το π.γ. της κ.ε. του πλοκ αποφασίζει με ομόφωνη απόφαση (aka κοοπτάτσια του γ.γ. του πλοκ) την εφαρμογή νέας τακτικοάτακτης στήλης με τίτλο "στην γύρα." όποι@ διάβαζε την αξιόλογη κομμουνιστική εφημερίδα Κόντρα - όχι του κουρή ρε αλεπουδιάρηδες - θα θυμάται ότι προς τις τελευταίες σελίδες υπήρχε μια μόνιμη στήλη με τίτλο "οι τοίχοι έχουν φωνή," στην οποία γινόταν αναφορά σε αφίσες και συνθήματα. εν τη απουσία αυτής της υπέροχης στήλης λοιπόν, το πλοκ εγκαινιάζει την στήλη "στην γύρα" όπου θα αναλύονται συνθήματα, αφίσες, βιτρίνες, μηνύματα σε νταλίκες, ραβασάκια μαθητών και οτιδήποτε άλλο συνεισφέρει σε μια διαλεκτική υλιστική ανάλυση της ελληνικής κοινωνίας (aka την ανάγκη του πλοκ για κλικ-πέητ)
η παρατήρηση των φορτηγών στον δρόμο προς τα διυλιστήρια του Ασπρόπυργου είναι πολλές φορές μια wholesome εμπειρία όταν έχεις να υποστείς για νιοστή φορά το πρωινό μποτιλιάρισμα. έτσι λοιπόν, σε μια ακόμα μέρα οδικού βασανιστηρίου στον δρόμο προς την μισθωτή σκλαβιά ο γ.γ. του πλοκ είδε το παραπάνω φορτηγό που στο πίσω μέρος του είχε μια τεράστια εκτύπωση του Ντενίζ Γκεζμίς.
ο Ντενίζ Γκεζμίς είναι ένα διαχρονικό σύμβολο του ένοπλου αγώνα στην τουρκία, μαζί με άλλους επαναστάτες όπως ο Ιμπραήμ Καϋπάκαγια, ο Σιχάν Αλπτεκίν, ο Μαχίρ Τσαγιάν, ο Ντουρσούν Καρατάς και η ελβετίδα Μπάρμπαρα Κίστλερ. ο Γκεζμίς γεννήθηκε το 1947 και σπούδασε νομική στην Ιστανμπούλ. το 1965 έγινε μέλος του αριστερού κεμαλικού εργατικού κόμματος (αργότερα έγινε το ρεβιζιονιστικό/ρεφορμιστικό κομμουνιστικό κόμμα τουρκίας). ως φοιτητής έπαιξε σημαντικο ρόλο στις καταλήψεις του πανεπιστημίου της Ιστανμπούλ, στις διαδηλώσεις εναντίον της παρουσίας νατοϊκών στόλων στην Μαύρη Θάλασσα και στις ένοπλες συγκρούσεις με τούρκους ακροδεξιούς. με τον καιρό ο Γκεζμίς προσχώρησε στον μαοϊσμό και πήγε στην Παλαιστίνη για στρατιωτική εκπαίδευση από το Δημοκρατικό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
με την επιστροφή του στην τουρκία, ο Γκεζμίς ίδρυσε τον Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό της Τουρκίας (ΤΗΚΟ) και ξεκίνησαν ένοπλες ενέργειες και ληστείες. στις 4 Μαρτίου 1971 (8 μέρες πριν το στρατιωτικό μνημόνιο-πραξικόπημα) απήγαγαν 4 αμερικάνους στρατιώτες στην Άγκυρα και αργότερα ο Γκεζμίς μαζί με τον Γιουσούφ Ασλάν συνελήφθησαν στο Γκεμερέκ. η δίκη του Γκεζμίς, του Ασλάν και του Χουσεϊν Ινάν διήρκεσε σχεδόν ένα χρόνο, κατά την διάρκεια του οποίου πολλά μέλη του ΤΗΚΟ σκοτώθηκαν σε συμπλοκές με μπάτσους. οι Γκεζμίς, Ασλάν και Ινάν καταδικάστηκαν σε θάνατο σε μια πολύκροτη δίκη που δημιούργησε πολιτική αναστάτωση στην τουρκία, καθώς πέρασε από το τούρκικο κοινοβούλιο και υπερψηφίστηκε, μεταξύ άλλων, από τον πρωθυπουργό νιχάτ ερίμ, τον σουλεϊμάν ντεμιρέλ, τον αλπαρσλάν τουρκές των γκρίζων λύκων, και καταψηφίστηκε από τον ισμέτ ινονού και τον μπουλέντ ετσεβίτ. τον Μάρτιο του 1972 μέλη του ΤΗΚΟ και του Λαϊκού Απελευθερωτικού Κόμματος-Μετώπου (THKP-C) απήγαγαν 3 άτομα με σκοπό να σταματήσουν την εκτέλεση των καταδικασμένων. οι ένοπλοι αντάρτες (μεταξύ τους ο Μαχίρ Τσαγιάν και ο Ερτουγρούλ Κιουρκτσού) περικυκλώθηκαν από μπάτσους και σκοτώθηκαν μαζί με τους όμηρους, εκτός από τον Κιουρκτσού (που σήμερα είναι πρόεδρος του φιλοκουρδικού Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος (HDP)).
στις 6 Μαϊου 1972, μετά από προεδρικό διάταγμα του τζεβντέτ σουνάι, ο Ντενίζ Γκεζμίς, ο Χουσεϊν Ινάν και ο Γιουσούφ Ασλάν εκτελέστηκαν δι' απαγχονισμού στις φυλακές της Άγκυρας και τάφηκαν στην Άγκυρα. περίπου ένα χρόνο αργότερα εκτελέστηκε από στρατιωτικό απόσπασμα και ο επαναστάτης ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας/Μαρξιστικού-Λενινιστικού (TKP/ML). οι ένοπλες και δολοφονικές συγκρούσεις μεταξύ τούρκων κομμουνιστών και ακροδεξιών είναι γνωστές. στις 19 Ιουλίου 1980, ο νιχάτ ερίμ, ο οποίος ήταν πρωθυπουργός κατά την εκτέλεση του Γκεζμίς και επικύρωσε την καταδίκη του σε θάνατο στο κοινοβούλιο, δολοφονήθηκε από μαχητές της Επαναστατικής Αριστεράς (Devrimci Sol), προπομπού του σημερινού Επαναστατικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Κόμματος-Μετώπου (DHKP-C). στις 12 Σεπτεμβρίου 1980 πραγματοποιήθηκε το στρατιωτικό πραξικόπημα του κενάν εβρέν.
ο Ντενίζ Γκεζμίς παραμένει ακόμα και σήμερα σύμβολο αντίστασης μεταξύ της ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής τούρκικης αριστεράς, ενώ η μνήμη του έχει γίνει μέχρι και θέμα διδακτορικών διατριβών στον τομέα των σπουδών μνήμης. ο σιχαμένος κεμαλικός καθεστωτικός αριστερός ντογού περιντσέκ, κάποτε σύντροφος του Μαχίρ Τσαγιάν, του Ιμπραήμ Καϋπάκαγια και του Ντενίζ Γκεζμίς, σπιλώνει εδώ και χρόνια την μνήμη αυτών των αγωνιστών, κατηγορώντας τον Καϋπάκαγια για την θεωρητική αποδόμηση του κεμαλισμού που αποτέλεσε ραχοκοκαλιά του μαοϊκού ρεύματος στην τουρκία και στο κουρδιστάν, ενώ επιμένει ότι ο Γκεζμίς μέχρι τον θάνατο του ήταν κεμαλιστής και πατριώτης. φυσικά, τα τελευταία λόγια του Ντενίζ πριν την εκτέλεση του διαψεύδουν τον προδότη περιντσέκ, στα οποία μνημονεύει μαζί με τον μαρξισμό-λενινισμό τον αγώνα των κούρδων για ανεξαρτησία.
ο γ.γ. του πλοκ με την σειρά του επευφημεί (θυελλώδικα χειροκροτήματα, ουρανομήκεις επιδοκιμασίες, ουρά-ουρά) τον οδηγό του φορτηγού που διατηρεί ζωντανή την μνήμη του Ντενίζ Γκεζμίς και του ένοπλου αγώνα στην τουρκία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου