μικρό αντικοινωνικό
(αφιερωμένο στον δάσκαλο με τις μαργαρίτες
και στην πρώην σγουρομάλλα ράπερ από το θριάσιο πεδίο)
αναρωτιέμαι πότε πότε
είμαι πολίτικλι κορέκτ ή απλά χέστης;
στο γραφείο εκεί μέσα λες τα ωραία σου
στάζεις κάβλα αξόδευτη
αλλά δεν γίνεσαι ούτε γρίντσι ούτε κρίπουλας να πούμε
(κι έτσι σε ταΐζουν κάστανα στο στόμα ρε κουφάλα)
― υπό άλλες συνθήκες θα ξερνούσα
γιαυτό σου λέω
μην μασάς για ό(,)τι δεν έχεις κάνει
κοίτα εδώ κάτω τα απομεινάρια μου
και γάμα την ποίηση
(συμβουλή από έναν αιώνιο λιποτάκτη)
(-δ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου