατικές δυνάμεις θα δείξουν πως είναι πιο κοντά στους νέους, ακούνε τη φωνή τους και απευθύνονται σε εκείνους χρησιμοποιώντας τη “γλώσσα” που αναγνωρίζουν, μέσα από τα social media."
ξαναπάμε στο αρχικό premise. η Lady Gaga, η Halle Berry, η Swift, η Ariana Grande, οι Fleetwood Mac παλιότερα έχουν ταχθεί ανοιχτά υπέρ των δημοκρατικών, προωθώντας είτε μια αντίθεση ας πούμε στους υποψηφίους των ρεπουπλικάνων τύπου τραπ, είτε στηρίζοντας μια ατζέντα υπέρ των δικαιωμάτων των lgbtqi+, την προστασία του περιβάλλοντος κλπ. ας αφήσουμε για λίγο στην άκρη ότι οι συγκεκριμένοι και πολλοί άλλοι βάζουν πλάτη στα εγκλήματα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και στην διαιώνιση των δολοφονιών των μαύρων από μπάτσους. τυπικά τουλάχιστον όπως μου φαίνεται, οι συγκεκριμένοι σελέπριτς παρουσιάζονται ως υπέρμαχοι διαφόρων καμπανιών και αιτημάτων που ισχυρίζονται ότι θα προστατευτούν με την εκλογή του εκάστοτε δημοκρατικού προέδρου και το δηλώνουν είτε με δική τους θέληση γιατί έτσι πιστεύουν, είτε με πρωτοβουλία των image-makers, δισκογραφικών κλπ ώστε να αποκτήσουν ένα συγκεκριμένο προφίλ. επίσης, συνήθως συνεργάζονται ή στηρίζουν διάφορες μκο. δεν έχει πέσει στην αντίληψη μου να έχει ζητήσει ο πάιτεν, ο ομπάμιας, ο πλίντον ή οποισδήποτε άλλος από αυτούς να μιλήσουν υπέρ τους.
αντίθετα, εδώ βλέπουμε την εε να πηγαίνει ευθέως σε κάποιους μουσικούς και να τους λέει να ενθαρρύνουν τους ακροατές τους να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές. προφανώς αν αυτοί δεχτούν να το κάνουν, θα το κάνουν με το αζημίωτο, αλλά, πέρα από το ότι δεν γνωρίζουμε απαραίτητα ποιες είναι οι πολιτικές απόψεις της Dua Lipa ή των Måneskin, δεν αποτελεί η συγκεκριμένη τακτική της εε ένα είδος πολιτικής παρέμβασης στην μουσική ή στην τέχνη γενικά; άραγε αν οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες αρνηθούν να μιλήσουν υπέρ των ευρωεκλογών, θα υπάρξουν συνέπειες; ποια είναι, εν τέλει, η διαφορά ανάμεσα στην απαίτηση των σοβιετικών να γίνουν ο Σοστακόβιτς ή ο Γκόρκι μέλη του ΚΚΣΕ για να μπορούν να δημιουργούν χωρίς παρεμβάσεις και στο "αίτημα" της εε να μιλήσουν οι τάδε καλλιτέχνες υπέρ των ευρεκλογών;
και πάμε και στο επίδικο που αφορά την ελληνική περίπτωση και το οποίο ο αριστερός (δ)εμέτης το αναφέρει χωρίς προβληματισμό και σχολιασμό για την προσπάθεια πολιτικοποίησης της μουσικής:
"Σύμφωνα επίσης με πληροφορίες του NEWS 24/7, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη συνάντησή του με τη Ρομπέρτα Μέτσολα της ανέφερε πως μία ημέρα πριν τις Ευρωεκλογές, στις 8 Ιουνίου 2024, θα πάει στη συναυλία των Coldplay στο Ολυμπιακό Στάδιο και θα τους ζητήσει να πουν στο κοινό να πάει να ψηφίσει την επόμενη μέρα. “Αν βρήκατε χρόνο να έρθετε εδώ, τότε σίγουρα θα βρείτε και λίγο χρόνο για να ψηφίσετε αύριο”, θα είναι το μήνυμα.
“Βρίσκομαι εδώ για να σας ενθαρρύνω να ψηφίσετε, ιδιαίτερα τους νέους, καθώς όσοι είναι 17 ετών, μπορούν για πρώτη φορά και εδώ να το κάνουν. Και τώρα που η επιστολική ψήφος έγινε πραγματικότητα, είναι ευκολότερο και γρηγορότερο από ποτέ να συμμετέχει κανείς στη δημοκρατία”, είπε η Ρομπέρτα Μέτσολα στις κοινές δηλώσεις που παραχώρησε με τον Έλληνα πρωθυπουργό. Μην ξεχνάμε άλλωστε πως και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε ο ίδιος την επαναλειτουργία του ΟΑΚΑ και το ότι θα γίνουν οι συναυλίες των Βρετανών κανονικά, με προσωπική του ανάρτηση στα μέσα δικτύωσης."
πράγματι, ο (δ)εμέτης το μόνο που έχει να πει για το ότι η Κοσμική Κατάρα της Δεξιάς θα ανέβει σαν καραγκιόζης στην σκηνή των Coldplay για να πει στους νέους να ψηφίσουν είναι το παρακάτω:
"Το ερώτημα είναι, μπορούν οι Coldplay και οι κάθε Coldplay να στείλουν τους νέους στις κάλπες; Η απάντηση είναι πως υπό προϋποθέσεις, ναι, μπορούν. Όχι γιατί οι λαοφιλείς στις νεανικές κατηγορίες celebrities μπορούν να κάνουν a priori τις εκλογές πιο cool, ούτε γιατί οι “μπούμερς” αποφάσισαν να χτίσουν γέφυρες επικοινωνίας μέσα από τις φίρμες. Αλλά γιατί το κάλεσμα των διασημοτήτων φέρνει τις κάλπες στην ατζέντα δημόσιας συζήτησης ως θέμα, τις αναδεικνύει στα social media που χρησιμοποιούν οι “scrollers” (και η Μέτσολα παραδέχθηκε πως σκρολάρει ακατάπαυστα σε συνέντευξή της) και δημιουργούν ένα παράδειγμα – αν όχι προς μίμηση – σίγουρα προς συζήτηση.
[...]
Οι κλειστές πόρτες των Eurogroup, οι αποφάσεις που λαμβάνονται ερήμην
των πολλών στις Συνόδους Κορυφής και χωρίς την παρουσία του Τύπου, τα
“πριβέ” διυπουργικά meeting σε θεσμικό επίπεδο, τα κλειστά χαρτοφυλάκια γενικώς και η συνεχιζόμενη γραφειοκρατία, δεν βοηθούν κανέναν. Αντιθέτως, γίνονται διαρκή επιχειρήματα στη φαρέτρα του λαϊκισμού.
Ή αν θέλετε, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα ήταν σίγουρα πολύ πιο cool αν ήταν ένας συνολικά πιο “ανοιχτός” οργανισμός προς τους πολίτες τα δικαιώματα των οποίων εκπροσωπεί, στη λογική των δημόσιων διασκέψεων του Ευρωκοινοβουλίου που κινείται στη σωστή κατεύθυνση."
μάλιστα. το ότι ο αρχηγός ενός καθεστώτος, το οποίο έχει καταδικαστεί μέχρι και από το ευρωκοινοβούλιο για τις σκανδαλώδεις παρεμβάσεις του κράτους στην δικαιοσύνη και στην δημοσιογραφία, θα πάει σε μια συναυλία για να ψηφίσουν για το ίδιο ευρωκοινοβούλιο το οποίο βέβαια έχει χαρακτήρα διακοσμητικό και όλες οι ευρωπαϊκές αποφάσεις λαμβάνονται σε επίπεδο υπουργών και πρωθυπουργών (δηλαδή εθνών-κρατών) είναι κάτι που δεν προβληματίζει τον αριστερό (δ)εμέτη. άραγε, το αν οι Coldplay το δεχτούν γιατί θα τους τάξουν φράγκα και γιατί δεν θα ξέρουν τι είναι η Κοσμική Κατάρα της Δεξιάς είναι προβληματικό πολιτικά και πολιτιστικά για τον (δ)εμέτη και τους λοιπούς φασαίους της αριστεράς που δεν ξέρουν τι τους γίνεται και κάνουν δημοσιογραφία επιπέδου αμοιβάδας; φυσικά αν κάτι αντίστοιχο γινόταν στην ρωσία ή στην κίνα, τότε εκεί θα μιλούσαμε για απομεινάρια του Στάλιν και του σοσιαλιστικού ρεαλισμού και για αναβίωση του Μάο και της πολιτιστικής επανάστασης.
και εδώ δεν ασχολούμαστε καν με το αν είναι οι Coldplay είναι relevant σε ένα κοινό ηλικίας 18-25 (στοιχηματίζω ότι το κύριο ακροατήριο τους είναι ηλικίας 35-45) και ποιες μπορεί να είναι οι πολιτικές τους απόψεις, ούτε φυσικά αν είναι ποιοτικοί μουσικά ή του κώλου. βέβαια, ας μην ξεχνάμε ότι και οι Coldplay είναι άγλλοι, οπότε και πάλι άκυροι είναι να μιλήσουν αυτοί για ευρωεκλογές. αλλά όχι, για την αριστερά και τους προπαγανδιστές της, βαθιά κομματικούς ή φασαίους, δεν υπάρχει θέμα το ποιος "κινητοποιεί" κόσμο για τις εκλογές, αρκεί να το κάνει. λογικό, βέβαια θα πείτε, γιατί η αριστερά είναι πυλώνας του κράτους και του κεφαλαίου.
αλλά τι να λέμε τώρα. εδώ ο (δ)εμέτης δεν σχολιάζει καν το γεγονός ότι η Κοσμική Κατάρα της Δεξιάς πρόκειται να αφεθεί ελεύθερη μπροστά σε κοινό δεκάδων χιλιάδων σε ένα στάδιο το οποίο είχε κλείσει πριν 5 μήνες λόγω προβλημάτων στην στατικότητα. τουλάχιστον, θα περίμενε κανείς να προειδοποιήσει τους οπαδούς των Coldplay να αποφύγουν να πάνε στην συναυλία για την σωματική τους ακεραιότητα. και αυτός είναι ο κύριος λόγος που βραβεύεται με το πρώτο του "για τον πούλιτσερ." νταξ, είπαμε υπηρέτες του κεφαλαίου, αρδάκια, αλλά και λίγη κοινωνική υπευθυνότητα για όσους θα κινδυνέψουν δεν βλάπτει.
όσο για τους Coldplay, που όντως είναι του κώλου, έχουν γράψει ένα τραγούδι που αρέσει πραγματικά στον γ.γ. του πλοκ, το "Cemeteries Of London," πιθανότατα γιατί φέρνει αρκετά σε Brian Eno που έκανε την παραγωγή στο Viva la Vida or Death and All His Friends και σε Pink Floyd
ΕΡΓΑΤΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΟΡΩΝ ΕΝΟΘΗΤΕ (γ.γ. μικρών Οκτωβριστών)
Όπως ίσως θα ανέμενε κανείς από το κομισαριάτο Μακριάς
Γενειάδας, αντικείμενό μας είναι οι τρίχες. Τριχολογία, εν ολίγοις. Θα πει
κανείς “Καλά, με τρίχες ασχολείστε;”. “Ναι, με τρίχες ασχολούμαστε”,
θα απαντήσουμε.
το π.γ. της κ.ε. του πλοκ
αποφασίζει ομόφωνα (δλδ με κοοπτάτσια του γ.γ. του πλοκ) την έναρξη νέας
ενότητας με τίτλο μουσαφίρια στην ντάτσα, στην οποία θα φιλοξενούνται
κείμενα, σκέψεις, καλλιτεχνικές παρεμβάσεις και οτιδήποτε άλλο μπορεί να
κατεβάσει η κεφάλα των έτερων κομισάριων του πλοκ αλλά και φίλων,
συντρόφων κλπ. με αυτή την ενότητα, το π.γ. της κ.ε. του πλοκ καλεί
όποι@ θέλει να υποβάλει το κείμενο του προς εξέταση από την σταλινική
σχολή της λογοκρισίας και την δημοσίευση του μετά από τις σχετικές
παρεμβάσεις των αρμόδιων κομισαριάτων και την σχετική αυτοκριτική του
κάθε φορά υποβάλλοντος.
(σημερινός
μουσαφίρης στην ντάτσα είναι ο σ. κομισάριος Μακριών Γενειάδων με το δεύτερο μέρος της αναζήτησης του υποκειμένου)
Τι είναι το υποκείμενο; Ή μήπως ποιο είναι; Και το ρωτάμε τώρα, για να μην υπονοηθεί πως θεωρούμε δεδομένο ότι το υποκείμενο είναι κάτι ευρέως γνωστό, ή ότι θα έπρεπε να είναι ευρέως γνωστό. Άλλωστε, αν ήταν δε θα χρειαζόταν να το αναζητήσουμε. Πάμε ξανά, λοιπόν! Tι είναι το υποκείμενο; Ή μήπως ποιο είναι;
Ας χρησιμοποιήσουμε ένα εύκολο παράδειγμα από το σχολικό
σύγγραμμα της Α’ Δημοτικού για τη γλώσσα: “Το τρένο θα φύγει.” Στο παράδειγμα αυτό, με τα αθώα ματάκια μας βλέπουμε τις ακόλουθες λέξεις:
•Το
◦οριστικό άρθρο:
▪δηλώνει το γραμματικό γένος της λέξης
που συνοδεύει
▪εκφράζει την πεποίθηση πως αυτό που
συνοδεύει (το τρένο) είναι οικείο στα άτομα που διαβάζουν ή ακούν τα λόγια αυτά
ή
▪το γεγονός πως αυτό που συνοδεύει (ναι,
το τρένο) είναι οικείο στο πρόσωπο που μιλά/γράφει
•τρένο
◦όνομα / ουσιαστικό:
▪υποκείμενο του ρήματος “θα φύγει”
▪απαντάει στην ερώτηση ποιος/ποιας/ποιο/τι έκανε/κάνει/θα κάνει αυτό που μας
λέει η πρόταση (στο παράδειγμά μας: τι θα φύγει)
•θα
◦μόριο:
▪δηλώνει ότι το ρήμα αφορά το μέλλον (κι
ας είναι ψέμα)
•φύγει
◦ρήμα:
▪εκφράζει την πράξη/ενέργεια/σκέψη ή ό,τι
άλλο μας λέει το άτομο που μιλάει ή γράφει
Περιληπτικά και απλουστευτικά: Το τρένο (υποκείμενο)
θα φύγει (ρήμα)
Ας δούμε ένα κάπως διαφορετικό παράδειγμα, από το ίδιο βιβλίο: “Η γάτα ψάχνει ένα ποντίκι”. Στο παράδειγμα αυτό, με τα ήδη
εξοικειωμένα με κάποιους όρους, αλλά ακόμα αθώα, ματάκια μας βλέπουμε τις
ακόλουθες λέξεις:
•Η
◦οριστικό άρθρο: κάνει ακριβώς τα ίδια πράγματα που έκανε το “Το”
προηγουμένως
•γάτα
◦όνομα / ουσιαστικό: υποκείμενο του ρήματος “ψάχνει” / μην επαναλαμβανόμαστε
•ψάχνει
◦ρήμα: κάνει ακριβώς αυτό που έκανε το “[θα] φύγει” προηγουμένως
•ένα
◦αόριστο άρθρο:
▪όπως και το οριστικό, δηλώνει το
γραμματικό γένος της λέξης που συνοδεύει
▪σε αντίθεση με το οριστικό, εκφράζει την
πεποίθηση πως αυτό που συνοδεύει είναι ανοίκειο στα άτομα που διαβάζουν ή ακούν
τα λόγια αυτά
ή
▪το γεγονός ότι είναι ανοίκειο στο
πρόσωπο που γράφει/μιλά
ή
▪την πεποίθηση ότι μας είναι αδιάφορη η
οικειότητά μας με αυτό που συνοδεύει
•ποντίκι
◦όνομα / ουσιαστικό:
▪αντικείμενο του ρήματος “ψάχνει”
▪απαντάει στην ερώτηση ποιον/ποια/ποιο/τι
ψάχνει το υποκείμενο της πρότασης (η γάτα)
Περιληπτικά και απλουστευτικά: Η γάτα (υποκείμενο)
ψάχνει (ρήμα) ένα ποντίκι (αντικείμενο). Επειδή το ρήμα “ψάχνει”
είναι μεταβατικό, μπορεί να συνοδευτεί και από αντικείμενο. Αυτό βέβαια δεν
είναι απαραίτητο. Η συγκεκριμένη γάτα ψάχνει ένα ποντίκι, αλλά μια άλλη γάτα
στη γειτονιά απλώς ψάχνει. Δεν ξέρουμε τι. Αν ξέραμε θα βοηθούσαμε. Αν γίνεται
να βοηθήσουμε και αν θέλει.
Στην ελληνική γλώσσα, και σε πολλές άλλες γλώσσες
που αλλάζουν τις λέξεις ανάλογα με το τι θέλουν να πουν (με άλλα λόγια τις
κλίνουν), η σειρά των λέξεων έχει μεν σημασία, αλλά είναι ευέλικτη. Μπορούμε
δηλαδή να πούμε: “Θα φύγει το τρένο” ή “Το ποντίκι ψάχνει η γάτα” ή
“Ψάχνει η γάτα το ποντίκι”, κλπ.
Τι εννοούμε όταν λέμε γλώσσες που αλλάζουν τις
λέξεις ανάλογα με το τι θέλουν να πουν; Εννοούμε ότι το “ηγάτα”
πρέπει να μεταμορφωθεί για να εξυπηρετήσει άλλα νοήματα, όπως για παράδειγμα: “η
τροφή της γάτας τα σπάει” ή “ο σκύλος τρόμαξε τη γάτα”.
Επιπλέον, σε γλώσσες όπως η Ελληνική, πολλές φορές,
το υποκείμενο απουσιάζει και υπονοείται μέσα από το ρήμα. Στο παράδειγμα, από
άλλο κεφάλαιο του ίδιου
βιβλίου: “Βλέπω ένα σαλιγκάρι”, είναι κατανοητό ότι
το υποκείμενο του ρήματος “βλέπω” είναι το “εγώ”, το οποίο όμως
δεν είναι εκεί.
Νιώθετε τη σοφία να σας κατακλύζει; Για να σας
αποτρελάνει εντελώς, το Κομισαριάτο Μακριών Γενειάδων επέλεξε να σας επιδείξει
ορατά και αόρατα υποκείμενα από ορισμένες γλώσσες που έχουν περάσει από τα
στόματα των μελών του:
•Με το υποκείμενο φάτσα κάρτα:
◦Αγγλικά: weinviteyou= σας προσκαλούμε
▪we (υποκείμενο) = εμείς
▪invite (ρήμα) = προσκαλώ
•(η μετάφραση “προσκαλούμε” προκύπτει από το we=εμείς)
▪you (αντικείμενο) = εσάς
◦Μανδαρινικά Κινεζικά: 我们邀请您 = σας προσκαλούμε
▪我们(υποκείμενο) = εμείς
▪邀请 (ρήμα) = προσκαλούμε
•όπως και στα αγγλικά, η μετάφραση “προσκαλούμε” προκύπτει από το
υποκείμενο
▪您 (αντικείμενο) = εσάς
◦Γαλλικά: nousvousinvitons= σας προσκαλούμε
▪nous (υποκείμενο) = εμείς
▪vous (αντικείμενο) = εσάς
▪invitons(ρήμα) = προσκαλούμε (σε
αντίθεση με αυτό που συμβαίνει στα αγγλικά και στα κινεζικά, στα γαλλικά δεν
είναι απαραίτητη η παρουσία του υποκειμένου για τη μετάφραση, αφού το ρήμα
κλίνεται. Είναι όμως απαραίτητη για τη σύνταξη της πρότασης)
•Με το υποκείμενο να υπονοείται:
◦Αλβανικά: ju ftojmë = σας προσκαλούμε
▪ju (αντικείμενο) = εσάς
▪ftojmë (ρήμα) =προσκαλούμε
▪το υποκείμενο “ne” απουσιάζει
επειδή, όπως και στα ελληνικά, υπονοείται από την κλίση του ρήματος
◦Ρουμανικά: vă invităm = σας προσκαλούμε
▪vă (αντικείμενο)
▪invităm (ρήμα) = προσκαλούμε
▪το υποκείμενο “noi” απουσιάζει
για τον ίδιο λόγο
◦Σλοβενικά/κροατικά/σερβικά: pozivamo vas
/ позивамо вас= σας προσκαλούμε
▪pozivamo / позивамо (ρήμα) =
προσκαλούμε
▪vas / вас(αντικείμενο) = εσάς
▪το υποκείμενο “mi” / “ми” απουσιάζει για τον ίδιο λόγο
◦Ιταλικά: vi
invitiamo = σας προσκαλούμε
▪vi (αντικείμενο) = εσάς
▪invitiamo (ρήμα) =
προσκαλούμε
▪το υποκείμενο “noi” απουσιάζει για τον ίδιο λόγο
◦Ισπανικά: os invitamos = σας προσκαλούμε
▪os (αντικείμενο) = εσάς
▪invitamos (ρήμα) =
προσκαλούμε
▪το υποκείμενο “nosotros” απουσιάζει με
την ίδια λογική
Αφού τα είπαμε όλα αυτά, και είδαμε πως η δομή αυτή
με το υποκείμενο είναι σημαντική σε τόσο διαφορετικές γλώσσες, θα κλείσουμε
λέγοντας πως οι γλώσσες αυτές, και πάρα πολλές άλλες (οι περισσότερες γνωστές
γλώσσες στον κόσμο) ανήκουν στην κατηγορία των ονομαστικών γλώσσων.
Το 1ο μας κείμενο έκλεισε με αναφορά σε ονομαστική και εργαστική σύνταξη. Η ονομαστική αφορά
τις συντακτικές ποικιλίες των γλωσσών που ανήκουν στην κατηγορία των
ονομαστικών. Η εργαστική αφορά σε άλλες γλώσσες. Και αφού ήδη ακούσαμε
ονομαστική και εργαστική σύνταξη, θα προσθέσουμε και την “τριμερή” έτσι, για το
κλικ παίιτ. Και στο επόμενο κείμενο θα το παίξουμε ακόμα πιο ζμαρτ.
