ο γ.γ. του πλοκ ως διορισμένος μόνιμος βιολόγος έχει περάσει την μεγαλύτερη περίοδο του εκπαιδευτικού του βίου στην Δυτική Αττική, εκτός από μια χρονιά στην Γ' Αθήνας. σε αυτά τα χρόνια αγάπησε ένα μέρος που του ήταν ούτως ή άλλως πολύ συμπαθές, την Ελευσίνα, για πολλούς και διάφορους λόγους, ένας εκ των οποίων έκανε την καρδιά του να ραγίσει. (πέρα από το ότι είχε και μια τράκα που του κόστισε 1000 ευρώ σε φανοποιία).
αντιθέτως, ένα μέρος που έχει μισήσει όσο τίποτα άλλο είναι τα μέγαρα, το αποκαλούμενο και από τους ντόπιους ως "παρίσι της Δυτικής Αττικής." σίγουρα γι' αυτούς, το να αποκαλούν παρίσι το κωλοχώρι τους είναι ευφημισμός, ωστόσο για τον γ.γ. του πλοκ που θεωρεί την γαλλία τον χειρότερο ταξιδιωτικό προορισμό που έχει βρεθεί ποτέ ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός είναι μεν εύστοχος, αλλά για τους ακριβώς αντίθετους λόγους από αυτούς που νομίζουν οι μεγαρίτες. και εξηγούμαι: όπως οι γάλλοι είναι γνωστοί για τον σωβινισμό τους απέναντι στους μη ντόπιους, καθώς και για την μαλακισμένη μεταχείριση που δέχονται οι μουσουλμάνοι εκεί, με τα διάφορα "αστειάκια" του σαρλί εμετό για τον Μωάμεθ και τους άραβες πρόσφυγες να θεωρούνται "και πολύ προχώ," καθώς και τις προσπάθειες του γαλλικού κράτους να αφαιρέσει από την δημόσια εικόνα τα διάφορα καλυπτικά που φορούν οι γυναίκες στο Ισλάμ. κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τους μεγαρίτες. είναι απίστευτα τοπικιστές, φουλ περήφανοι για την εμετολεκάνη που αποκαλούν τόπο διαμονής τους (νταξ ένα μεγάλο κωλοχώρι με κοτέτσια και χωράφια είναι), ξενοφοβικοί, καχύποπτοι και τραμπούκοι απέναντι στους Ρομά.
ο γ.γ. του πλοκ πέρασε δύο φορές από σχολεία των μεγάρων. την πρώτη ήταν μέσα στα λοκτάουν του 2020-21, και όσες φορές ήταν ανοιχτό το σχολείο δεν έμπαινε ποτέ στο γραφείο των εκπαιδευτικών γιατί κανένας εκεί μέσα δεν φορούσε μάσκα, ήταν όλοι τους αρνητές του εμβολίου και της πανδημίας, και ήταν ανοιχτά ακροδεξιοί και ρατσιστές. το τι έγραφαν κάθε μέρα στο ομαδικό βάιπερ του σχολείου δεν λέγεται. ακόμα και όσοι δεν ήταν από εκεί και ήταν αναπληρωτές, ήταν τα ίδια - μη σε πω και χειρότερα - σκατά. πέρα από τους εκπαιδευτικούς που ήταν κάφροι, τα παιδιά ήταν σε κατάσταση παραφροσύνης μονίμως: βρωμόξυλο, αντι-Ρομά μένος, αγένεια, φουλ ένταση. μάθημα οριακά δεν γινόταν ποτέ. και φυσικά οι εκπαιδευτικοί ήταν στα πελέ τους και άφηναν στα διαλείμματα να γίνεται της πουτάνας, και τα Ρομά να την πληρώνουν ενώ ήταν συνήθως οι αποδέκτες και όχι οι δράστες της βίας.
και αν ισχυριστεί κάποιος ότι αυτό ήταν αποτέλεσμα του εγκλεισμού και της πανδημίας, πρώτον ο γ.γ. του πλοκ δεν το έχει παρατηρήσει σε τέτοιο βαθμό πουθενά αλλού και δεύτερον την φετινή χρονιά με τον χαμό που έγινε με τις τοποθετήσεις και τις αποσπάσεις βρέθηκε στο ένα μέρος που δεν ήθελε να είναι. σε δύο σχολεία στα μέγαρα. (νταξ, είχα σαν πιο κάτω επιλογή τα Βίλια και τις Ερυθρές αλλά καθαρά λόγω απόστασης). βάζω στην άκρη τα απίστευτα έξοδα λόγω της απόστασης, της βενζίνης και των διοδίων και θα ασχοληθώ καθαρά με τα των σχολείων, τα οποία συστεγάζονται. στο ένα σχολείο οι ντόπιοι μόνιμοι εκπαιδευτικοί δεν έβγαιναν ποτέ για τις εφημερίες τους. στο άλλο σχολείο, ο διευθυντής είναι ένας ντόπιος μαλακοκαύλης που μπαίνει μονίμως στο γραφείο των εκπαιδευτικών μόνο και μόνο για να κάνει σεξιστικά σχόλια απέναντι στις συναδέλφισσες, τα οποία κυμαίνονται από παρατηρήσεις για τα σορτσάκια που φορούσε μια συγκεκριμένη στο ότι μια άλλη συναδέλφισσα έτρωγε φαγητό που της έστειλε η μάνα της (αντί να μαγειρέψει η ίδια κοτζάμ γαϊδούρα) και από πλήρη στήριξη της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών σε σχόλια για το ότι δύο συναδέλφισσες κάνουν παρέα (με ποιον άλλο να κάνουν εκεί πέρα) και ότι οι ντόπιοι θα τις πουν λεσβίες και αλκοολικές. αξίζει δε να ειπωθεί ότι την ημέρα του αγιασμού, πέρα από το ότι ήρθε στο σχολείο ο βουλευτής νδ μπούρας εν μέσω επιδοκιμασιών από τον διευθυντή γιατί επενέβη στο να συνεχιστεί η ανέγερση νέου σχολείο, ο διευθυντής είχε την τρομερή ιδέα να φέρει στον αγιασμό και τον αδερφό του, υποψήφιο - τότε - δήμαρχο μεγάρων αλλά και κουμπάρου του αδώνιδος γεωργιάδη. μέσα στις τάξεις τα ίδια σκατά. ξύλο, αγένεια, φασαρία, ελάχιστο μάθημα. στο προαύλιο να γίνεται το έλα να δεις σε σχεδόν καθημερίνη βάση μεταξύ μπαλαμών και Ρομά. τα ρατσιστικά και ομοφοβικά σχόλια μέσα στις τάξεις έδιναν και έπαιρναν. ήταν, βλέπετε, και τότε που εμφανίστηκε ο κασσέλ στην πολιτική ζωή του τόπου.
με αυτά και αυτά, ο γ.γ. του πλοκ δεν άντεξε και ζήτησε βελτίωση θέσης, η οποία έγινε δεκτή και έτσι πλέον μπορεί να εργάζεται με λίγη μεγαλύτερη ηρεμία σε σχολικές μονάδες του Θριάσιου Πεδίου. ωστόσο πέρα από τους χαιρετισμούς που θέλει να στείλει στην γλυκιά εξ Αχαϊας συναδέλφισσα που ακόμα βρίσκεται παγιδευμένη στο παρίσι της Δυτικής Αττικής, στην οποία αφιερώνει και το ποστ, θέλει να μοιραστεί στο πλοκ και ένα σύντομο φωτορεπορτάζ από τα σχολεία και τους τοίχους τους για να δείξει ότι το πρόβλημα των μεγάρων δεν μπορεί να λυθεί παρά μόνο με κατασκευή πηγαδιών και λελογισμένη χρήση πυρηνικών.
γραμμένο έξω από το σχολείο που δίδαξα το 2020-21. η διευθύντρια δεν έκανε το παραμικρό για να σβηστεί κατά την διάρκεια της σχολικής χρονιάς.
μα να μην υπάρχει και ένας ήλιος της βεργίνας έξω από το γραφείο του διευθυντή. σίγουρα μακεδονομάχος ο μπατζανάκης του αδώνιδος και κόβω και το μουστάκι του Στάλιν ότι υπηρέτησε πεντάγωνο.
έξω από το φετινό σχολείο.
τοίχος σε οίκισμα δίπλα στο σχολείο.
υγ: ως πιστός εξασκών του διαλεκτικού υλισμού, ο γ.γ. του πλοκ οφείλει να προσθέσει ότι το αγαπημένο του μέρος στην Αττική βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή των μεγάρων και πρόκειται για την λιμνοθάλασσα της Αγίας Τριάδας, γνωστή και ως Βουρκάρι, ένα μέρος που καταφεύγουν ερωδιοί, τσικνιάδες, διάφορα είδη σαύρας, καθώς και φλαμίνγκο στα τέλη του φθινοπώρου πριν φύγουν για Αφρική. είναι ένα μέρος που, παρά την μόλυνση που υφίσταται τα τελευταία χρόνια από την ύπαρξη λιμανιού φέρι μποτ που πηγαίνει στην Σαλαμίνα, την γειτνίαση με μονάδες των ελπε και την ρίψη σκουπιδιών, είναι τρομερά ησυχαστικό και όμορφο. πάμε καμιά βόλτα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου